Polestar 2 Long Range review: Betekent achterwielaandrijving meer lol?

Hij heeft een nieuwe grille. Of beter gezegd: hij heeft helemaal geen grille, alleen maar een aerodynamisch vriendelijk, afschermend paneeltje. Het is net, maar dan ook net genoeg om je te laten weten dat de Polestar 2, na drie jaar op de markt te zijn geweest, een faceliftje heeft gekregen. Zijn troefkaarten kennen we al. De 2 ziet er goed uit, zit goed in elkaar, is praktisch en makkelijk om te rijden.

Maar wat ie niet was, wisten we ook: zuinigheid en een groot bereik waren nu niet direct zijn sterkste kanten. Dat is dan ook, veel meer dan zijn uiterlijk, waar deze upgrade zich op toespitst; en het zijn behoorlijk substantiële wijzigingen ook. Die daarnaast bij geïnteresseerden wellicht wat verwarring teweeg zullen brengen, omdat je nu kunt kiezen uit twee accupakketten die vier verschillende hoeveelheden vermogen opleveren.

De actieradius van de Polestar 2 Long Range is groter

Dit zijn de belangrijkste veranderingen: de Single Motor-versies zijn van voor- naar achterwielaandrijving gegaan en de Long Range-accu is nu groter. Het doel van die ommezwaai is niet zozeer scherpere rijdynamiek, maar een betere efficiency en een grotere actieradius.

De versie die je waarschijnlijk wilt hebben – de 299 pk sterke Polestar 2 Long Range Single Motor met een accu van 82 kWh – claimt nu een bereik van 654 kilometer, een leuk eind meer dan de 551 kilometer van voorheen. En hij is nog iets pittiger ook. Dat verhaal geldt eigenlijk voor alle versies: iets meer vermogen, veel meer bereik.

Er is nu ook een ‘reële verbruiksmeter’, waarmee Polestar onderkent dat er nogal een verschil kan zitten tussen metingen in perfecte laboratoriumomstandigheden en de invloed die kunde en rijstijl van de bestuurder op het verbruik hebben. De door AI gedreven berekeningen vertellen ons bij vertrek dat we een bereik hebben van 354 kilometer, waar dat gezien de lading 533 kilometer zou moeten zijn. Hmm. Nog geen tien minuten later is de verwachte actieradius al geklommen naar 402 kilometer.

Rijdt de Polestar 2 anders met achterwielaandrijving?

Net als bij de vorige Polestar 2 is de motor soepel, helt de carrosserie nauwelijks over en zit er eigenlijk maar weinig verschil tussen de drie rijmodi. Of je het verschil van de overstap naar achterwielaandrijving zult merken, hangt af van hoe hard je rijdt.

Je merkt het vooral bij het uitaccelereren van bochten, waar het stuur van de oude nog weleens wilde gaan kwispelen. Dat is nu veel rustiger en je hebt meer grip, ook op de situatie. Hij is nog altijd vrij stevig geveerd, maar lichtvoetig, en vlotter en leuker dan zo’n beetje elke vergelijkbare rivaal. De belangrijkste uitzondering daarop: BMW’s indrukwekkende i4.

Polestar vindt zelf dat de 2 comfortabeler is geworden, maar op het matige wegdek dat wij tegenkomen, is ie nog steeds behoorlijk stug. Genoeg om op een lange rit zelfs een tikje oncomfortabel te worden, al zou het schelen als ze in Groot-Brittannië eens wat meer werk van de staat van het wegdek zouden maken – het is maar de vraag in hoeverre je dat de Polestar dus kunt aanwrijven.

De Polestar 2 heeft een stap in de goede richting gezet

Binnenin is het een stuk rustiger. De materialen en afwerking zijn van die typisch Scandinavische, cleane en haast minimalistische snit. De Polestar 2 Long Range is misschien niet de grootste in zijn klasse, maar qua uitrusting kan hij zich met iedereen meten. Belangrijker dan dat: het is nog altijd een bijzonder begeerlijk apparaat, dat nu ook verder kan rijden en daar minder elektronen voor nodig heeft.

Specificaties van de Polestar 2 Long Range Single Motor (2023)