Autotest: Porsche Cayenne Hybrid S

De Porsche Cayenne mag dan wel leverbaar zijn als hybride, het doet niets af aan de discussie over dit soort auto’s.

 

De Cayenne Hybrid is zo vernuftig en bomvol elektronica, dat het een wonder is dat alles werkt. Maar helaas is de synergie tussen hypermoderne elektronische snufjes en ‘ouderwetse’ mechanische techniek ver te zoeken en wordt het gezamenlijke doel niet bereikt. Volgens Porsche zorgt de 333 pk van de benzinegestookte turbo-V6 samen met de kracht van de elektromotor (47 pk) voor een acceleratie van 0 naar 100 in 6,5 seconden, om daarna met niet aflatende kracht door te stomen. Tot zover hebben ze gelijk.

 

Maar stel jezelf de volgende situatie voor. Je rijdt op een provinciale weg en voor je kachelt een vrachtwagen met 75 km/u. Je kunt je voet van het gaspedaal halen. De elektronica schakelt bij zo’n slakkengang de benzinemotor uit en ontkoppelt deze van de versnellingsbak. Op de elektromotor zoem je dan lekker rustig voort.

 

Dan doet zich ineens de mogelijkheid voor dat je Trucker Bob voorbij kunt. Je grijpt je kans en trapt het gaspedaal in om de inhaalmanoeuvre in te zetten. Eerst moet de motor starten en op een fatsoenlijk toerental komen. Wanneer hij weer aan de versnellingsbak gekoppeld wordt, merk je aan een forse terugval van toeren dat de automaat nog in de achtste versnelling staat. Voor deze actie heb je echter snelheid nodig, waarvoor hij in z’n drie moet staan. Kun je je voorstellen wat er moet gebeuren om vijf versnellingen terug te schakelen? Voordat alles achter de rug is, komt de volgende tegenligger er al aan en is je kans om in te halen verkeken. Zit je in je Porsche nog tegen die vrachtwagen aan te kijken.

 

Het hopeloze gebrek aan dagelijkse bruikbaarheid ondermijnt de gouden kreten die Porsche slaakt. De Cayenne met dieselmotor mag dan 7,8 seconden nodig hebben om de genoemde sprint af te leggen, hij is wel meer afgestemd op de praktijk van alledag. Bovendien vraagt ie er ook nog eens minder voor terug.

 

De hybride is ook nog eens heel onvoorspelbaar. Wil je versnellen, dan kan het voorkomen dat de elektromotor alleen de klus klaart. Vraag je iets meer vermogen, dan start de benzinemotor en krijg je een onverwachte en onverlangde duw in je rug. Hetzelfde merk je ook bij de remmen. Ze zijn sponzig bij lage snelheden. Afremmen doe je namelijk niet alleen met de remschijven, maar ook met regeneratie. Dit houdt in dat de weerstand van een dynamo die de accu’s oplaadt ook voor vertraging zorgt. Het systeem dat de verhouding tussen beide mogelijkheden bepaalt, doet zijn werk wat spastisch. Het enige mooie aan de dubbele motorisering is dat de aandrijving in langzaam verkeer, bijvoorbeeld in de file, alleen van die heerlijk stille elektromotor komt.

 

Al deze moderniteiten hebben hun prijs. Voor de Nederlandse markt is de Cayenne Hybrid 18.000 euro duurder dan de 240 pk sterke dieselversie. In België, waar ook een 211 pk sterke diesel wordt geleverd, is het prijsverschil ten opzichte van de sterkste diesel 20.000 euro. Kortom, neem je een diesel, dan heb je nog centen over om leuke opties als luchtvering en grotere velgen te kiezen. Of flink wat liters brandstof.

 

Van buiten oogt de nieuwe Cayenne minder plomp, wat SUV-haters milder zal stemmen. Ga er echter niet van uit dat de Hybrid-badges zullen bijdragen aan een gunstiger reactie op deze Cayenne. Althans niet van mensen die verstand hebben van auto’s.