Porsche Taycan GTS Sport Turismo: weer de juiste keuze?

Behalve als je hem volledig laat verkolen in de oven, is pizza altijd wel een goede keuze. Voor de GTS-modellen van Porsche geldt hetzelfde: verkoold zijn ze niet zo fijn meer. Oh, en ze zijn eigenlijk altijd wel een goede keuze. Blij zijn we daarom met de komst van de Taycan GTS, zeker omdat hij meteen de Porsche Taycan GTS Sport Turismo meebrengt. De ST is de Cross Turismo zonder offroad-plastic. Of noem het de stationwagenversie van de Taycan.

De GTS moet binnen het aanbod van Porsche altijd de dynamische allrounder zijn met een sportief uiterlijk. Sneller dan de instappers, maar niet zo snel als de toppers. Dat uit zich in het geval van de GTS in de twee elektromotoren van de Turbo en Turbo S, maar dan met iets minder vermogen. Vanbuiten krijgt ie donkere accenten in plaats van chroom. Het bereik is met 490 kilometer beter dan dat van de Turbo-modellen, maar minder dan van de 4S (op papier komt de GTS het verst, maar dat wordt nog rechtgetrokken. Homologatie-dingetje). De GTS pakt zo overal de gulden middenweg.

De voorwaarde voor het bereik van net geen 500 kilometer is dat je niet bij elk stoplicht de launchcontrol probeert – en dat is verleidelijk. In de sportstanden (Sport en Sport Plus) hoef je alleen maar het gas- en rempedaal in te drukken en daarna de rem los te laten om weg te schieten.

Acceleratie Porsche Taycan GTS Sport Turismo

Dan spurt de Porsche Taycan GTS Sport Turismo in 3,7 seconden naar de maximumsnelheid op de A2. Helemaal leuk is het als je het kunstmatige motorgeluid aanzet, dan is zelfs het schakelmoment van de tweetraps transmissie op de achteras hoorbaar. Hoe dat klinkt? Alsof rapper T-Pain een middagje de studio indook met een V8-motor en flink aan de gang ging met autotune.

Voor de Porsche Taycan GTS Sport Turismo is het geluid opnieuw gemixt en het klinkt harder dan bij andere Taycans. En eerlijk: we vinden het best om aan te horen. Al zegt het feit dat we T-Pain kennen misschien iets over de waarde die je aan deze mening moet hechten. Het geluid van een echte V8 is niet te overtreffen, maar het is een leuke toevoeging voor een verder stille auto. Daarnaast zou het nog best eens nuttig kunnen zijn voor mensen die snel wagenziek worden.

Bijzonder glazen dak op de Porsche Taycan GTS Sport Turismo

Een ander nieuwtje voor alle Taycans is de optie Sunshine Control. Dit is een fors glazen dak met negen compartimenten met vloeibare kristallen erin. Het werkt hetzelfde als LCD-techniek in een computerscherm. In de open modus is het glas volledig doorzichtig. Via het touchscreen kun je elk van de compartimenten individueel matwit maken zodat het de inzittenden beschermt tegen de felle zon en de plakkerige warmte – zonder dat het donker wordt in het interieur. Het enige nadeel is dat de passagiers achterin het dak niet zelf kunnen bedienen. Gelukkig ligt de bestuurder maar zelden te slapen tijdens het rijden.

Iemand wiens kapsel navertelt dat hij met zijn vingers in het laadpoortje heeft getest of de Taycan echt op 800 volt draait, kan nog gemakkelijk achterin zitten; hoofdruimte genoeg in de Sport Turismo. De beenruimte achter is acceptabel, maar niet royaal. Als we met gele busjes gestrande automobilisten op weg hielpen, zouden we misschien nog iets te zeggen hebben over een hoge tildrempel van de kofferruimte. Ook handig om te weten: het extra stukje dak voegt maar 25 kilo gewicht toe (op 2.300 kilo) en de Sport Turismo gaat een pietsje minder zuinig met zijn kWh’tjes om. Qua acceleratie en topsnelheid is ie gelijk aan de sedan.

Een prima daily driver

Voor dagelijks gebruik is de Porsche Taycan GTS Sport Turismo meer dan snel genoeg. Op de een of andere manier nodigt de auto vooral onder de 100 km/u uit om dynamisch en sportief te rijden, maar op de snelweg zakt de verleiding vanzelf weg. Misschien omdat je toch de akoestische aanmoediging van een echte benzinemotor mist. Jammer voor het CJIB, maar voor de dagelijkse kilometers een welkome eigenschap.

Bovendien komt het vermogen, zeker voor een auto die in principe al zijn koppel direct beschikbaar heeft, er heel lineair in. Met (heel) wat fantasie doet het zelfs denken aan een hoogtoerige turboloze benzinemotor, maar dan wel eentje met heel, heel veel koppel. Bij andere elektrische auto’s voel je meer een abrupte duw. Wel voelt de GTS door het rechtlijnige karakter minder snel dan de opgegeven 0-naar-100-tijd van 3,7 seconden. Dat is slecht nieuws voor producenten van spuugzakjes, maar wel zo fijn voor de passagiers.

Qua bochtenwerk neigt de Porsche Taycan GTS Sport Turismo meer naar de 911 dan de Panamera (die overigens nog een maatje groter is). De besturing is directer dan de openingszinnen in een kroeg na middernacht en als de vlakke hand die volgt, klapt de Taycan door de bochten. De Sport Turismo dartelt lichtvoetig en met de perfecte balans de hoek om. Zolang je wegblijft van het circuit, zul je eigenlijk nooit grip tekort komen, ondanks het gewicht van 2.300+ kilo.

Pas bij het remmen voel je goed hoeveel kilo er tot stilstand moet komen. Bovendien moet je redelijk hard trappen op het pedaal, wat bijdraagt aan het idee van gewicht. De Taycan GTS Sport Turismo is stevig geveerd, maar zelden op een vervelende manier. De auto voelt hierdoor heel solide en geaard. Drempels vereisen wel wat geduld, want de neus ligt vrij laag.

Het interieur van de Porsche Taycan GTS Sport Turismo

Voor de GTS trok Porsche de rollen Race-Tex tevoorschijn. Dit mag je gerust suède of zelfs alcantara noemen, al is dat laatste eigenlijk een merknaam. Het spul zit op de middenconsole, de stoelen, de deurpanelen en op de onderste helft van het dashboard. Lijkt ons niet de beste keuze qua slijtvastheid en voor het vrijhouden van stofdeeltjes, maar het geeft wel een racy uitstraling. Je kunt voor 364 piek zelfs de binnenspiegel met het spul laten bekleden. Optioneel kun je het Race-Tex trouwens weglaten.

De pech die de Taycan heeft is dat we net uit de Mercedes EQS stappen, waarbij elke rit voelt als een bezoekje aan de drive-in bioscoop. De schermen in de Taycan vallen dan qua formaat wat tegen – zelfs als je het extra schermpje voor de passagier neemt. Je zou kunnen beargumenteren dat de Taycan een minder afleidend interieur heeft en daarom meer focust op wat belangrijk is: het rijden.

De meeste normale mensen zullen dit geen probleem vinden, en dan heb je aan de GTS een fijne allrounder: comfortabel zat voor de dagelijkse kilometers, sportief genoeg om doordeweeks de 911 te laten staan.

De verschillen tussen de bestaande Cross Turismo en de Sport Turismo

De verschillen tussen de offroadversie en de nieuwe ST kunnen we kort over zijn. De nieuwe Sport Turismo is eigenlijk een Cross Turismo zonder het stoere offroad-kunststof aan de buitenkant. Ook mist de ST een Gravel Mode voor op het onverharde. Bovendien kan de luchtvering van de CS iets hoger opgepompt worden dan de ST, maar dan heb je de grote verschillen wel gehad.

De binnenruimte is bijvoorbeeld helemaal gelijk. Voor nu is de Sport Turismo alleen leverbaar als GTS, maar in de toekomst zullen de andere uitvoeringen ook in het nieuwe stationwagenvormpje worden gegoten. Wellicht dat de Sport Turismo wel met achterwielaandrijving komt; die optie is niet leverbaar op de Cross Turismo. Dat zou ook wel een beetje maf zijn op een offroad-stationwagen. De Taycan is momenteel de bestverkochte Porsche in Nederland, dus je zult beide carrosserievormen wel meer gaan tegenkomen.

Specificaties Porsche Taycan GTS Sport Turismo (2022)

Motor
2 elektromotoren
598 pk
850 Nm
93,4 kWh (accu)
Aandrijving
vier wielen
2v (achter)
Prestaties
0-100 km/u in 3,7 s
top 250 km/u
Verbruik (gemiddeld)
21 kWh/100 km A Label
Actieradius (opgave)
490 km (WLTP)
Laadtijd
9 uur bij 11 kW
22,5 uur bij 270 kW (80%)
Afmetingen
4.963 x 1.966 x 1.391 mm (l x b x h)
2.900 mm (wielbasis)
2.310 kg
84 + 446 / 1.212 l (bagage)
Prijzen
€ 137.300 (NL)
€ 138.352 (B)