Autotest: Seat Exeo 2.0 TDI Multitronic

Met de Exeo bewijst Seat dat het meer is dan een merk met snelle en goedkope hatches. Want dit is bijna een limousine.

 

Dat de Exeo grosso modo de vorige Audi A4 is, weet iedereen inmiddels en de tijd om daar oubollige grapjes over te maken, is dus wel een beetje voorbij. Laten we de auto op z’n verdiensten proberen te beoordelen, en niet op z’n afkomst.

 

De Exeo was al wat groter dan de A4 en is nu achterin ook (4,4 centimeter) ruimer geworden door rankere voorstoelen en een nieuwe achterbank te plaatsen. De Exeo ontstijgt daardoor het ik-ben-eigenlijk-een-grote-Golf idee en wordt meer een zakenauto – al blijft het even wennen om het Seat-logo op een tamelijk statige voiture te zien.

 

Het grote nieuws is niet dat de Exeo langer is geworden, en evenmin dat het interieur in cognac-bruin of zwart-zilver leer is te bestellen, of dat er tien Bose-speakers leverbaar zijn, of zelfs dat de auto met bi-xenonlampen voor en led’s achter te koop is. Het grote nieuws is dat de enigszins vernieuwde Exeo voor het eerst in de geschiedenis van Seat een commonrail-diesel en een automatische cvt-bak aan elkaar koppelt.

 

De motor is fijn. Met 143 pk sleept hij de Exeo (dik 1.500 kilo, dat is bijna een BMW 5-serie) met gemak vooruit en doet dat in alle stilte – behalve dan als je hem start, dan is duidelijk een dieseldonder te horen. Er komt binnenkort een variant met 170 pk op de markt, maar die lijk je amper nodig te hebben (al zal het wel lolliger zijn, waarover dadelijk meer).

 

De continu variabele transmissie – ja, zeg maar DAF – heet bij Seat ‘Multitronic’ en werkt niet helemaal als in de oude DAF, maar de genialiteit van het systeem is er geen spat minder om. Je moet het willen, een automaat, en wie dat wil, kan zich geen lekkerder automaat wensen. Om niet helemaal voorbij te gaan aan de aard van Seat wordt deze Exeo geleverd met peddels aan het stuur, zodat je sportief tussen zeven ‘versnellingen’ op en neer kunt ‘schakelen’. Niks anders dan cosmetisch, natuurlijk. Een automaat is een automaat, zeker als het een cvt betreft. Evenzogoed moeten we Seat prijzen omdat ze die moeite hebben genomen.

 

Hij heeft dus voldoende vermogen, ligt geweldig goed op de weg, en hij is enorm gebruiksvriendelijk: zowel in de stad met de cvt als in de heuvels met de flippers kun je de Exeo helemaal naar je hand zetten en z’n volledige capaciteiten benutten. De combinatie diesel en automaat werkt perfect.

 

Wat ontbreekt, is de Seat-pret. De lol. Natuurlijk hoeft niet elke Seat een Leon Cupra R te zijn en ook geen Ibiza FR, en het is logisch dat een volwassen autofabriek een volwassen auto wil aanbieden, maar Seat is het merk waarvan je afgetrainde sportiviteit, rauw gebrul en gele lak verwacht. De Exeo biedt dat allemaal niet, en hij is evenmin het Seat-equivalent van, we noemen eens wat geks, de Audi S4. De Exeo is een brave burgermansauto. Wen even aan dat idee en dan heb je wel een brave burgermansauto die behoorlijk lekker rijdt, die verzorgd en degelijk is gebouwd en die opvallend veel waar voor z’n geld biedt.

 

De Exeo is alles, en ontbeert alleen iets extra’s. Dus als je deze nu koopt om je kinderen te vervoeren, ruil ‘m over een paar jaar, als je kinderen zelf naar school kunnen fietsen, lekker in voor de tegen die tijd net op de markt verschenen Exeo Cupra R.