Autotest: Skoda Roomster 1.2 TDI Greenline

De grote goocheltruc met die extreem zuinige 1.2 diesel van VW blijkt niet altijd te werken.

 

Het kan natuurlijk aan ons liggen (zou zomaar kunnen), maar we hebben de Roomster altijd gezien als een per ongeluk goedgekeurd ontwerp van de schizofrene stagiaire van de ontwerpafdeling. Het begon zo aardig: een Fabia-neusje, voorportieren die ons door die mooie zwierige ronding naar omhoog op de een of andere manier altijd aan Saab deden denken.

 

Toen ging het mis, sloeg de gekte in al zijn genadeloosheid toe. De buitensporige achterste zijruiten leveren vooral het idee op dat er ooit een Fabia knalhard achteruit tegen een aanhangwagentje is gereden waarop een terrarium werd vervoerd. Dat kan gebeuren, maar daarom hoef je daar nog niet meteen een nieuw model van te maken.

 

Dat we de Roomster niet zo erg mooi vinden, wil natuurlijk niet zeggen dat er meteen niemand is die dat doet. Dat zou beter zijn, maar is niet zo, want er waren vorig jaar in Nederland toch maar liefst 187 mensen die er een aanschaften en zó veel blinden-in-bezit-van-rijbewijs hebben we hier niet.

 

Laten we het erop houden dat die mensen dus dol waren op de combinatie van enorm veel ruimte die je dankzij de verschuif-, kantel- en verwijderbare achterbank uiterst flexibel kunt indelen, VW-kwaliteit en een on-Volkswageniaans prijsniveau.

 

Hé – zo bekeken klinkt zo’n Roomster helemaal zo slecht nog niet. Daarbij ziet het front er dankzij de facelift nog weer wat beter uit en kun je de auto nu ook, à la Mini, met een dak in een afwijkende kleur krijgen. Het blijft wel een Mini met een bochel, maar het oogt vrolijker dan het was.

 

Het zou heel goed kunnen dat Skoda-dealers dit jaar heel wat meer Roomsters gaan uitzwaaien, en dat heeft alles te maken met de nieuwe motoren die leverbaar worden. De Tsjechen hebben immers nu ook de sleutel gekregen van de VW-magazijnen waar de niet alleen bijzonder fijne, maar ook schone en dus fiscaal zeer aantrekkelijke 1.2 FSI- en 1.2 TDI-motoren zijn opgeslagen.

 

Die laatstgenoemde is het driecilindertje dat ook in de Polo Bluemotion ligt – extreem zuinig dus, maar een Roomster weegt zo’n 300 kilo meer, wat redelijk dramatische gevolgen voor de overige prestaties heeft. Om niet te zeggen dat ie, zeker als je wat mensen en spullen aan boord hebt, niet vooruit te trappen is. Leeg doet de Roomster er al 15,5 tellen over om naar 100 km/u te komen, vol kun je voor die meting een zonnewijzer gebruiken. Van de top van 162 km/u blijft ook niet veel meer over. Omdat je, om niet helemaal stil te vallen veelvuldig de hogere toeren zal moeten opzoeken, zal ook het gemiddeld verbruik vies tegenvallen. Tot slot is de CO2-uitstoot van 109 gram per kilometer wel goed voor 20 procent bijtelling, maar te hoog om geen wegenbelasting te hoeven betalen. Kortom, de voordelen worden hier riant voorbijgeschoten door de nadelen. Truc mislukt, toch gelachen.

 

Toch zo nodig dieselend Roomsteren? Neem dan, voor maar 160 euro (en eventueel 5 procent bijtelling) meer, altijd de 105 pk sterke 1.6.