Een ogenschijnlijk tegenstrijdig duo. Twee uitnodigende racemonsters, die zich alleen in hun element voelen als ze flink aan de gang kunnen en op vol vermogen worden aangesproken. Harde werkers die met minder dan 100 procent geen genoegen nemen. Op het eerste gezicht geen enkele overeenkomst zou je zeggen. Schijn bedriegt; er zijn meer overeenkomsten dan je denkt.
Natuurlijk kunnen we flauw gaan doen door te wijzen op het feit dat ze allebei een stuur en vier wielen hebben, maar er is meer: Zowel de Fiesta ST als de Formula Ford hebben een EcoBoost-motor met relatief bescheiden inhoud en een flinke turbo. Van de Fiesta ST waren de specificaties bekend: net onder de zeven seconden van nul naar honderd en een vermogen van 182 pk. Dat was het geval tot Mountune zich ermee ging bemoeien. Door de aanpassingen van dit tuningbedrijf is de acceleratie aanzienlijk vlotter en stijgt het vermogen naar 212 pk.
De Formula Ford doet het met drie in plaats van vier cilinders, moet het met 600 cc minder motorinhoud stellen, maar produceert toch bijna hetzelfde vermogen: 202 pk. Daar staat tegenover dat vergeleken met de Fiesta de FF minder dan de helft van het gewicht meetorst. Aan het eind van de kwetsbaar ogende wielophanging zitten vier flinke velgen met daarop banden die een ongelooflijke hoeveelheid grip hebben. De cockpit zit vol ongeïdentificeerde schakelaars en een geïmproviseerd soort stoel. Om nog enig comfort te bieden, heeft iemand daar iets ingepropt dat nog het meeste lijkt op een oude trui. Hier draait het niet om nuffige luxe of exclusieve styling, zoals in de BAC Mono, maar uitsluitend om functionaliteit en snelheid. Zodra je start, merk je hoe razendsnel het allemaal gaat en hoe weinig je hoeft te doen om met een bloedsnelheid over het circuit te denderen.
Alles zit bovenop elkaar. Ook het rem- en gaspedaal zitten angstig dicht opeen. De bediening van de versnellingen zit bij je rechter onderarm en het vergt slechts een duw- of trekbeweging om over te schakelen. De stuuruitslag is minimaal en voor bochten hoef je nauwelijks vaart te minderen. De twee voorwielen zitten volop in je blikveld en doen precies wat je wilt, met duizelingwekkende bochten als gevolg. Je zoemt en snerpt als een mug over de baan, grotere auto’s zonder problemen ver achter je latend.
In de handen van The Stig zette de Formula Ford een zo snelle rondetijd neer dat alle voorgaande records sneuvelden. Uit zijn zelfvoldane armgebaar werd duidelijk dat het allemaal nog veel sneller had gekund, als we hem eerst in de gelegenheid hadden gesteld om de banden fatsoenlijk op te warmen.
De Fiesta kon aan die rondetijd niet tippen. Daar liet ons kleine, rode duiveltje zich niet door uit het veld slaan. Geen enkel moment had je het gevoel dat de ST de strijd zou opgeven. Iedere bocht werd met hernieuwde energie aangesneden. Af en toe trok de Fiesta een wiel omhoog in een poging om een nóg betere rondetijd neer te zetten. De ST helt af en toe flink over, maar nooit gevaarlijk of bedreigend. Na iedere bocht verzamelt de Fiesta al zijn krachten en raast over het volgende rechte stuk.
De ST laat zich graag corrigeren. Bij het aansnijden iets gas terugnemen en de Ford duikt met ongebreideld enthousiasme de bocht in. In ruimere bochten wordt met gemak een wieltje gelicht en in krappe bochten komt na wat vervaarlijk stuurwerk zelfs de hele achterkant in beweging. Wie denkt dat hij nooit zo scherp langs zijn eigen grenzen zou kunnen rijden, heeft het mis. In een Fiesta ST doe je dat met gemak en na verloop van tijd word je zo brutaal en zelfverzekerd dat je zelfs gaat overwegen om de handrem in de strijd te gooien.
Je zou misschien ook denken dat een Formula Ford niets voor je is. Te intimiderend, te snel. Dat dachten wij aanvankelijk ook, maar stap over je initiële weerstand (en de ongemakken van de krappe cockpit) heen, en je zit in een snelheidsbommetje van ongekende proporties waarin je jezelf binnen een mum van tijd thuis voelt. Dat gaat allemaal prima, totdat je met je lompe klompen de rem en het gaspedaal tegelijk indrukt. Die ervaring bezorgt je bijkans een rolberoerte. Ook de remmen beginnen na verloop van tijd een beetje week aan te voelen.
Ons doldrieste duo heeft zich kranig geweerd. De verschillen tussen deze twee Fords kunnen haast niet groter zijn, maar tegelijk hebben ze allebei dezelfde rusteloze energie en een onverslaanbaar doorzettingsvermogen. Wat ze uiteindelijk heel dicht bij elkaar brengt is de totale toewijding aan de bestuurder. Kristalheldere communicatie en volslagen eerlijkheid in de respons. De Fiesta ST en de Formula Ford. Twee stalgenoten, uit het juiste hout gesneden.
Formula Ford
Prijs: onschatbaar
Motor: 999 cc, 202 pk, 240 Nm
Verbruik: 1 op 20,2
Transmissie: 6 versnellingen sequentieel, achterwielaandrijving
Prestaties: 0-100 km/u in 3,8 s, top 254 km/u
Gewicht: 495 kg
Reacties