Autotest: Tesla Roadster Sport

Het is niet meer de vraag of we elektrisch gaan rijden, maar wanneer. De Tesla Roadster is alvast een goed begin van de nieuwe toekomst.

 

Sinds we de Belgische prijzen vermelden bij onze Drives, zit de redactie regelmatig knarsetandend achter de toetsen. Waarom hebben die Vlamingen zo veel mazzel en hoeven ze soms tonnen minder te betalen voor een auto dan wij?

 

Eindelijk hebben we eens in een auto gereden die in ‘Olland goedkoper is dan in België: de Tesla Roadster. Hij is het schoonste jongetje van de klas en dat is in Nederland beloond met vrijstelling van BPM.

 

In 2010 krijgen we nog meer waar voor ons geld. De spoel van de elektromotor in de Tesla is namelijk handwerk geworden. Niet dat het er mooier uitziet, maar omdat er dan meer vermogen uit de motor komt. Alsof dat nog niet genoeg is, komt er een Roadster Sport op de markt die door het gebruik van meer koperdraad een nog hoger vermogen en dus hogere prestaties levert. In cijfers: het vermogen is 288 pk, het koppel 400 Nm. Dit was 248 pk en 375 Nm. Bovendien is er in het midden van het toerenbereik meer kracht beschikbaar. De prestaties liegen er dan ook niet om: van 0 naar 100 km/u doet-ie in 3,6 seconden (dat was 3,9 seconden).

 

Zoals bekend hebben elektrische auto’s al vanaf nul toeren per minuut hun maximale koppel paraat. Ook halverwege de toerenteller voel je een extra duw in de rug. Het zal je dan ook niet verbazen dat de Roadster Sport je een snelheidervaring van jewelste geeft. Ik zou echt niet meer weten hoe vaak ik een motorrijder bij een stoplichtsprint achter me heb gelaten. Voet naar beneden en je schiet weg. Zelfs na een aantal uren rijden, verbaasde ik me nog over de hoeveelheid koppel die al vanaf stilstand beschikbaar is.

 

De Sport-versie overklast de Ferrari 458 Italia zelfs in snelheidsbeleving. Omdat een versnellingsbak simpelweg ontbreekt, is de acceleratie één rechte lijn. Heerlijk.

 

Nu zou je kunnen denken dat je door die moeiteloze prestaties minder plezier beleeft bij het rijden. Wellicht dat het gebrek aan mechanische delen de Tesla wat afstandelijk maakt? Niets is minder waar. Door de onbekrachtigde besturing en het aluminium onderstel ben je net zo bij het rijden betrokken als in elke vergelijkbare auto met een verbrandingsmotor. Overigens is de Roadster voor een sportauto best comfortabel. Het enige nadeel is de massa van de accu’s, die duidelijk voelbaar is. Ook het zwaartepunt ligt vrij hoog, waardoor het bochtgedrag minder scherp is.

 

Andere punten waarmee de Sport zich onderscheidt van zijn mindere broeders hebben vooral betrekking op het interieur. Daar is veel meer koolstofvezel gebruikt en in plaats van de ‘versnellingspook’ zijn een paar knoppen gemonteerd. Je kunt met een druk op de knop P, N, D of R selecteren. Het zit allemaal goed in elkaar en ook de kwaliteit is in orde. Helaas is ondanks de voorkeursbehandeling door de overheid de prijs op zijn zachtst gezegd stevig.

 

Maar je moet er wat voor over hebben om als één van de eersten een elektrische auto te rijden. Het enige waar je als early adopter mee te maken kunt krijgen, is dat de techniek helemaal niet aanslaat. Gezien de snelheid waarmee andere fabrikanten elektrische auto’s aan het ontwikkelen zijn, hoef je echter niet bang te zijn op het verkeerde paard te wedden. Met de Tesla Roadster Sport is de spanning er alvast een beetje vanaf.