Autotest: Toyota Urban Cruiser 133-litre Dual VVT-i 2WD Luna
Huh? Een rijdende Ugg! Met Toyota kun je veel kanten op, maar echt lachen is het zelden. Daar zou de olijke Urban Cruiser verandering in moeten brengen. Kapitaliseren op een goed idee is op zich best een goed idee. Alleen ligt het er maar net aan hoe je het…
Huh? Een rijdende Ugg! Met Toyota kun je veel kanten op, maar echt lachen is het zelden. Daar zou de olijke Urban Cruiser verandering in moeten brengen.
Kapitaliseren op een goed idee is op zich best een goed idee. Alleen ligt het er maar net aan hoe je het uitvoert. Toyota’s Land Cruiser is een icoon: die wordt door de Verenigde Naties en het Rode Kruis gebruikt op allerhande missies (overigens als gesponsorde geste van de Japanse regering aan de wereldvrede). Dat niet alleen – imago is maar de helft van de kracht van de Land Cruiser. De Land Cruiser is bovendien superbetrouwbaar, robuust, stoer, heldhaftig en boezemt vertrouwen in. Als marketingafdeling denk je dan op een dag: laten we die naam en dat uiterlijk eens gebruiken voor een stadsautootje. Wie weet wat er gebeurt. Misschien is daar wel animo voor. Niet iedereen heeft plaats en geld voor een Land Cruiser, maar op dat uiterlijk, en vooral imago kunnen we wel even voortborduren. En voilà: daar is de Urban Cruiser.
Deze Urban Cruiser wordt door Toyota gepresenteerd onder het motto ‘compact, stoer en schoon’, en op twee van die kwalificaties valt niks af te dingen. Maar stoer? Een Land Cruiser is stoer. Een derivaat van iets stoers is bijna per definitie al niet stoer (want niet the real thing), al mag deze auto er best zijn.
De Urban Cruiser ziet er niet slecht uit, en met een breedte van 1,72 meter en een hoogte van ruim anderhalve meter is-ie best een dikkerd, maar hij moet het niet echt van zijn lengte hebben – hij is amper vier meter. Zeker in het paars maakt-ie een behoorlijk onverschrokken, zeg maar gerust wilde, zeg maar gerust uitzinnige indruk. De wielkasten zijn met plastic afgezet, de bumpers moddervet, de banden flink.
Het interieur kan op eenzelfde niveau worden ingeschaald. Alles is er, en met een twist. Natuurlijk is het allemaal gemaakt van plastic en hoef je niks bijzonders te verwachten, maar het ziet er allemaal robuust uit, het zit allemaal onder handbereik, en het maakt allemaal een frisse indruk.
Als geheel heeft de Urban Cruiser eenzelfde soort uitstraling als het boertige meisjeslaarsje Ugg. Het ziet er wilder uit dan het is, het is vooral imago, ‘maar het loopt wel lekker’.
Inderdaad, de Urban Cruiser loopt prima. Als we ‘m rijden in het zonnige Portugal, door minieme bergdorpjes, blijkt-ie wendbaar, licht bestuurbaar, heel goed te schakelen en prima te remmen. Zoals je van een Toyota verwachten mag.
Het milieuvriendelijke stop-startsysteem (maar dat mag je gerust een start-stopsysteem noemen, we willen discussies daaromtrent voorkomen) blijkt daar in steile stegen en op fikse flanken echter maar matigjes te werken, aangezien de interval die bij het schakelen en koppelen plaatsvindt op een echt steile helling, de auto het idee geeft dat er wordt gestopt, en dan slaat-ie af. Het idee is dan natuurlijk dat je gewoon de koppeling loslaat en het gaspedaal indrukt, maar je denkt uit gewoonte dat je ‘m zelf hebt laten afslaan – dus je tracht ‘m regulier te starten, hetgeen dan niet lukt.
Portugezen zijn gelukkig niet het meest opgewonden volk van Europa, wachten lijkt hun tweede natuur, maar zelf raakten we redelijk oververhit toen we dat probleem in middeleeuwse, eenrichtingstraatjes een keer of zes achtereen hadden. Het is niet een echt probleem, zeker in het vlakke Nederland niet, maar wennen en oefenen geblazen is het wel.
De nieuwe 1,33-liter motor (kan de cilinderinhoud niet wat preciezer worden aangegeven in de naam? is ondanks de bescheiden hoeveelheid pk’s en koppel een prima motorisering voor deze auto. Sportief of snel wordt het allemaal niet, nooit, maar gedurende de stadsritten waarvoor de auto is bedoeld, is hij prima en stelt echt niet teleur. Of je een motor kunt kiezen? In theorie wel: er is ook een diesel. Maar van de 1.500 Urban Cruisers die Toyota in 2009 in Nederland hoopt te gaan verkopen, zullen er maar heel weinig door de 1,4-liter diesel met 90 pk en 205 Nm worden aangedreven.
Een hybride? Komt er niet – terwijl dit autootje daar toch eigenlijk om vraagt – nee, sméékt. Klein, stads, modern: waarom niet op elektra? Een vierwielaangedreven uitvoering dan? Ja, die is er wel, in combinatie met voornoemde dieselmotor, en vraag dus niet wat-ie gaat kosten. Dat lijkt voor de Nederlandse markt bepaald niet de eerste, of evenmin de tweede keuze te zijn. Je redt het van Tilburg naar Hilvarenbeek best zonder vier aangedreven wielen, denken we.
In Nederland telt of het een leuke auto is, een geinig, sympathiek karretje. Zoals met veel in het leven is dat een kwestie van smaak. De belettering en het idee doen meteen aan de Land Cruiser denken, de ronde vormen, het formaat en de kleuren maken het meteen een stadsautootje. Dat het een Toyota is, zal ‘m voor sommigen aantrekkelijk maken, terwijl anderen ‘m daardoor wellicht te grijs vinden.
De basisversie, die de Nederlandse markt naar alle waarschijnlijkheid in november zal bereiken, gaat 18.000 euro kosten. Dat is een gunstige prijs voor een auto als deze. Zeker voor wie meerekent dat het een Toyota betreft: dus betrouwbaar, dus veilig, dus makkelijk in te ruilen. Alhoewel dat laatste ook zal afhangen van de populariteit van deze nieuwste Toyota. Want voor wie is de Urban Cruiser eigenlijk bedoeld?
Met concurrenten als de Fiat Panda 4×4, een Citroën C3 Picasso – al houdt deze Toyota een beetje het midden tussen die auto’s – is dat de hamvraag. De Panda heeft eenzelfde, ruigachtig imago, maar kost duizenden euro’s minder. Daarbij heeft de Panda iets echt origineels, iets grappigs, dat de Toyota – onbekend maakt onbemind, dat is waar – ontbeert. De C3 Picasso kost ongeveer evenveel als de Urban Cruiser en is bovendien praktischer voor het kleine, jonge gezin. Die is ook niet helemaal vrij van een ‘ruig’ uiterlijk, maar de Citroën oogt uiteindelijk toch wel wat vriendelijker dan de Toyota. Maar dat is smaak, wederom.
Toyota zelf denkt als kopers voor de Urban Cruiser aan mensen die momenteel een RAV4 rijden. Dat ruikt naar kannibalisme nietwaar? Nou goed, alles kan, maar die groep buiten beschouwing gelaten, is het onduidelijk voor wie deze Urban Cruiser nou echt is bedoeld. Sportvissers met korte hengels? VN-medewerkers op groot verlof? Jonge moeders in Uggs? We houden namens Toyota ons hart vast.
Reacties