Is de nieuwe Volkswagen Tayron de opgerekte crossover die je moet hebben? (review)

Tussen de Tiguan en de Touareg gaapte een gat, dus hier is de Volkswagen Tayron om dat op te vullen. We gaan op pad met de nieuwe familiezeuler om te zien hoe hij zich verhoudt tot zijn kleinere en maar iets goedkopere broer.

Voorheen kon je de Tiguan krijgen in een Allspace-versie met langere wielbasis. Dat was in het algemeen beschouwd een populaire versie, maar mogelijk dacht VW dat een geheel eigen model met een eigen badge en gezicht het nog beter zou doen. Wat de reden ook mag zijn, voor ons staat nu de Tayron. En nee, wij weten ook niet hoe ze aan die namen komen.

Foto: © Volkswagen

Wat is er nieuw aan deze Volkswagen Tayron?

‘Noem hem geen Tiguan Allspace’, zegt Volkswagen. Ook al staat de Tayron op hetzelfde MQB Evo-platform, met optioneel zeven zitplaatsen en looks die sterk aan zijn kleinere broer doen denken. Dat klinkt toch als de opvolger van die Allspace? Nee nee, dit is echt iets anders, zo bezweert het merk ons. Niet één carrosseriepaneel is uitwisselbaar met de Tiguan, en de Tayron onderscheidt zich – buiten ruimte en formaat – blijkbaar op allerlei vlakken van zijn ‘mindere’. Nou, we zijn benieuwd.

Qua uiterlijk mag de Tayron er zijn, als je het ons vraagt. De lange wielbasis en het gestrekte dak staan hem goed en zorgen dat de moderne VW-lijnen keurig uit de verf komen. De R-Line die je op deze foto’s ziet, hangt helaas vol zwart glimplastic (inclusief enorme neproosters op beide bumpers – een no-go in ons boekje). Ga voor de gewone Life-versie en dat spul blijft achterwege. Je krijgt dan ook mat plastic op de wielkastranden, wat altijd beter oogt dan glad zwart. Al was het maar omdat de wielkasten er niet optisch groter (en de wielen dus optisch kleiner) van worden. De R-Line staat op 20 inch en zelfs dat lijkt wat ielig.

Hoe rijdt ie?

Voor deze test rijden we de sterkste eHybrid R-Line, volgeladen met het grote 15-inch scherm (12,9 inch is standaard), Harman Kardon-audio en ErgoActive Plus-sportstoelen met pneumatische massage. De versie die je wilt dus, maar die ook meteen komt met een pittig prijskaartje van zo’n 59 mille (zelfs 64 in België). Goed, dat is niks nieuws bij dit merk, maar het blijft even slikken.

Een grote upgrade vergeleken met platformgenoten is er op het vlak van isolatie: bij de Tayron past VW onder meer gelaagde zijruiten en een hydraulische transmissieophanging toe. Het zou er aan boord dus stil en verfijnd aan toe moeten gaan. Inderdaad wordt er een hoop herrie buitengehouden, maar dat heeft wel tot gevolg dat er zich binnenin meer bijgeluidjes openbaren. In vlot genomen bochten wrijven de zijwangen van de stoelen tegen de middenconsole en op slecht wegdek knisperen de rubbers van het panoramadak.

De hybride aandrijflijn is stil, behalve dat er in de Sport-stand een grappig zoemtoontje klinkt. En in tegenstelling tot veel andere auto’s schakelt de Tayron in deze modus nog steeds zijn brandstofmotor regelmatig uit, wat op onze testroute in de bergen tot gevolg heeft dat we ‘haarspeldbocht-uit’ noodgedwongen meer gas geven, waarna de viercilinder er loeiend bij komt. Zeker als we zelf met de flippers willen schakelen, komt het allemaal wat rommelig over.

Foto: © Volkswagen

Hé TopGear, misschien moeten jullie een schoolbus ook niet rijden als een sportauto…

Oké, je hebt gelijk. We draaien onszelf een paar tandjes terug en merken dat de Tayron zich uitstekend leent voor lange, gezapig afgelegde afstanden. Met zijn wat indirecte besturing en vriendelijke onderstel is dat helemaal zijn vibe. Stoelmassage, sterk verbeterde ergonomie (echte knoppen op het stuur, een grote multifunctionele draaiknop op de middenconsole, snel werkend infotainment) en die prettige stilte zorgen dat het enige dat je rust nog kan verstoren je jengelende passagiertjes zijn. En zonder derde zitrij zijn dat er in ieder geval geen zes.

Interieur Volkswagen Tayron – waarom geen derde zitrij?

Ja, laten we zeggen dat het aanbod in Nederland wat is uitgedund ten opzichte van dat in andere landen. In België is bijvoorbeeld een Elegance-uitvoering met chroomaccenten te krijgen, maar die staat hier niet in de prijslijst. Ook ontbreken de TSI- en TDI-motoren in het aanbod. VW Nederland levert de Tayron alleen als (mild-hybride) eTSI en (plug-in hybride) eHybrid, die laatste in varianten met 204 en 272 pk, goed voor tot 126 kilometer vol-elektrisch rijden en laten met tot 50 kW. Maar de hybrides zijn nooit vierwielaangedreven en vanwege de accu achterin is de plug-in er dus ook niet met derde zitrij. Zo wordt de businesscase van de Tayron, met dank aan ons BPM-beleid, toch enigszins uitgedund.

Wat is de prijs van de Volkswagen Tayron?

In Nederland koop je de Tayron vanaf 52.490 euro. Je hebt dan de Life Edition met de 204 pk sterke plug-in hybride aandrijflijn. Wil je de mild-hybride eTSI met 150 pk, dan kost die je minstens 57.490 euro – dus daar zullen weinigen warm voor lopen. De enige andere uitvoering is de R-Line, waarbij ook de sterkste eHybrid-optie beschikbaar komt – zoals gezegd kost die net geen 60 mille. In België beginnen de prijzen bij 49.310 euro voor een Tayron 1.5 eTSI Life. Of koop vanaf 51.590 euro zo’n smeuïge diesel, nu het nog kan.

Foto: © Volkswagen

Dus, moet je de Volkswagen Tayron kopen?

De Tayron is een riant opgezette crossover voor mensen die een Tiguan toch wat te compact vinden. Importeur Pon geeft aan dat de orderboeken voor de Tayron nu al goed gevuld zijn. Ruimte is luxe, en voor een meerprijs van 2.500 euro ten opzichte van een gelijk uitgeruste Tiguan kunnen we ons de interesse goed voorstellen. Een logische toevoeging aan het VW-gamma dus, en een die je niet zal tegenvallen. Aan de andere kant: Skoda heeft ook de Kodiaq rondrijden, en die zal altijd goedkoper zijn…

Volkswagen Tayron 1.5 eHybrid 200 kW R-Line specificaties (2025)