Volvo XC90 T8 Twin Engine

Het mocht wel eens, een nieuwe XC90. De hoogpotige Zweedse tank heeft het maar liefst twaalf jaar volgehouden, een periode waarin menig fabrikant twee, drie keer van model wisselt. Maar ach, ze zijn bij Volvo nu eenmaal lichtelijk aan de conservatieve kant; als het niet kapot is, ga je er niet aan lopen klooien en zolang het verkoopt – wie doet je wat?

En nu is er dus de niewue Volvo XC90 T8 Twin Engine?

Die instelling spreekt ook een beetje uit het ontwerp van de nieuwe XC90. Hoewel je in één oogopslag kunt zien dat hij nog geen popnagel deelt met z’n voorganger, is het eerst en vooral een XC90 gebleven. Dus is hij groot (vanuit bepaalde hoeken zelfs op het intimiderende af), heeft hij brede heupen en een onmiskenbare air van Scandinavische ongenaakbaarheid. Hij is maar liefst vijftien centimeter langer geworden, maar de motorkap is korter, waardoor al die extra ruimte én meer ten goede komt aan de inzittenden. Vandaar dat de XC90 gewoon standaard zeven zitplaatsen heeft. Op de achterste twee kun je zelfs volwassenen redelijk kwijt, mits het geen Vikingen zijn (tenzij die Wicky heten). In de bagageruimte kun je sowieso een vorstelijke 671 liter zooi verstouwen, maar je kunt alle stoelen ook onafhankelijk van elkaar plat leggen, dan heb je een volledig vlakke laadvloer. Het uiterlijk van de XC90 kun je zelf trouwens nog aardig beïnvloeden. Er zijn drie uitrustingsniveaus (Momentum, Inscription en R-Design) die bijvoorbeeld elk hun eigen kleur en ontwerp van grille hebben. Daarnaast zijn er nog twee exterieurpakketen (Rugged Luxury en Urban Luxury) die er nog het een en ander aan al dan niet in carrosseriekleur gespoten spoiler- en beschermingswerk tegenaan gooien. De R-Design is de sportiefst ogende versie. We moeten zeggen: succes (en neem er de tijd voor) als je er een gaat uitzoeken, want ze hebben allemaal wel wát.

Is de Volvo XC90 T8 Twin Engine prettig om in te zitten?

Nog even terug naar binnen: het dashboard is meer dan in welke vorige Volvo ook een triomf van Scandinavisch design. Het is vooral, eh… leeg. Tussen de enorme hoeveelheden prachtig leer, hout en aluminium (dat overigens een tikje kwetsbaar lijkt: de eerste krassen waren op ons kakelverse testexemplaar al zichtbaar) bevinden zich, naast een joekel van een rechtopstaand scherm, niet meer dan acht knopjes. Normaal gesproken gaan we ons dan lichte zorgen maken – onze ervaringen met ‘alles via een aanraakscherm’ zijn tot nu toe niet al te best. Het idee is leuk, maar veelal doet zo’n scherm maar één ding tegelijk: wil je een andere radiozender of de airco iets hoger, dan ben je je navigatiescherm kwijt en Murphy leert dat je die afslag dan gegarandeerd mist. In de XC90 blijken die zorgen ongegrond. Nooit eerder hebben we de uitvoering zó zien kloppen. Belangrijke functies blijven altijd in het zicht en dus onder handbereik, en de bediening is zelfs voor de grootste digibeet een eitje. Belangrijk is daarbij dat het gedeelte waar de meters zitten óók een groot scherm is, waar (als je dat wilt) ook de navi-kaart op geprojecteerd wordt. En als je zo slim bent geweest het head-up-display te bestellen (altijd doen!) staan de belangrijkste aanwijzingen ook nog eens in je voorruit. Het wordt zo wel heel lastig om nog te verdwalen, zeker omdat het systeem an sich ook nog eens tien keer beter is dan de bagger die Volvo voorheen monteerde.

‘De samenwerking tussen de benzine- en elektromotor is voorbeeldig. Als je er niet heel erg op let, is nauwelijks te merken wie er precies aan het werk is’

Een speciale vermelding verdient overigens de audio, want mocht je het breed hebben hangen dan kun je voor 3.300 euro (of omgerekend 2.500 euro in een pakket met andere zaken) opteren voor een systeem van Bowers & Wilkins. Maar liefst 1.400 watt power wordt via 19 speakers kristalhelder tegen je aan gegooid. Kost wat, maar dan ben je ook doof. Over kristal gesproken: van dat materiaal is de pookknop in de Volvo XC90 T8 Twin Engine gemaakt. Daarin is hij standaard; in andere versies is hij niet te krijgen. Je schijnt als glasblazer over minstens tien jaar ervaring te moeten beschikken wil je zoiets kunnen blazen en het ziet er (zeker in het donker: dan wordt hij van binnenuit ijsblauw verlicht) erg fraai uit. Nog even iets over de stoelen, want daar heeft Volvo natuurlijk een naam op te houden. De exemplaren in de XC90 zijn wederom fenomenaal. Ze zien er prachtig uit, zitten zo mogelijk nog beter, zijn eindeloos te verstellen en desgewenst uit te rusten met verwarming, ventilatie en een massagefunctie. Thuis zit je hoe dan ook slechter.

Staat de Volvo XC90 T8 Twin Engine nog een beetje stevig in zijn schoenen?

De XC90 is de eerste Volvo die op het nieuwe SPA (Scalable Product Architecture, zeg maar het MQB van Volvo) staat. Het is voorbereid op zo’n beetje elk type aandrijving en is letterlijk de basis van alle toekomstige Volvo’s. De voorwielophanging is van het double wishbone-type, achter zit een multilink-ophanging. Onze XC90 was ook nog eens uitgerust met de optionele (2.700 euro kostende) luchtvering, die een absolute aanrader is. Bijzonder comfortabel, en mocht je eens zin hebben in een wat forser bochtje dan hang je niet meteen op één oor – bepaald opmerkelijk gezien de hoogte en het gewicht van de XC90. Over opmerkelijk gesproken: de XC90 is ook de eerste Volvo die het met louter viercilinder-motoren moet stellen. In het kader van de oh-zo-milieuverantwoorde downsizing bouwt Volvo geen vijf-, zes- of achtcilinders meer, maar alleen viercilinders. Nu worden die door diverse ‘hulpjes’ wel tot prestaties gedreven die Volvo-waardig zijn. Je kunt denken aan een turbo, een compressor, een elektromotor of een combinatie van die drie, en de Volvo XC90 T8 Twin Engine heeft ze lekker allemaal. Dat resulteert in vermogens die je niet direct achter een tweelitertje zou zoeken. Want wat denk je: wat zou zo’n dingetje doen? Fout. Maar liefst 407 pk knalt de Volvo XC90 T8 Twin Engine eruit: 320 op basis van de viercilinder met turbo en compressor, de rest uit de elektromotor, die het op geheel eigen kracht iets meer dan 40 kilometer vol moet kunnen houden. De elektromotor drijft trouwens, net als bij de V60 Plug-In Hybrid, de achterwielen aan terwijl het meer conventionele spul zich met de voorwielen bemoeit. Je kunt een en ander beïnvloeden via diverse voorkeurs-modi, van geforceerd elektrisch rijden tot fulltime AWD.

Dus zo een viercilinder rijdt nog wel een beetje door?

Het spreekt voor zich dat de Volvo XC90 T8 Twin Engine er met al die power best vandoor wil. Wat heet: in 5,9 seconden van 0 naar 100 km/u, dat is voor menig serieuze sportwagen al een te benijden prestatie, en dus al helemaal voor 2.250 kilo(!) aan Ikea-kast met wielen. De topsnelheid is 230 km/u. Opmerkelijk is hoe vanzelfsprekend de XC90 met al dat vermogen omgaat. Vanuit stilstand gaat hij er, mede door de onmiddellijke beschikbaarheid van alle kracht van de elektromotor, als een malle vandoor en blijft dat doen tot je je rechtervoet rust gunt. De kracht wordt via een standaard achttraps automaat aan de wielen doorgegeven. Hij reageert hier en daar wat nerveus, alsof hij geen keuze kan maken, maar daar wordt nog aan gewerkt, meldt Volvo. De samenwerking tussen de benzine- en elektromotor is voorbeeldig. Als je er niet heel erg op let, is nauwelijks te merken wie er precies aan het werk is. Dat is in meer opzichten goed nieuws want de benzinemotor klinkt, nou ja, oké; maar zeker niet meer dan dat. Volvo zegt ook daarmee nog aan de slag te gaan, maar voorlopig roept het geluid alleen maar heimwee op naar de roffelende vijf-, smeuïge zes- en ronkende achtcilinders waar zijn voorganger goede sier mee maakte. Datzelfde doet de Volvo XC90 T8 Twin Engine dan weer met z’n verbruik: volgens Volvo zou hij 2,1 l/100 km moeten kunnen halen. Lachertje natuurlijk, maar doe eens het driedubbele: prachtig toch? En: 49 g/km aan CO2 betekent 7 procent bijtelling – over lachen gesproken…

Is de Volvo XC90 T8 Twin Engine minder dan zijn voorgangers?

Het geluid is echter slechts een kleine smet op het rijplezier dat de XC90 verder te bieden heeft. Hij verslindt snelwegen met even veel plezier als hij binnenwegen verpulvert. De besturing is precies en voldoende gevoelig. Een tikje steviger had gemogen maar zoals het nu is, is het wel typisch Volvo. Je kunt hem aanzienlijk harder door de bocht jagen dan je zou denken (de hoeveelheid grip is zeker voor een auto met dit postuur buitengewoon), maar ‘normaal’ rijdend zul je bochten waarschijnlijk ongemerkt al een stuk harder nemen dan je voorheen deed. Want dat is wellicht het meest opmerkelijke: waar de vorige XC90 ook enorm groot, als een tank aanvoelde, voelt de nieuwe juist aan als een veel kleinere auto. Zelfs bij het aanremmen van een bocht merk je (als je het een béétje normaal houdt) niet eens hoeveel gewicht je van richting probeert te veranderen. En dat is knap, heel knap. Al het mogelijke geweld ten spijt, gaat het bij de Volvo XC90 T8 Twin Engine echter vooral om comfort – en dan geschreven met hoofdletters waar De Telegraaf nog eens drie keer over zou nadenken. Tot slot nog een klein woordje over de veiligheid. Naast alle gebruikelijkheden heeft de XC90 nog de primeur van Run Off-road Protection: mocht je van de weg vliegen, dan spannen de gordels zich vast aan en zet een systeem in de stoel zich schrap om de klap van het neerkomen op te vangen en zo je rug te ontzien. Ook spot de XC90 achteropkomend verkeer en drukt de remmen vol in om te voorkomen dat je ‘doorschiet’ als je dan wordt aangereden. Automatisch filerijden (met remmen, optrekken en sturen) kan inmiddels ook. De nieuwe XC90 is in alle opzichten een verbluffende machine.

Volvo XC90 T8 Twin Engine Plug-in Hybrid AWD Inscription

16/20

Motor
1.969 cc
viercilinder turbo/supercharged hybride
407 pk / 640 Nm

Aandrijving
vier wielen
8v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 5,9 s
top 230 km/u

Verbruik (gemiddeld)
2,1 l/100 km
49 g/km CO2
A-label

Afmetingen
4.950 x 1.958 x 1.775 mm (l x b x h)
2.984 mm (wielbasis)
2.250 kg
50 l (benzine)
671 / 1.899 l (bagage)

Prijzen
NL € 80.795 (7%)
BE € 82.300

Het vonnis
We betrapten ons er tijdens het rijden op dat we vaak hardop ‘wát een fijne auto is dit!’ zeiden – dat overkomt ons niet vaak. De prijs is stevig maar bedrieglijk: een goedkopere auto met 400+ pk vind je niet. Laat staan zo’n veelzijdige en comfortabele