Alfaholics GTA-R 290

Twee uur geleden ben ik voor het eerst in de Alfaholics GTA-R gestapt. Ik rijd op de snelweg, raampje naar beneden, en het kleine, Spartaanse binnenste verdrinkt in zoveel geluid dat ik mezelf bijna niet kan horen denken. Maar elke keer als ik terugschakel, gas geef en accelereer, komt de waarheid aan het licht: dit is de leukste auto die ik heb gereden sinds ik afgelopen zomer twee dagen doorbracht in een McLaren F1. Ja, een Engelse Alfa Romeo-specialist heeft een supercar-concurrent gemaakt, en dat op basis van een 50 jaar oude Alfa-coupé.

Als we verder neuzen in de werkplaats van Alfaholics, treffen we nog een connectie met de historische F1. Ergens in een hoekje staat een Alfa Junior Z, een wigvormige parel uit de late jaren zestig, die door Alfaholics volledig gerestaureerd gaat worden. ‘Ah’, zegt de baas van het bedrijf, Max Banks, ‘die is net binnengekomen. Eigendom van Gordon Murray. Hij houdt van wat we hier doen.’

Daar kun je je iets bij voorstellen…

Max en zijn broer Andrew hebben met verve het 40 jaar oude garagebedrijf van hun vader overgenomen, en dat met finesse en toewijding omgevormd tot ’s werelds beste Alfa 105-serie specialist. Die Alfa’s doen vaak met succes mee aan historische races, maar Max besloot op zijn eigen auto, een 1300 GT Junior, te gaan experimenteren met zaken die niet per se op het model uit 1967 zaten. Hij maakte er een circuitwagen van.

Alfaholics verdient het meeste geld met het verzenden van onderdelen naar heinde en verre, maar ook heeft het bedrijf een aantal slimme monteurs in dienst die de restauratieafdeling runnen. Maar toen steeds meer klanten begonnen te vragen naar de onderdelen die Max had gebruikt voor zijn eigen auto, was de cirkel rond. Dat leidde tot de GTA-R, Alfaholics’ gerestaureerde en gemodificeerde versie van de GTA-racewagen – een wedergeboorte die in z’n obsessieve nauwkeurigheid te vergelijken valt met de 911 van Singer.

gewichtsbesparing

Je moet maar op de website van het bedrijf kijken als je alle details wilt bestuderen, maar de hoogtepunten zijn koolstofvezel portieren, motorkap en achterklep, een aluminium aandrijfas, schokbrekers met luchtvering en aluminium remklauwen voor, met 300 millimeter grote geventileerde schijven. Schroeven, moeren en scharnieren zijn gemaakt van lichtgewicht materialen. De omvang van hun verzendafdeling is dusdanig dat ze de meeste onderdelen zelf kunnen ontwerpen en bouwen, terwijl hun partners niet de kleinste jongens zijn. ‘Het bedrijf dat het computergestuurde frezen doet, zit maar twee kilometer verderop’, zegt Max, ‘en is de grootste onderaannemer van Airbus.’

De auto met kenteken SBP 699E weegt 830 kilo. De motor is een klassieke Alfa Twin Spark 2,0-liter, uitgeboord tot 2,3 liter, en produceert nu dik 240 pk en 270 Nm. Een snelle berekening van ons leert dat dat leidt tot een vermogens-gewichtsratio van pakweg 290 pk per 1.000 kilo auto (met wat Britse afronding), vandaar de naam van de auto. Klein vanbuiten, knus vanbinnen: je klautert over de rolkooi in de Recaro’s van de GTA-R 290, en daar ga je aan de slag met de vierpuntsgordel. De klokken zijn replica’s van de oorspronkelijke Veglia’s en Jaegers. De pedalen zijn gemaakt van puur aluminium door een man die ook aan de Bugatti Veyron werkte.

Harmonie

Hij heeft een wedstrijdpook, een lichtgewicht vliegwiel en geen stuurbekrachtiging (al is die wel te bestellen), en wat ogenblikkelijk opvalt, is dat alles in volledige harmonie samenwerkt. Geen wonder dat Gordon Murray gek op deze auto is: hij is een masterclass in gewichtsbesparing. De bak heeft een standaard koppeling, maar hoewel de pook nogal lang is, zoals in de originele 105, is ie altijd accuraat. Dat geldt ook voor de rest van de auto: hij is stevig als je over hobbels en gaten rijdt, maar soepel waar het er echt om gaat, z’n wegligging is voorbeeldig, en het stuur kronkelt in je handen – zo krijg je op een geweldige manier veel analoge informatie. Ook heeft ie waarschijnlijk de best klinkende viercilindermotor ter wereld.

Ben echter gewaarschuwd: wie in deze auto rijdt, wil er daarna meteen een hebben. En Alfaholics heeft er zoveel uren aan gewerkt, dat het zo’n 275.000 euro voor de GTA-R 290 vraagt – wat je dagdroom wellicht abrupt beëindigt. Maar geloof me als ik zeg dat ie bij mij pal naast de McLaren F1 in mijn droomgarage staat.

Specificaties Alfaholics GTA-R 290