In één worp rollen er drie nieuwe Panda’s ons land binnen: de 4×4, de Trekking en de CNG. Wij pakten de 4×4, die alleen met de TwinAir-motor leverbaar wordt.
De kaarten zijn geschud tussen de opvolger van de vierwielaangedreven oer-Panda, de Trekking die een 4×4 imiteert en de CNG-versie die groen gas inhaleert. De Trekking heeft de looks van de 4×4, met een sper in de as die slechts twee wielen aandrijft. Een soort compensatie. Met een sok in je broek rondlopen om indruk te maken. Zoiets. Dat doe je niet.
Een echt stadsvechtertje, dat is de Panda 4×4. Uitbreiding met 4×4-emblemen, randen langs de spatborden en wat meer hoogte brengt de Panda de looks van een kwajongensauto. Wel met een gouden hart natuurlijk. Daarover: net toen we vonden dat de dieseluitvoering toch lekkerder was, bleek die niet naar Nederland te komen. Dan maar snel weer de benzineversie in: de TwinAir. Je kunt er ook best mee klimmen, erkenden we na wat natuurwetten getart te hebben. We beklommen de Italiaanse, met beton belegde hellingen naar hartenlust. Ook een bestijging van 70 procent ging prima, dankzij de Oostenrijkse Steyr-aandrijftechniek. Het merk kent naam en faam als leverancier van de betere agrarische aandrijftechniek (ze heetten nog Steyr Puch toen ze de blokkendoos-Panda van vierwielaandrijving voorzagen).
‘Torque on demand’, noemen de Italianen de aandrijving. Wij zeggen ook wel ‘bijschakelende vierwielaandrijving’. Een slimme manier om achterwielen aan te drijven als er gripverlies optreedt. Samen met de korte eerste versnelling zorgt dat ervoor dat je toch die eerder beschreven steile hellingen kunt pakken. Mits je wat snelheid houdt, natuurlijk. Ideaal om een openstaande brug te beklimmen.
Er zit nog een extraatje in dat we niet meteen bij een stadsrakkertje verwachten. Uit de onverwachte hoek komt de optie City Brake Control. Dit systeem remt zelfdenkend tot volledige stilstand bij snelheden tot 30 km/u. Tussen de 40 en 30 km/u noemt Fiat de ingreep ‘mitigation’, en dat wil zeggen dat het vaak lukt om te stoppen. Maar ook wel eens niet helemaal. De Italianen hieven de armen ten hemel: ‘It helps, you know. It’s better than nothing’. Dat valt niet te ontkennen.
In deze 4×4 vind je trouwens hetzelfde dashboard als in de gewone Panda. Inderdaad het stuk kunststof dat sterk op de voorbumper van een Renault Clio lijkt. Lekker apart. Daaronder vind je de bediening van de ELD net achter de pook van de handgeschakelde versnellingsbak. ELD staat voor Electronic Locking Differential, dus een sper op de achteras. Dat maakt de Panda extra klimbekwaam en is zowaar standaard op elk 4×4-model. Handig bij zwaardere omstandigheden. Modder, sneeuw, ijs of over een stapel vuilniszakken.
De wat softe wielophanging van de Panda 4×4 vonden we best fijn: lekker comfortabel op keienpaden. Of tramrails, aangezien Fiat het de ‘enige 4×4-stadsauto’ noemt. Ook in deze 4×4-versie is de Panda een auto die je blij maakt. Het tweepittertje ronkt wat bij optrekken en het kunststof dat de boel opleukt, rijd je er onderuit bij serieus off-roaden, maar kom op, het is geen Nissan Patrol. Dus opschieten, want de winter zou er best eens alsnog aan kunnen komen.
Fiat Panda 4x4 TwinAir Turbo
15/20
Cijfers
0-100 km/u: 12,1 s
Top: 166 km/u
Verbruik: 4,9 l/100 km
Motor: 875 cc, tweecilinder turbo benzine
Aandrijving: vier
Vermogen: 85 pk
Koppel: 145 Nm
Gewicht: 1.050 kg
CO2: 114 g/km
Prijs
NL: € 16.190
BE: € 16.500
Vonnis
Gezien de prijs van 16 mille zal deze Panda 4x4 geen bedreigde autosoort worden. Je krijgt er veel voor, dus laat de sneeuw maar komen
Reacties