Ford Mustang Bullitt

Tot de jaren zestig waren autoscènes in films behoorlijk suf. Vaak waren de actiebeelden versneld en zaten de acteurs wild te sturen in een stilstaande auto tegen een geprojecteerde achtergrond. Toen zette regisseur John Frankenheimer een nieuwe standaard door het gebruik van on-board camera’s bij hoge snelheid in zijn spektakelstuk Grand Prix uit 1966. De lat lag plots een armlengte hoger.

Bekijk ook de video: Ford Mustang Bullitt: boze herrie

Twee jaar later wilde Peter Yates voor zijn politiethriller, vernoemd naar hoofdrolspeler Steve McQueens karakter Frank Bullitt, een korzelig sfeertje creëren – en dus moest ook de achtervolgingsscène rauw en realistisch worden. Yates huurde de beste stuntmensen in en schoot de scène in drie weken op verschillende plekken in San Francisco. Het resultaat was een orgie van springend, bonkend staal en rokende banden die de film zelfs een Oscar opleverde voor beste montage.

Door de ogen van 2019 bekeken valt er genoeg aan te merken op de Bullitt-achtervolging. Zo zijn ook hier versnelde beelden te zien, rijden de Charger en Mustang meerdere keren langs dezelfde locaties en weggebruikers, zijn dezelfde geluidsfragmenten van bandengekerm steeds opnieuw te horen en varieert de schade aan de auto’s van shot tot shot.  Maar het is een warm en gloeiend stukje geschiedenis, baanbrekend in zijn tijd, en het maakt op ons nog steeds zoveel indruk als op de argeloze bioscoopbezoeker in 1968.

De Ford Mustang Bullitt brengt ons terug naar het verleden

Of misschien nog wel meer. Dit is immers een periode – qua auto’s dan – waarvoor we de huidige semi-autonome touchscreen-realiteit graag zouden verruilen. Een tijd van veel pk’s en slechte remmen, van overvloedige benzine en schitterende vormen, waarin alles nog kon en mocht. Een droomwereld voor de old-school autofanaat.

Ford weet dat mensen als wij stiekem in het verleden zouden willen leven. En dus komen ze voor de derde keer met een Ford Mustang Bullitt, die teruggrijpt naar de gehavende 390 GT die met McQueen aan het stuur door de straten van San Francisco stuiterde. Ja, hij heeft een touchscreen en moderne remmen. Maar hij raakt ons tot diep in ons zachte, melancholische binnenste.

Het uiterlijk van de Ford Mustang Bullitt

We kennen geen meer sinistere auto dan deze. Hij slaat ogenblikkelijk aan zodra je de startknop aanraakt – je schrikt ervan – en blaft hard en gorgelend z’n vroege ochtendbenzine naar buiten. Z’n priemende koplampjes springen aan en kijken boos. Iedereen die het vanbuiten gadeslaat, voelt de rillingen over de rug lopen; en grijnst zich een ongeluk. De Bullitt heeft gevoel voor theater, zonder er uiterlijk mee te koop te lopen.

Geen felle kleuren, splitters en spoilers: hij heeft een pure, simpele fastback-vorm. Zoals bij zijn voorvader ontbeert zijn grille een logo. In feite kun je alleen op de naafdoppen van de unieke velgen de galopperende mustang terugvinden. Op andere plekken – het stuur, het dashboard, de achterkant – staat de Bullitt-badge. Hij is er in Dark Highland Green, de originele kleur van toen, of in het zwart. Maar wie daarvoor gaat, is ­officieel niet goed snik.

Wat heeft de Ford Mustang Bullitt allemaal?

Elke Bullitt heeft de 5,0-liter V8 uit de Mustang GT, turbo- en superchargerloos, maar met het inlaattraject van de Shelby GT350. Dat betekent een knoeperd van een open luchtfilter en 14 extra pk’s. Een automaat is geen optie: schakelen zul je, met een witte biljartbalpook en een koppeling die je een goed doorbloede, mannelijke kuitspier bezorgt.

Het tellerscherm verandert van lay-out wanneer je door de rij-modi bladert met de schakelaar op de middenconsole. Je kunt ook een ‘My Mode’ samenstellen. Die van ons is als volgt: het instelbare onderstel op Normal, besturing op Normal, gasrespons op Normal, uitlaatgeluid op Circuit.

Dezelfde geintjes als de GT

Dit is hoe de we Bullitt het liefst rijden: lui en luid. Alle ontwikkelingen van de moderne Mustang ten spijt – het onderstel heeft niets meer te maken met de archaïsche opzet van zijn voorgangers – is er eigenlijk niets leuker dan rustig rijden met deze auto. Kalm en kabbelend, dof roffelend. Hand op het stuur, zonnebril op, cool als McQueen. Om dan, als de situatie erom vraagt, knalhard, gierend en smeulend uit de hoek te komen.

Uiteraard heeft de Bullitt dezelfde schaterlachwekkende Track App-geintjes als de standaard Mustang GT: Line Lock, waarbij de voorwielen blokkeren en de achterwielen vrijuit roken, en Launch Control zijn maar twee voorbeelden. Bij het terugschakelen geeft de V8 zelf grommend tussengas – niet snel en snappy zoals een Porsche, maar lijzig en laid-back, passend bij zijn karakter. Ford heeft met deze auto de totaalervaring uitmuntend voor elkaar.

Het geluid van de Ford Mustang Bullitt is geweldig

Van alle attracties van de Bullitt is zijn geluid de voornaamste. Het is nauwelijks te bevatten hoe goed hij klinkt. En het is niet alleen een feest voor degene achter het stuur. Iedereen die we tegenkomen, van jong tot oud, op een parkeerplaats of op de snelweg, vraagt ons joelend om gas, om toeren, om méér donderende herrie.

Sommigen zouden stellen dat het asociaal is om zoveel geluid te maken. Wij zeggen: als iedereen het mooi vindt, is het dan niet juist heel sociaal? En bewijzen we de mensheid dan niet een dienst door te zijner tijd de laatste liter benzine op aarde aan deze auto te offeren? Het wordt een treurig maar mooi moment. Voor nu zijn we simpelweg blij dat emotionele auto’s als deze nog bestaansrecht hebben.

Tijdens onze test luisteren we enkel naar de motor, nooit naar het B&O-­audiosysteem; tot we de Mustang weer bij Ford moeten inleveren. Dan klinkt tijdens de laatste kilometers de pompende blazers­soundtrack van Bullitt door de speakers, leunen we achterover in het zwarte Recaro-leer en zwelgen we nog één keer in een borrelend bad van retro-­blijheid. Een cliché, we weten het, maar laat ons dan maar even een cliché zijn.

Specificaties Ford Mustang Bullitt (2019)

Motor
5.038 cc
V8
464 pk @ 7.000 tpm
529 Nm @ 4.600 tpm

Aandrijving
achterwielen
6v handbak

Prestaties
0-100 km/u in 4,6 s
top 262 km/u

Verbruik (gemiddeld)
12,4 l/100 km
277 g/km CO2 G label

Afmetingen
4.789 x 1.916 x 1.382 mm
(l x b x h)
2.720 mm (wielbasis)
1.743 kg
61 l (benzine)
408 l (bagage)

Prijzen
€ 117.856 (NL)
€ 52.850 (B)

Het vonnis

Alle 1.100 Bullitts voor Europa zijn momenteel vergeven, maar mogelijk komen er meer. Als dat gebeurt: spring erbovenop en betaal de Hollands-belachelijke 120 mille met een brede glimlach. Deze auto is puur geluk