RoadBlasters werd in 1987 door Atari op de wereld losgelaten en was een sci-fi racespel dat bewees dat je het populaire concept van games in speelhallen, namelijk alles neerschieten dat voor je voeten komt, ook heel goed kon toepassen op iets met auto’s. Naast de traditionele controls om te kunnen rijden, had je de beschikking over een paar knoppen waarmee je lasers kon afvuren en duimknoppen om speciale wapens mee te gebruiken.

In plaats van een gewoon stuur had de speelkast, zowel in de zit- als staversie, een yoke die onmiddellijk deed denken aan die van KITT uit Knight Rider. En als je het in die tijd speelde, had je waarschijnlijk dezelfde jaren-’80 Hasselhoff-haardos.

Wat onmiddellijk opviel aan RoadBlasters was de indrukwekkende animatie van de rode auto die je voor je in het scherm zag. Het perspectief was misschien een tikkeltje overdreven, maar als je het stuur bewoog was de rotatie supersoepel en volledig overtuigend. En dat was maar goed ook, want je moest de neus van de auto heel precies op de oranje auto’s van de vijand en de geschutskoepeltjes naast de weg richten om raak te kunnen schieten. Als je er ook maar een beetje naast zat, ontplofte de auto met een daverende explosie.

Het sciencefiction-thema gaf de game een unieke sfeer, met futuristische bubbelsteden aan de horizon en een ruimteschip dat af en toe naar beneden kwam om speciale wapens op het dak van je auto neer te leggen, ook al reed je dik 300 km/u. Als dat soort pakjesbezorging de volgende evolutie is van de drive-thru van fastfoodzaken: laat maar komen.

Je kunt maar weinig tegenhebben op RoadBlasters, maar we voelen toch even de noodzaak om te wijzen op de fundamentele miskleun in de titel: je bent niet de road zelf aan het blasten, maar dingen ópdie road. Goed, dat zullen we ze dan maar vergeven: je vocht in Street Fighter 2 nu eenmaal ook niet tegen straten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *