Druk, druk, druk en dat verklaart waarom ik niet eerder mijn blog heb kunnen schrijven. Na de zomer is ieder z’n eigen ‘ding’ gaan doen en we hadden maar acht weken om acht afleveringen te maken. Dat is behoorlijk krap als je weet hoeveel items we nodig hebben.
 
Ons vak is gewoon hectisch. Vergelijk het maar met een dagbladredactie waar bij het naderen van de deadline het navelstaren plaatsmaakt voor een soort oerinstinct en de nieuwsgaring meer op plunderen gaat lijken. Als dan iemand net terug van vakantie roept dat het tijd is om à la minute specials van een uur te gaan maken, dan lopen alle tijdschema’s ineens in het honderd.
 
Nou, zo gaat het er hier ook aan toe. Ik ben helemaal tevreden over de show met de vrachtwagens, America was ook top, maar ik vond het Avantime-programma niet geweldig –sorry- en ik was bang dat kijkers verveeld zouden raken van het stappen in Blackpool, ook al hadden we er in theorie alle vertrouwen in.
 
Maar mensen bleken het leuk te vinden en nu alle items worden afgemaakt, begin ik steeds geruster te raken over wat nog rest. De show van komende zondag bijvoorbeeld is vol actie. Richard viert de veertigste verjaardag van de Ferrari Daytona en rijdt langs de Riviera tegen James en ook als is het niet bedoeld als een van onze belangrijke races, dan nog denk ik dat het precies de lichtzinnige ontspanning biedt waarop je zit te wachten op een zondagavond als je a) op maandag weer moet gaan werken of b) acht jaar oud bent.
 
En Jeremy heeft een flitsende circuittest met de Lexus IS-F tegen de BMW M3 en daarbovenop zoeken we uit wat de beste bus is voor Londen, natuurlijk in de ware Top Gear traditie. Het is geen hoogdravende kwantum fysica, maar heerlijk om je IQ te parkeren voor de show van zondag.
 
Afgelopen zondag deed ik mijn gebruikelijke rondje langs de websites –nee, niet dié- Final Gear, Top Gear en ook Hammond Heaven, al was het alleen maar omdat ik me steeds verbaas hoe een willekeurig meisje in dit zonnestelsel deze drie aantrekkelijk kan vinden.
 
Interessant dat een van de bezoekers van Hammond Heaven zich afvroeg of de vonk tussen ‘de mannen’ er nog steeds is. En het antwoord is een volmondig ‘ja’, maar het is misschien wat moeilijker voor de vonk om te fonkelen dan drie jaar geleden.
 
Met Top Gear Live en al het andere werk zijn ze volslagen uitgeput en dat is nog maar de fysieke kant. Daarbovenop de flinke druk om op gezette tijden even helemaal los te komen. We nemen Top Gear uitermate serieus en tegen dat gegeven is het moeilijker om nieuwe dingen te bedenken, moeilijker om te verrassen en te bekoren. We hebben snel de onschuldigheid van het begin verloren.
 
Het resultaat is dat we soms te zeer ons best doen, maar gelukkig hebben slimme fans het dan in de gaten en weten ons dan weer op te trekken. Het is niet toevallig dat de items die het best scoren niet die met de meeste explosies zijn, maar juist die waar de onschuld weer even om de hoek komt kijken. Bonneville in dit seizoen is er een goed voorbeeld van.
 
Maar goed, genoeg geklets, terug aan het werk.
 
Andy Wilman
Producer van Top Gear

Reacties