Het asfalt slingert voor me uit en als ik geluk heb weet ik voor de eerste bocht de snelheid te bereiken waarbij de T1 zijn diverse aerodynamische voorzieningen (spoilers en diffuser onder de auto) hun spel met de wind laat spelen. Maakt niet uit, dat bewaren we voor het circuit. We gaan het hebben over grip, al haast ik me om te vertellen dat de T1 wordt gehinderd door regenbanden en het onderstel is zo afgesteld dat zelfs watjes er mee kunnen racen.
‘Waaaaiiiiiaaaeeeee!!!’ [letterlijke quote van de redacteur]
De door Menard gebouwde 3,5-liter V8 komt met gebrul tot leven als was hij een walvis met hoofdpijn. Trap op het gas en houd de oliedruk in de gaten. Onmiddellijk reactie van het luidruchtige pedaal. Trap nog eens. Dit is de pure sensatie van een raceauto. Het houdt ’t midden tussen Le Mans LMP en F1. Echt waar. Trap nog maar eens. In z’n één. Rol je eenmaal, dan is het eenvoudig. Daar gaan we. Snel door naar twee, laat The Stig maar de volledige sensatie van het vuurwerk in eerste versnelling uitproberen.
Een recht stuk voor me. Ik houd ‘m in drie. Dit is geen accelereren, dit is afgeschoten worden. De T1 laat afstanden verdampen. Vijf-, zes-, zevenduizend toeren en door naar vier – al is het maar voor een paar seconden. Remmen, sturen en omdraaien. Schiet jezelf weer af.
Dit is geen auto, dit is een tijdmachine. Dan is het over en uit. Ik heb ongeveer een derde van het potentieel ervaren en meer genoten dan in elke andere auto hier. Of ooit eerder.
max. vermogen: 575 pk/10.000 tpm
gewicht: 575 kg
0-100 km/u: 2,5 sec.
Clarkson zien rijden in de Caparo? Klik hier.
Reacties