Tijdens het testen van de BMW i8 Roadster in Mallorca was er één terugkerende irritatiefactor: wielrenners. Geachte MAMIL’s (wat, zeer toepasselijk, staat voor Middle-Aged Men in Lycra), even het volgende. Heus, we begrijpen dat jullie wat aan die immer groeiende bierbuik willen doen.

Wij zouden er geen met sponsornamen bedekt plastic pakje voor aandoen, en zo’n broekje staat zelfs Doutzen belachelijk, maar goed. Als we jullie, zes rijen dik en zeven rijen lang, zwetend en stoempend zo’n prachtige slingerende bergweg op Mallorca omhoog zien kreunen: respect. We vragen ons ook af hoe dat in vredesnaam gezond voor je kan zijn, maar toch. We doen het jullie niet na. Heel bewust, overigens, maar dat terzijde.

Maar waarom…

Het is ons echter een raadsel waarom jullie daar zulke ontzettende hufters van moeten worden. Waarom jullie geen bocht kunnen nemen zonder op de verkeerde weghelft uit te komen. Waar dat onuitstaanbare en schijnbaar permanente rot­humeur vandaan moet komen. Waarom jullie niet begrijpen dat er ook nog andere mensen op de weg zijn. Die, want 374 pk, net iets vlotter zijn dan jullie en er dus misschien weleens langs zouden willen.

En waarom jullie die, áls ze jullie uiteindelijk dan toch inhalen, zonder enig gevaar of risico, dan collectief moeten trakteren op boze gebaren en een scala aan veelal buitenlandse scheldwoorden, met ziektes, of over onze moeder.

In hybride-modus, dan?

We probeerden het eerst in de hybride-­modus, en vooruit – misschien schrikken jullie dan van het geluid. Van dat driecilindertje. Dus probeerden we het later op vol-elektrische wijze – misschien schrokken jullie toen van het gebrek aan geluid.

Kan allemaal wezen. Wij schrokken ook, telkens, van jullie totale gebrek aan sociaal besef. ‘Alleen op de wereld’ was een boek, vrienden, niet de naam van jullie levensmotto. Gebruik in plaats daarvan eens ‘Het leven is mooi’. Geloof ons: dat is beter. Voor iedereen.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)