Alfa Romeo Proteo ging toch niet in productie

Je denkt dat 2021 een beetje een treurig jaar is, maar 1991 was niet zo veel beter. We hadden Operatie Desert Storm, de ineenstorting van de Sovjet-Unie en het overlijden van Freddie Mercury. Vrij depressief. Toch was er een felrood sprankje hoop in de vorm van de Alfa Romeo Proteo, een conceptcar onthuld op de autoshow van Genève.

Het concept is gebaseerd op Alfa’s eerbiedwaardige sedan, de 164, waarbij uit het midden een stuk lijkt te zijn gezaagd. Qua styling heeft ie de uitdagende wigvorm van de brute SZ en diens RZ roadsterbroertje, maar dan wat zachter, om ’m een snufje meer acceptabel te maken voor het menselijk oog. De Alfa Romeo Proteo heeft een elegant oplopende taillelijn met voorop de kenmerkende drievoudige koplampen van de SZ, aan het uiteinde van een subtiel verlengde motorkap.

Hij lijkt inderdaad op de Spider

Alfa-fans die goed bij de les zijn zullen ongetwijfeld overeenkomsten zien met de Alfa Romeo Spider die in 1995 werd gelanceerd. De Alfa Romeo Proteo is ontworpen door Walter de Silva, destijds hoofd van Alfa’s Centro Stile, het ontwerpcentrum van het bedrijf. De nieuwe stijl was overigens al ingezet voordat De Silva bij Alfa ging werken, maar met de Proteo drukte Walter zijn stempel op de nieuwe vormtaal van het merk.

Toenmalig Alfa-baas Giovanni Battista Razelli vertelde aan een opgewonden pers dat de Proteo productieklaar was, en dat ie in een beperkte oplage van 2.000 auto’s zou worden gemaakt. Maar verder dan drie prototypes kwamen ze uiteindelijk niet. Verdrietige tijden dus.

Hoe ging het verder met de Alfa Romeo Proteo?

Nou, veel bijzondere details heeft de Proteo niet, behalve dan dat het een Alfa uit de jaren negentig is. Het in de carrosserie vouwende hardtopdak was wel een nieuwigheidje. Dat was wel al eerder vertoond, maar pas in 1996 – met de Mercedes SLK – werd het echt een trend.

Binnenin is de Alfa Romeo Proteo precies het tegenovergestelde van wat je van een maffe conceptcar zou verwachten. Hij heeft een nogal nuchter interieur dat zeker voor een merk als Alfa wel wat saai te noemen valt. Maar ja, hij was productierijp, weet je nog, en dan hebben conceptcars vaak een realistisch interieur. Het instrumentenpaneel en de wijzerplaten zijn bekend bij iedereen die Alfa’s van de afgelopen 40 jaar kent. Inclusief een dashboard versierd met knoppen als basis voor een ergonomische nachtmerrie.

De motor van de Alfa Romeo Proteo

Onder de motorkap ligt Alfa’s heerlijke, charismatische 3,0-liter V6-benzinemotor. En de Proteo heeft vierwielaandrijving en vierwielbesturing voor extra grip en handelbaarheid. De motor produceert 256 pk en brengt de auto naar een topsnelheid van 250 km/u. Allemaal eigenschappen die dit model tot een hit hadden kunnen maken. Een grote hit zelfs, alleen wellicht een tikkie duur.

Mocht je een Alfa Romeo Proteo willen zien: een van de prototypes staat in het Alfa Romeo-museum in Milaan. En zou je zelf iets willen hebben dat erop lijkt, dan kun je altijd nog je Spider uit 1995 een beetje vertimmeren en ’m in de kleur Rosso Proteo spuiten. Mwah, slecht idee. Bedankt voor niets, 1991.