De Auto van het Jaar 2020

De pezen in mijn onderarmen kraken als ik aan de haak van een enorme kraan bungel, me afvragend of het te laat is om eens een échte baan te gaan zoeken. Ik voel dat ik een knalrode kop krijg van de inspanning, heb spijt van mijn wat overijverige ontbijt en merk dat mijn vingers één voor één grip verliezen. Uiteindelijk geven mijn armen het op en val ik… 30 hele centimeters naar beneden. Oké, erg James Bond was ook niet, maar wel iets dat ik altijd al eens had willen doen. En ach, die kraan stond er toch, dus… Waarom ie er stond? Nou, spoiler alert: de nieuwe Land Rover Defender heeft de prestigieuze TopGear Magazine-prijs ‘Onstuitbare Kracht van het Jaar’ gewonnen, wat klinkt als een categorie die we op een vrijmibo hebben bedacht. Wat ook zo is. Maar er zat wel degelijk een gedachte achter, die ik zal proberen uit te leggen. Waarschijnlijk niet zo best, maar toch. Zoals iedereen weet, is ‘de tweede’ altijd moeilijk. Dat lastige tweede album, of de opvolger van een goedverkopende debuutroman. Fans hebben Ideeën (met hoofdletter I, ja), het koperspubliek en nieuwe klanten hebben die ook, maar vaak andere. Als je een icoon helemaal opnieuw wilt ontwerpen, zul je een keuze moeten maken, en moeten incalculeren dat er altijd wel iemand niet blij mee zal zijn.

De Defender ging al eventjes mee

De vorige Defender stamde nou eenmaal uit 1983 en stopte in 2016, maar zijn roots zijn eenvoudig terug te voeren op de Series I van 1948. Daarbij begon de druk over de herboren versie alleen maar toe te nemen; het stadium van aangenaam voorspel was al lang vervlogen. Om ook maar een schijn van kans te maken tegen iets dat zo blijmoedig rotsvast is als een lang volgehouden mening, zul je met een auto moeten komen die de verpersoonlijking is van een niet te stuiten sensatie. Wat precies zo eenvoudig is als het klinkt. Helemaal niet, dus. Hoe langer we moesten wachten, hoe meer vragen er kwamen. Zou het een ‘echte’ Defender worden? Zou het het stoere, ruige werkpaard worden dat zijn afkomst eigenlijk vereiste? Of een grachtengordel-handtasje, het automobiele equivalent van een bodybuilder met een knotje en een arm vol tatoeages, die nog geen spijker in een muur krijgt en bang is voor spinnen? Om in ieder geval zijn fysieke geloofwaardigheid op voorhand al een boost te geven, stuurde Land Rover de Defender op een paar met testosteron overgoten trips, waar hij zijn machismo ongebreideld de vrije loop kon laten.

Uitgebreid getest

Hij werd geroosterd in Namibië en Death Valley, gefotografeerd terwijl hij vrachtauto’s uit greppels trok, als een ware Atlas-op-wielen die zijn zware last moedig torst. In Arjeplog, aan de Zweedse poolcirkel, werd hij ingevroren als een hip ijsblokje. En hij werd natuurlijk ‘stiekem’ gekiekt terwijl hij rollebolde door het zand, over rotsachtig terrein, door diverse maanlandschappen en uitgesproken modderige omgevingen. Hij deed zelfs, om tot dusver onopgehelderde redenen, een rondje over de Nürburg-ring. En we leerden dat ie kon zwemmen en – hoe spectaculair – zelfs vliegen, als je de berichten over het laatste Bond-epos No Time to Die mag geloven. Al draait die nog steeds niet. Dit alles voor de wetenschap, uiteraard. Voor testdoeleinden. Maar daar hebben ze dan ook niet de kantjes vanaf gelopen. De auto heeft 1,2 miljoen testkilometers gemaakt en is aan 62.000 verschillende tests onderworpen, waaronder honderden keren met 40 km/u tegen een 200 millimeter hoge stoeprand aanrijden, om ‘het ophalen der schoolgaande jeugd’ te simuleren. Hij heeft langer en sneller over bar slechte wegen moeten rijden dan welke andere Land Rover ook. Je wilt aandacht voor detail? De achterdeur is 30.000 keer dichtgesmeten bij temperaturen tussen de -30 en 80 graden Celsius. Dit alles om maar zeker te weten dat het reservewiel achterop er niet af lazert tijdens jouw rit.

De Defender is slim

Maar goed, dat fysieke machtsvertoon, dat verwacht je ook eigenlijk wel. En het gaat voorbij aan het feit dat de Defender zoveel meer is dan dat. Hij is veel slimmer. De Defender is een onstuitbare kracht omdat hij ook beschikt over emotionele intelligentie. En dat komt weer doordat hij zo doordacht is ontworpen. Er zullen altijd boeroepers zijn, die iets niet leuk vinden simpelweg omdat het anders is dan wat ze gewend waren. Maar de Defender heeft zijn kern-DNA zodanig geüpdatet en gemoderniseerd dat hij een compleet eigen stijl heeft. Hij is niet langer een rechthoekig brok functionaliteit, maar hij is wel een van de weinige SUV’s die je in één oogopslag herkent als ie je tegemoet komt rijden. Het is Land Rover gelukt een interieur te creëren dat een gevoel van kracht en luxe combineert, aangevuld met een portie praktisch nut verpakt in techniek. Hij lijkt wel blootgelegd, alsof je zijn botten kunt zien, het idee van een rolkooi in alle hoeken en gaten. Toch is ie niet lawaaiig, hij rammelt niet en voelt niet compromisloos. Ergens zou het niet moeten mogen, open en blootliggende schroeven in een SUV van 90 mille – belachelijk. En toch: in de Defender zijn ze zonder zelfs maar een knipoog gemaakt tot iets wat bij de auto hoort. We zouden ze moeten haten, maar het werkt.

Ergonomisch, stil en comfortabel

Als je hem puur beschouwt als een industrieel ontwerp, is de auto zo goed als foutloos. Het gemopper van de haters komt alleen daarom al wat masochistisch over; de Defender is ergonomisch, stil en comfortabel. Je hoeft dingen die gewoon belabberd waren, niet langer te vergoelijken onder het mom van ‘karakter’. Nee, het is niet meer de boerenbedrijfsauto die hij ooit was, maar die niche is ook klein, toegewijd en rijdt tegenwoordig meestal een pick-up met bladveren en een paar ton laadvermogen. Die Defender is er niet meer. Hij is geëvolueerd. Zeker, er zijn bedrijfsvarianten, maar die zullen waarschijnlijk rondrijden met teksten als ‘ambachtelijk’ op de zijkanten. En zelfs met de plug-in hybridevarianten zal de Defender nooit in de voorhoede van de eco-revolutie te vinden zijn. Maar dit is een auto die zijn vijanden zal verwarren en in alle opzichten tevredenstelt.

Er is maar één probleem

Als Land Rover zelf de Defender al heeft neergezet als de roughest & toughest, hoe gaan wij hier bij TopGear, pioniers van de Compleet Nutteloze Extravagantie die we toch zijn, voor dit ding de volumeknop op 11 zetten? Het antwoord komt van onze goede vrienden bij Baldwin Crane Services en een paar stevige touwen. Want wij zullen laten zien dat het met de Defender fijn hangen is. In de linkerhoek: een Grove MK5 130-2 vijfassige mobiele kraan, voor al uw terreinen geschikt. Gezien het feit dat de Grove 150 ton kan tillen, hebben we de tilcapaciteit waarschijnlijk een tikje overdreven – wat wij willen tillen weegt minder dan 10 ton, maar overkill is altijd goed. De Grove heeft een van Mercedes afkomstige 4,2-liter viercilinder turbodiesel met 175 pk en 680 Nm, wat ons adequaat lijkt. Totdat je ontdekt dat dat alleen de motor voor het bovenste gedeelte is. Het hele ding zelf wordt bewogen door een 500 pk sterke V8, ook van Mercedes, die er 2.400 Nm trekkracht tegenaan gooit. Vanaf 1.300 toeren per minuut. Overkill is geweldig. Wat wij gaan doen is het testen van het sleepoog van de Defender, door er drie aan elkaar vast te maken en ze verticaal de lucht in te tillen. En dan maar hopen dat ze het houden. Want anders zijn ze alle drie kapot. Voor altijd. Rekenkundig zou het moeten kunnen, en de pr-persoon van Land Rover trilt maar een klein beetje en wil me niet aankijken, dus ik ga ervan uit dat die vol vertrouwen is. Verder nog iets? Nou, het komt met bakken uit de hemel, iedereen maakt zich enorme zorgen over de harde wind en niemand weet zeker hoe dit zal aflopen. Omdat niemand het ooit eerder nodig heeft gevonden om dit te proberen.

De Defender gaat omhoog

Als de kont van de eerste Defender omhoog gaat, wordt duidelijk dat diens voorbumper misschien net (oké: lang) niet genoeg ruimte zal hebben om geschraap te voorkomen. Er worden aanpassingen gemaakt, en toch klinkt er een door merg en been gaand GRBKDTMB!!! (het geluid is moeilijk in woorden te vatten) als ie verticaal gaat. Iedereen haalt zijn schouders op, soort van, en probeert er verder niet aan te denken. Hij bungelt nu toch al, dus we kunnen net zo goed doorgaan. Wij – ik niet, natuurlijk – positioneren ons tussen de twee volgende auto’s en diverse kraanspecialisten checken nauw-keurig – en repareren vervolgens – alles waar ik aan heb gezeten.

Eén Defender, twee Defenders, drie Defenders… Stop allemaal, want ze tollen als enorme kerstballen en het ziet er niet best uit. De wind is nog maar wat aangetrokken, de regen is inmiddels een ijzige waterval en iedereen staart wat wezenloos naar drie showroomklare Defenders die aan een kraan hangen. Het ziet eruit als zo’n muziekmobiel voor baby’s. Behalve dat het om drie uiterst volwassen Defenders gaat. Dit, lieve lezers, is consumentenservice. Op z’n TopGears. Maar feitelijk is dit ook de viering van een dubbel feest. Niet alleen heeft de Defender keurig laten zien dat ie meer dan in staat is tot dingen die helemaal nooit van hem gevraagd werden. Ook is overduidelijk geworden dat de Defender de prijs voor de Meest Indrukwekkende Automobiel van de Afgelopen Twaalf Maanden méér dan waard is. De nieuwe Land Rover Defender is bij dezen volstrekt terecht TopGear Magazines overall Auto van het Jaar. Hoera! Terwijl we de opmerkelijke prestatie van de Defenders in kwestie uitbundig vieren, weet één iemand de sfeer nadrukkelijk te verzieken met een doodsimpele vraag: ‘Hoe gaan we ze in hemelsnaam weer naar beneden krijgen?’

Wat kan de Auto van het Jaar 2020?

01. Vliegen

Tijdens de opnames van James Bonds No Time to Die wist de Defender een 3 meter lange vlucht te maken, te landen en door te rijden. En ja, de auto in de stunt was de zevende ooit gemaakt: VIN ‘007’ 02. Zwemmen

Met een doorwaaddiepte van 900 mm kan de Defender best met vocht overweg. Maar met de optionele snorkel hebben we gezien hoe hij in feite kan diepzeeduiken door rivieren en meren. Perfect voor die ‘ja maar, korter’-route 03. Trekken

Zoals andere grote LR-producten kan de Defender officieel 3.500 kilo trekken. Meer dan zat voor de meesten. Maar gaat het om pure sleurkracht: hij heeft in Namibië trucks van 32 ton uit het zand getrokken. Voor de lol… 04. Stoep

De Defender is een ‘categorie 4b’-voertuig – dat betekent dat ie sterker is dan een reguliere productie-LR, maar net onder militaire specificaties. Eindeloos drempeltjes pakken was dus een makkie voor hem 05. Klimmen

Het USP van de Defender: het is wel een échte terreinauto. Terrain Response is beter dan ooit, de ophanging is geüpgraded en zijn capaciteiten staan buiten kijf. Rij je deze toch vast: eigen schuld