Citroën C3 Picasso: zou het?

Zou dit hem dan zijn: de eerste mini-mpv waarin je je ook als man kunt vertonen? Nou, de Citroën C3 Picasso lijkt in ieder geval een heel eind te komen…

 

Begrippen als mpv, mini en cool gaan niet best samen. De meeste mannen stappen liever alleen in het donker in, en als het dan toch overdag moet, alleen in een complete Stig-outfit. Kijk, je moet doofstom en blind zijn (met de nadruk op stom), om de voordelen van het concept niet te zien: klein, handzaam, makkelijk te parkeren, verbruikt niet te veel, vriendelijk qua aanschaf- en andere kosten, flexibel, ruim, overal opbergruimte – alles wat een sportwagen niet is, dus. En dan vergeten we het belangrijkste: een sportauto ziet er in de regel goed uit. Een mini-mpv allesbehalve.

 

Citroën heeft echter een klein huzarenstukje verricht, want de nieuwe C3 Picasso ziet er nou eens níet truttig, saai of alleen maar vierkant-want-dat-is-zo-praktisch uit. De ontwerpers vergelijken hem graag met die grote felgekleurde Smeg-koelkasten of de Apple iPhone: in wezen ook lompe vierkante dingen, maar zó extreem afgerond dat je ze bijna eerder als cirkels dan als vierkanten ervaart. Daarbij heeft hij door z’n dikke wielkasten en vele zwarte vlakken (stootstrips, grille, raamlijsten etcetera) onmiskenbaar iets ruigs. Hij oogt daardoor ook groter dan hij is, want met 4,08 meter is hij maar 5 centimeter langer dan een Opel Meriva of Renault Grand Modus.

 

Van binnen is de C3 Picasso een wondertje van mogelijkheden. De achterbank kan schuiven, wegklappen en de leuning is kantelbaar, de rechtervoorstoel kan ook voorover en overal zitten opbergvakken: in de vloer, onder stoelen en onder stoelzittingen. Het dashboard ziet eruit als My First Ruimteschip: in het midden zitten maar liefst drie grote displays, zelfs vier als je er een navigatiesysteem bij bestelt. Het is kennelijk inmiddels tot Citroën doorgedrongen dat de Grote Franse DVD-Doosjes Recycle Maatschappij niet de ideale kunststofleverancier is, want alle gebruikte materialen zien er mooi uit en voelen prettig aan.

 

Extraatje is de enorme hoeveelheid zicht en licht. De voorruitstijl is min of meer in tweeën gedeeld, wat je zicht vooruit aanzienlijk verbetert. Daarnaast is, ongetwijfeld als optie, het hele dak ook in glas verkrijgbaar.

 

We hebben nog niet met hem kunnen rijden, maar het heeft er alle schijn van dat Citroën met dit aparte autootje alles goed heeft gedaan. Op één ding na dan. Citroën kan niet hard genoeg brullen om te benadrukken dat dit ‘een totaal nieuw soort auto’ voor ze is. Hij lijkt voor geen meter op de C3 en al evenmin op de C4 Picasso. Waarom noem je hem dan in hemelsnaam C3 Picasso? Ze hebben de naam Picasso zelfs maar meteen groot op de motorkap gezet. Of zou dat zijn omdat ze ook zichzelf nog moeten overtuigen..?

 

De C3 Picasso staat in maart 2009 bij de Nederlandse dealers met keus uit drie motoren: benzinemotoren van 95 en 120 pk, en een 110 pk sterke diesel; een 90 pk-versie volgt later. Over prijzen is nog niets bekend, maar die zullen op Opel Meriva-niveau liggen.