De 2019 Tops en Flops van… Marcel Strijk

Als je een grotere obsessie hebt voor Formule 1 dan en hond voor zijn botje dat net onder de bank verstopt ligt, ga je al snel denken in seizoenen in plaats van jaren. Mijn hoogte- en dieptepunten van dit jaar gaan dan ook over F1. Er is dit seizoen genoeg gebeurd, dus waren er ook genoeg momenten om uit te kiezen.

Top 1: GP van Brazilië

Als je het over de hoogtepunten van een Formule 1-seizoen hebt, hoort de beste race van het jaar daar zeker bij. Dat is dit jaar alleen geen makkelijke keuze. Er zijn dit jaar zoveel races waar ik op het puntje van mijn stoel mijn nagels tot atoomdeeltjes aan het verwerken was. Spectaculaire gevechten tussen nieuwe sterren van de F1 (GP van Oostenrijk) en wiel-aan-wiel actie tussen de oude garde die de jongelingen op hun plek zette (GP van Hongarije). En races waarbij er rook van mijn toetsenbord kwam, omdat er zoveel in een race gebeurde dat ik het amper bij kon houden (GP van Duitsland). Maar er is één Grand Prix waarbij al deze dingen die Formule 1 mooi maken bij elkaar kwamen: de GP van Brazilië. De twee beste coureurs van het veld knokten vrijwel de hele race om de leiding. De uitdager neemt het op tegen de verdedigend wereldkampioen en wint dat gevecht na twee keer ingehaald te zijn. En dan breekt aan het einde ook nog eens de hel los met een exploderende Mercedes-motor, een imploderend Ferrari en een crash tussen Hamilton en Albon. Het resultaat: winst voor de Nederlander, een podiumplek voor Gasly en Sainz en wat mij betreft de mooiste race van het jaar.

Top 2: Honda

Ik moet eerlijk zeggen dat ik aan het begin van dit jaar mijn hart vasthield als ik eraan dacht dat Red Bull een jaar lang met Honda-motoren moest gaan rijden. De herinneringen aan de McLaren-Honda-tijd stonden nog vers in mijn geheugen en de krachtbron in de Toro Rosso van 2018 zei ook vaak ‘plof’. Toch heeft 2019 laten zien dat de Japanners enorme stappen hebben gemaakt met de motor als het gaat om betrouwbaarheid. Er is niet één race waarbij een Red Bull het begaf met motorproblemen, wat we vorig jaar niet konden zeggen. En ook qua snelheid is Red Bull er op vooruit gegaan met Honda. Ik wilde eerst de pole position van Verstappen bij deze tops zetten, maar Max was voorgaande jaren ook al in staat om pole position te pakken. Tot aan Hongarije was het steeds de zogeheten ‘party mode’ die ontbrak, de mogelijkheid om de motor één ronde lang krachtiger te maken. Ook al is dit nog niet zo sterk als bij Mercedes en Ferrari, het extra zetje zorgde ervoor dat Verstappen dit seizoen drie keer het snelst was in de kwalificatie.

Top 3: Hamiltons zesde wereldtitel

Als chauvinistische Hollander zie ik Verstappen natuurlijk het liefst winnen. Als het Nederlands elftal speelt, ga ik ook niet voor Duitsland juichen. Ik kan echter ook ontzag hebben voor topprestaties. En wat Lewis Hamilton dit jaar liet zien was niks minder dan dat. Dat hij nu nog slechts één titel verwijderd is van de legendarische zeven van Michael Schumacher, is al een prestatie om een hele diepe buiging voor te maken. Het knapste hieraan vind ik echter nog dat hij dit met twee vingers in zijn neus leek te doen. Voorgaande jaren werd het Lewis moeilijker gemaakt en zag je hem uit volle macht strijden tegen Rosberg of Vettel. Dit jaar leek het er meer op of het allemaal vanzelf ging. Er waren slechts enkele races waarbij hij echt zijn best leek te doen. De rest van het seizoen ging van een leien dakje en dat zag je ook terug in de standen. De zevende titel voor Hamilton ligt op de loer en daarna de kans om de grootste aller tijden te worden.

Flop 1: GP van Frankrijk

Net als ik de beste GP van het jaar heb gekozen, doe ik dat ook met de slechtste. Nou is dit geen lastige keuze, want de GP van Frankrijk was zonder twijfel de meest slaapverwekkende race van het jaar. Het gebrek aan actie, de hoofdpijn kwekende lijnen rond het circuit en de stomme trofeeën zijn niet de enige redenen waarom ik het eerst aan deze GP dacht bij de dieptepunten. Het was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Nou ja, eerder een plons, maar toch, de emmer zat al redelijk vol. Tot en met de GP van Frankrijk dacht ik namelijk oprecht dat Mercedes dit jaar elke race zou kunnen winnen. Dit was de achtste race van het seizoen en Hamilton en Bottas hadden tot dan toe alle overwinningen gepakt. Soms kon Ferrari wel dichtbij komen, maar zoals vaker dit seizoen wisten de Italianen wel weer een manier om dit te verstieren. De GP van Frankrijk voegde aan deze reeks ook nog eens een overwinning in een optocht toe. Ik had de hoop verloren dat we dit seizoen nog een spannende race zouden zien. Gelukkig had ik het mis en brak het seizoen open met de GP van Oostenrijk.

Flop 2: De opvolging van Ricciardo

Sommigen zeggen dat Ricciardo zijn bankrekening achterna liep, ik denk oprecht dat Daniel dacht dat hij bij Renault beter op zijn plek zou zijn. Welke reden het ook is, Red Bull had een gat te vullen voor dit jaar. In het verleden stond er dan een lange rij met kinderwagens met daarin aspirant Red Bull-coureurs te popelen om die plek te vullen. Die rij is inmiddels aardig gekrompen en er zijn nu nog weinig coureurs die in aanmerking komen voor een F1-zitje in het Red Bull-juniorprogramma. Dus kreeg Gasly het stoeltje toegewezen na iets meer dan een seizoen ervaring in Toro Rosso. Over het resultaat hoeven we het niet te hebben, we weten allemaal nog dat Verstappen meerdere malen de Fransman op een rondje zette. Het is makkelijk om met de vinger te wijzen naar Gasly. Dat hebben we (inclusief ik) zeker gedaan. Na de wissel bleek het dat Gasly nog wel wist hoe hij moest rijden, wat erop duidt dat er nog iets anders goed mis was. Ik denk hierbij vooral aan de druk vanuit het team en dat het management van het team evenveel schuld te verwijten valt als de coureur zelf.

Flop 3: Het gedoe om de GP van Nederland

Ik wil hier niet teveel woorden aan vuil maken, want we hebben genoeg artikelen gehad waarin milieugroeperingen het in de rechtszaal tegen Circuit Zandvoort moesten afleggen. Laat ik het bij één geval houden. Op de website van het AD zag ik pasgeleden de ingezonden vraag: ‘Misschien een domme vraag, maar als ik hoor dat we 100 km/u moeten gaan rijden, waarom mogen ze dan op Zandvoort wel 300 km/u rijden?’ Dit is een perfect voorbeeld van het hele gedoe om deze zaak. Veel mensen hebben geen idee van het daadwerkelijke probleem rondom de uitstoot en roepen maar dingen om te laten zien dat ze groen bezig zijn. Ik ben zeker ook geen expert op het gebied van uitstoot, maar ik weet wel dat een F1-race een druppel op de gloeiende plaat is qua uitstoot. De terugkeer van de GP van Nederland is een mijlpaal voor de Nederlandse sport en het zou zonde zijn om die te laten schieten voor een symbolische vermindering van uitstoot.

Mijn hoop voor 2020

Aan het einde van het seizoen zat Red Bull erg dicht bij Mercedes. Met de afschaffing van de nieuwe banden voor het volgende F1-seizoen verandert er weinig in de reglementen volgend jaar. Mijn hoop voor 2020 is dat we een spannend gevecht gaan zien om het kampioenschap die pas in de laatste race beslist gaat worden. Het liefste zie ik dan natuurlijk Verstappen uiteindelijk kampioen worden, maar waar ik echt op zit te wachten is een spannende strijd om het kampioenschap. Op naar een nieuw mooi racejaar.