We hebben de Audi R8 niet genoeg gewaardeerd toen ie nog leefde, en nu is ie dood

Het is gebeurd. Ik heb mijn laatste nieuwe Audi R8 gereden. Het laatste model, in de hardcore GT-uitvoering, arriveerde op een glorieuze zonnige dag en vertrok een week later met een voorbumper die verkreukeld aan een draadje bungelde; met dank aan een vriendelijke oude baas die zich heel ellendig voelde over het hele gebeuren. Ik voel me ook heel ellendig. Over het onfortuinlijke voorval, en over het feit dat de R8 nu naar de geschiedenisboeken is verwezen. Zelfs die vreselijke zin ‘zal opnieuw worden uitgevonden als EV’ is al een tijdje niet meer geschreven over de R8. Het is over en uit.

Ik smelt elke keer als ik een R8 zie. Vooral als het een vroeg exemplaar is, met die prachtige open schakelcoulisse. Futuristisch zonder dat het er te dik bovenop ligt, schitterend gebouwd, exotisch op alle manieren die er (voor mij) toe doen en met een balans, soepelheid en lichtheid die vol in tegenstrijd zijn met wat Audi meestal onder ‘dynamisch karakter’ verstaat.

De Audi R8 moet meer waardering krijgen

Toch wordt de R8 niet zo fel begeerd als hij zou moeten worden. Voor sommigen is het een armeluis-Lambo, hoewel hij vele malen beter is dan zijn Gallardo- en Huracán-broers (oké, de laatste Huracáns zijn ook geweldige auto’s). Voor anderen is hij, nou ja, geen 911. Misschien had hij baat gehad bij een echte superversie, een GT3 RS- of een STO-achtige – om mensen eraan te herinneren hoe briljant de standaardauto al was. Audi heeft jarenlang geflirt met het idee van een echt woeste R8, maar heeft nooit de overtuiging gevonden om zijn volle potentieel te ontsluiten.

Waarom niet? Dat laat zich raden. De R8 was een zeer succesvolle raceauto in de GT3-categorie. Hij heeft de 24-uurs race op de Nürburgring zeven keer gewonnen. Een straatversie van die geweldig naamgegeven R8 LMS Ultra? Wie zou zoiets kunnen weerstaan? ‘Jij hebt een GT3 RS? Cool. Ik heb net mijn R8 LMS Ultra Straßenversion N24 Edition opgehaald.’

Het is jouw schuld

Ik denk dat het feit dat Audi de sprong nooit heeft durven wagen de schuld is van ons, het koperspubliek. We konden de grootsheid niet herkennen en waarderen terwijl ie voor onze neus stond. Of misschien kwamen we op dit prijsniveau niet voorbij die Audi-badge. Niet zo luid en aandachttrekkerig als een Lambo, maar ook weer niet zo onder de radar als een 911 – het is de R8 nooit echt gelukt om een plek te veroveren in de liefhebbersharten. In plaats daarvan besteden mensen met een liefde voor auto’s en een dikke portemonnee bizarre bedragen om maar het nieuwste te kunnen kopen van Ferrari en Porsche. Keer op keer op keer.

Dus: geven we de schuld aan de kopers, die zich als schapen gedragen? Ik denk het niet. Dat de R8 zo’n beperkte impact heeft gemaakt, ligt aan Audi. De R8 zou een icoon met een gouden randje moeten zijn. Een naamplaatje dat werd geboren op Le Mans en werd overgebracht naar verreweg de beste straatauto die Audi ooit heeft gemaakt.

De Porsche 911 voelt gewoontjes naast de R8

Al bij zijn introductie liet hij de Porsche 911 opeens wat gewoontjes aanvoelen. Welke andere sport-auto heeft dat ooit kunnen zeggen? De R8 had geliefd en vertroeteld moeten worden, in rap tempo moeten evolueren en het tegen iedereen op moeten nemen, waar dan ook. Hij had het gekund. Maar in plaats daarvan hebben ze het toegestaan dat hij uitging als een nachtkaarsje. Waarom zouden potentiële kopers moeten kiezen voor een model dat zo door zijn eigen maker veronachtzaamd werd?

De 620 pk sterke R8 GT gaat niet bepaald uit als een nachtkaars. Maar zelfs in deze laatste versie voordat hij het tijdelijke voor het eeuwige verruilt, krijgt Audi’s middenmotorwondertje niet een ontketende versie van die fantastische 5,2-liter V10-motor. Het is een oefening in optimalisatie. De persauto stond op gewone banden in plaats van de hardcore Cup 2R’s en was niet uitgerust met de unieke handmatig verstelbare ophanging. Het zou bij Porsche niet eens opkomen om een persdemo van een RS níétte voorzien van elk denkbaar performance-item en alle mogelijke lichtgewichtopties. Uiteindelijk werd het licht van Audi’s felst schijnende ster gedempt door de mensen die hem nota bene zelf hadden bedacht.