De Buick Signia Concept uit 1998 is een van de lelijkste auto’s ooit getekend

Dit ongelukkig ogende mormel werd onthuld op de North American International Auto Show in Detroit in 1998, waarop de lokale dorpelingen er onmiddellijk met hooivorken en dorsvlegels achteraan gingen, ‘kill the beast!’ roepend en ondertussen merchandising van de naburige stands grissend.

‘Wat dachten ze nou eigenlijk?’ vraag je? Nou, Buick zag wel iets in het idee van een auto-achtige crossover-SUV, een idee dat ongetwijfeld afkomstig was van dezelfde focusgroep die daarna het design in elkaar pletterde. Het merk was ervan overtuigd dat de nieuwe lifestylemobiel daarna fluks de markt zou veroveren.

De Buick Signia was cool – maar dan wel voor senioren

Helaas voor Buick waren inspanningen om de auto cool te laten lijken vooral gericht aan (bijna-)dovemansoren – het leek vooral een auto voor senioren. Makkelijk om in en uit te stappen, een flexibele laadruimte, dat soort dingen. Niets zo aantrekkelijk als een flexibele laadruimte.

Binnen werd het er niet veel beter op. De voluptueuze achterklep van de Buick Signia had dezelfde techniek als de bril van je vader uit de jaren nul – glas dat donkerder werd als de zon erop scheen. Het artdeco-achtige ‘hout’ in het interieur mengde alle moderne technologie met de sfeer van een antiekwinkel, zodat (oude) mensen maar niet zouden schrikken van futuristische computers en wat dies meer zij.

De echte lol lag voorin: de Buick Signiahad een dwarsgeplaatste 3,8-liter V6 die een gezonde 240 pk leverde. Helaas, om toch niet al te ver verwijderd te raken van het oogletsel dat de styling veroorzaakte, waren het wel de voorwielen die werden aangedreven. Die uitgestulpte wielkasten achter waren er dus ook al voor niks. Wel heel innovatief: achter waren er elektromotoren geplaatst die moesten ingrijpen als de voorkant grip verloor.

Eén klein deeltje ging in productie

Het moet een forse klap zijn geweest voor Buick dat halverwege de eerste dag bleek dat het publiek zo bekrompen was dat het een attractieve styling en een behoorlijk uiterlijk erg belangrijk vond. Het arme ding werd niet eens de eervolle aftocht naar de shredder gegund; hij werd verplaatst naar een hoekje van een GM-parkeerterrein om stilletjes weg te roesten. Het enige deel dat het ooit tot productie heeft gehaald, is de C-stijl: die verscheen op de Buick Rendezvous. Een zustermodel van de beruchte Pontiac Aztek.

De Buick Signia riep bij iedereen belangrijke vragen op. Zoals: was dit de lelijkste auto ooit? Het zou leiden tot een even subjectieve als vermoeiende discussie, lijstjes van andere kandidaten en vragen over de criteria (telt een conceptcar eigenlijk wel mee?). Een mijnenveld van meningen, waarna men waarschijnlijk maar tot één conclusie zou kunnen komen: ja.