Auto’s die ontwikkeld en gebouwd werden door de grote Amerikaanse fabrikanten zijn altijd schaamteloos gericht geweest op de Amerikaanse manier van leven met auto’s, wat betekende dat ze meestal een heel stuk minder goed gedijden onder Europese omstandigheden. Grote, inefficiënte motoren die veel te veel brandstof dronken en grofstoffelijke onderstellen die niet goed overweg konden met de middeleeuwse ezelpaadjes die wij wegen noemen. Je importeerde eigenlijk alleen iets uit de VS als je graag wilde dat er over je gepraat werd.

Het zegt wellicht meer over de Amerikaanse auto-industrie dan beide zijden van de Atlantische Oceaan willen toegeven dat veel Amerikaanse auto’s nu opeens aantrekkelijk lijken om ook in Europa te rijden. En dan wil ik meteen Tesla maar even buiten deze discussie houden, want hoewel ze erg slim en populair zijn, heeft geen enkele Tesla voor mij ooit ook maar een moment aangevoeld als een typisch Amerikaanse auto.

Amerikaanse auto’s waren altijd te groot voor hier

Vorig jaar hadden we in onze tv-show een Dodge Charger met een wel erg agressieve naam en riant meer dan 700 pk. Hij deed het niet erg goed op vochtige Britse wegen en het interieur was duidelijk gemaakt van gerecyclede chipszakjes, maar hij had meer karakter dan een hele showroom vol AMG’s. En hij voelde hier in het VK nu eens een keer niet aan als een freak show. Want dat is waarom Amerikaanse auto’s aan deze kant van de plas nooit echt ‘klopten’: ze waren gewoon te groot en te breed, en je voelde aan alles dat het ook eigenlijk helemaal niet de bedoeling was om ze hier te rijden.

Ik geloof dat het 2003 was, of 2004, toen de Britse afdeling van Chrysler besloot de Ram pick-up te gaan importeren. Zoals alle Amerikaanse trucks liet hij alles uit Europa er uitgemergeld uitzien, maar hij was ook compleet nutteloos als bedrijfsauto vanwege zijn dorst, afmetingen en de verkeerde plek van het stuur.

Ik heb destijds gevraagd of ik een tijdje een exemplaar mocht testen, om te kijken of ie uit de voeten kon op de smalle wegen van Gloucestershire, maar ben daar nooit aan toegekomen omdat de arme man die hem kwam afleveren de buitenspiegel al aan gort had gereden tegen een tegemoetkomende auto. En hem toen, bij het uitleggen hoe dat kon gebeuren, achterwaarts tegen mijn schuur aan reed.

Tegenwoordig rijden we allemaal grote auto’s

Maar de tijden zijn veranderd; we rijden nu allemaal veel grotere auto’s. Probeer maar eens met je nieuwe Range Rover te parkeren in een parkeergarage die eind jaren ’90 is ontworpen – dat lukt je niet. De enige nieuwe auto die je kwijt kunt in de trein van de Kanaaltunnel is een Hyundai i10, simpelweg omdat die hetzelfde formaat heeft als een Mercedes S-klasse uit de tijd dat de bandleden van Oasis nog met elkaar in één kamer wilden zitten. Europese auto’s zijn zo groot geworden dat ze nu het formaat hebben van Amerikaanse. Wat betekent dat Amerikaanse auto’s hier nu helemaal niet zo groot meer lijken. Yeehaa!

De leukste Amerikaanse auto?

Welke zou ik importeren? Alles wat de supercharged Hellcat-motor aan boord heeft, hoort sowieso op de lijst thuis. De helft van de tijd vraag je je af wanneer de compressor naar binnen komt om op je schoot plaats te nemen. Vorig jaar reed ik een versie die Jailbreak heette – die zou ik alleen vanwege de naam al willen hebben.

De Mustang is er natuurlijk al een tijdje, maar de Corvette Z06 niet, en ik heb me laten vertellen dat diens motor echt een verhaal apart is. De tijd van besmuikt lachen om Amerikaanse autotechniek is definitief voorbij. Ze bouwen daar een aantal van de opwindendste en competentste auto’s van de moderne tijd.

Weet je, ik zou gewoon all the way gaan. Vergeet die Ram of ­standaard F-150 – ga gewoon keihard voor de Raptor. Er gaat maar weinig boven de gezichtsuitdrukking van Range Rover-rijders die omhoog moeten kijken om een échte terreinauto te aanschouwen.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)