Dan Blythewood wilde altijd al een F1-coureur zijn, en nu hij het grootste deel van zijn leven heeft besteed aan het najagen van die droom, en na het gedurende vijftien jaar herbouwen van een oude BAR-Honda, is hij bijna klaar om echt te gaan racen. Hij groeide op in de jaren ’80 op Long Island, New York. Het F1-virus kreeg hem te pakken bij Wide World of Sports, lang voordat Netflix de sport cool maakte. Naar eigen zeggen was hij een Senna-fan en kon hij niet wachten om achter het stuur van een F1-auto te kruipen.

En dus deed hij alsof hij zijn grootouders in Florida ging bezoeken; hij vloog erheen en haalde daar zijn rijbewijs, twee jaar eerder dan in New York was toegestaan. Hé, als je een geitenpaadje ziet… Toen ging hij stiekem naar zijn eerste circuitdag, in een MR2 Turbo – waar zijn familie hem stond op te wachten in de pitstraat. Oh oh. Tot zijn opluchting waren zijn ouders niet boos; ze moedigden hem juist aan.

Hoe kun je in een F1-auto terechtkomen met minder talent?

Maar hoe graag hij ook wilde racen, hij wist dat hij er miljoenen voor nodig zou hebben en dat het bereiken van de F1 al helemaal een utopie was. En dus focuste hij zich op een carrière in het vastgoed en zette hij zijn zinnen op het op één na beste: iets tweedehands kopen. In 2009 kreeg hij zijn kans. Toen Ross Brawn de resten van het Honda F1-team voor 1 dollar overnam, besloot de nieuwe teambaas meteen dat de oude voorraad -verkocht moest worden om wat geld te genereren.

BAR Cosworth Formule 1 auto voorkant Dan Blythewood zijkant

In die collectie zat een BAR-Honda-chassis met de iconische bestickering. De V10 ontbrak, maar verder verkeerde het geheel in goede staat. Dan bood aan om de auto te kopen voordat ie naar de veiling ging; maar hij wilde niet alleen de auto, maar ook de rechten erop. Waarom? ‘Ik wilde geen lege huls. Ik wilde dat hij zou rijden, zodat ik mijn levenslange droom om Formule 1 te rijden kon vervullen.’

De motor van deze F1-auto is niet meer origineel

Dat betekende dat hij een hele serie CAD-bestanden in handen kreeg (met een brief van Brawn waarin werd verklaard dat alles rechtmatig was), zodat hij elke moer en bout precies kon namaken. En de auto weer tot leven kon brengen. Daarvoor had hij nog wel een motor nodig. Honda had geen zin om hem er een te leveren, en dus groef hij ergens een 3,0-liter Cosworth LK V10 op die in 2003 door Jordan was gebruikt.

Waarna, voor ultieme betrouwbaarheid, Cosworth zelf de motor opwaardeerde naar de specs van 2005. ‘Wat extra verbazingwekkend was, was dat de man die hem oorspronkelijk had gebouwd, ook de man was die hem jaren later opnieuw weer opbouwde’, zegt Dan. Een complexere motor vereiste ook een complexer stuur. Een geschikte donor werd gevonden in een van Jenson Buttons oude auto’s, maar zelfs dat was veel werk. ‘Het werd door een code geblokkeerd, dus we moesten het hacken om het alle nieuwe dingen te kunnen laten doen.’

Daarna kwam Dan erachter dat de 13-inch wielen over de datum waren (ooit geweten dat magnesium veroudert, als een pak melk?), en dus moest Dan op zoek naar nieuwe. Hij had drie sets nodig, maar het minimum aantal dat OZ voor dit soort speciaal gemaakte wielen levert is twaalf. Hij heeft nu dus een hoop reservewielen. Maar goed, de transmissie, ophanging, aero – dat is allemaal zoals het was.

De eerste testrun

Na acht jaren van eindeloze checks was het eindelijk tijd voor de eerste testrit met de F1-auto. Op een vliegveld in Duitsland; want die huilende V10 schreeuwt bij 18.600 toeren per minuut op een volume van 150 dB, ver voorbij de geluidslimieten van de meeste circuits. Toen ze hem startten, ‘kwamen er vlammen van een meter lang uit beide uitlaten’. Vuurvaste gehoorbescherming, bestaat dat überhaupt?

Ondanks wat zenuwen, herinnert Dan zich vooral dat hij zich heel ‘zen’ voelde achter het stuur; decennia hard werken kwamen eindelijk samen. En meemaken waartoe zijn ‘wonder van techniek’ in staat was, oversteeg zelfs zijn meest woeste verwachtingen.

BAR Cosworth Formule 1 auto achterzijde

‘Níéts op deze planeet is vergelijkbaar met een Formule 1-auto’, zegt Dan. ‘Je brein kan gewoon niet bevatten dat je het overleeft als je 60 meter voor een bocht remt terwijl je dik 300 km/u rijdt. Het is niet voor te stellen.’

Pandemie werkte niet mee

Daarna gooide de pandemie even roet in het eten, maar er hoeft weinig meer gefikst te worden. Er zit nog iets in het motormanagement (wellicht een kwestie van een nulletje meer of minder in de code) en het bleek dat die vlammen werden veroorzaakt door 12-volt injectoren die half zo groot waren als had gemoeten.

Maar als alles meezit, is 2025 het jaar dat de F1-droom van Dan uitkomt. Op echte circuits, bij echte snelheden. ‘Het zou al cool zijn voor een paar seconden. Maar de reis ernaartoe was eigenlijk al het meest epische gedeelte.’

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer van TopGear

Lees meer over formule 1