Het Wereldkampioenschap Voetbal is begonnen en wij gingen onze eigen uitdaging aan. Tijd zat, nu we niet hoeven te kijken. Hoeveel landen doen er mee? Vier? Misschien acht? En vervolgens kies je een mooie auto van elk land om de lijst compleet te maken. Hoe moeilijk kan het zijn?
Heel moeilijk, bleek. Serieus, hoeveel landen zijn er? Hoe dan ook, 32 landen kwalificeerden zich wél. Maar het is ons gelukt. Dus hier zijn van de eerste twee poules (acht landen) de nationale auto’s. Zal de 1.200 pk sterke Marokkaan een kans hebben tegen de Effa Ideal uit Uruguay?
Marokko: Laraki Epitome
In 2013 werd de Laraki Epitome tijdens de 2013 Pebble Beach Concours d’Elegance onthuld. De planning van het merk uit Casablanca was om er negen te bouwen. Of dat ooit/al is gelukt? Geen idee. Voorin ligt een Corvette V8 van de C6-generatie. En met wat tunen, want een paar turbo’s horen er nu eenmaal bij, is er een vermogen van 1.200 pk uitgeperst. Laraki heeft daarnaast nog een extra brandstoftank geplaatst; met de juiste brandstof kan die ervoor zorgen dat de auto zo’n 1.800 pk heeft.
Rusland: Vaz-2101
De vierkante Russische auto’s zijn verleden tijd. Dus wie kan er nou beter het land representeren dan de Vaz-2101. Het autootje is gebaseerd op de Fiat 124, wellicht beter bekend als een Lada en heeft niet het meeste opvallende ontwerp ooit gebouwd. Betrouwbaar is ie wel. Dat geldt ook voor eh… welke speler van het Russische team dan ook. Vladimir Granat (geen geintje, er is er echt een die zo heet) klinkt wel gezellig.
Saoedi-Arabië: KSU Gazal-1
De KSU Gazal-1. Wij hadden er nog nooit van gehoord. Het gevaarte is gebaseerd op de Mercedes-Benz G 500. De Gazal-1 is de eerste en vooralsnog enige auto zowel ontworpen als gebouwd is in Saoedi-Arabië. Onder de kap ligt een 5,5-liter V8 met 385 pk van Mercedes. Als er van dit formaat ook een voetballer op het veld zou staan, zou dat niet eerlijk zijn.
Egypte: Ramses
Ramses was een farao uit de tijd dat Egypte nog iets voorstelde. Het is dan ook niet gek dat de eerste auto die in Egypte gebouwd werd, eind jaren ’50, die naam kreeg. Het bekte waarschijnlijk ook beter dan ‘Toetankamon’, maar dat weten we niet zeker want we spreken geen Egyptisch. Hij was bedoeld om een ‘betrouwbare, betaalbare auto voor alle Egyptenaren’ te zijn. Hij was echter allerminst betrouwbaar, en verreweg de meeste inwoners konden hem toch al niet betalen.
Uruguay: Effa Ideal
Dus jij dacht dat Uruguay geen automaker heeft? Natuurlijk is er een Uruguayaanse automaker. Het bedrijf heet Effa en ze bouwen, eh, auto’s. Of iets wat daar op lijkt. Dit is de Effa Ideal, een typenaam die herinneringen oproept aan andere borstkloppers als de Hyundai Grandeur en Daihatsu Applause. Bertone (ja, echt) ontwierp het autootje in samenwerking met Changhe en Suzuki. Aan de andere kant: laat Luis Suárez hier een half uurtje in rijden en hij bijt hele elftallen doormidden.
Portugal: UMM 4×4 Cournil
Portugal is een land met zon, zee, surfers en lelijke auto’s. Deze UMM 4×4 Cournil is daar in principe het enige voorbeeld van. UMM staat voor União Metalo-Mecânica en is een fabriek voor metaalbewerking. In 1977 wisten ze de rechten te krijgen om de in Frankrijk ontworpen 4×4 Cournil te bouwen. Gelukkig bouwen ze geen auto’s meer. We verwachten ook niet dat Cristiano Ronaldo zijn Bugatti Chiron voor een UMM gaat inruilen.
Spanje: Tramontana XTR
Spanje is een land met veel zon, zee en surfers. Lelijke auto’s zijn iets van vroeger. Tegenwoordig is het Spaanse Seat eigendom van Volkswagen en bouwt het fraaie, kwalitatief hoogstaande auto’s. In Spanje zelf zijn de Leon en Ibiza de bestverkochte auto’s.
Maar we zouden geen TopGear heten als we niet even verder Googelden. Toen kwamen we de Tramontana XTR tegen: een sportwagen met een V12 van Mercedes die over zo’n 900 pk beschikt. Het projectiel heeft een openklappende cockpit en (veel) gouden details – wie wel eens een Spaanse kerk heeft bezocht, weet dat ze daar dol zijn op dat spul, dus dat treft. Sergio Ramos zal sneller in dit ding gezien worden, dan in de nieuwe Seat Arona. Overigens heeft Spanje nog meer automerken.
Iran: Paykan
De productie van de Paykan begon in 1967. Hij was gebaseerd op de Hillman Hunter, die ook toen al niet direct een geavanceerde auto was. Toch wist de Paykan het op de een of andere manier nog bijna 40 jaar vol te houden – rond de eeuwwisseling bestond zo’n 40 procent van het totale Iraanse wagenpark uit Paykans. In 2005 werd het ding eindelijk geëuthanaseerd, uit medelijden met de berijders, het milieu en wellicht de auto zelf.
Reacties