![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/defender-110-lijkwagen-3-4-achter-deur-open.jpg)
![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/defender-110-lijkwagen-3-4-achter-deur-open.jpg)
![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/defender-110-lijkwagen-3-4-achter-deur-open.jpg)
![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/defender-110-lijkwagen-3-4-achter-deur-open.jpg)
De productie van de Land Rover Defender loopt nu echt op zijn laatste benen, maar stopt niet zonder eerst een serie obligate uitzwaaimodellen te lanceren. Dus instappen en een rondje door de modder, zouden we zeggen.
Liefhebbers zullen ontroerd een traantje wegpinken bij het zien van de Land Rover Defender Heritage op deze foto’s. De kleur Grasmere Green is haast even iconisch als de beroemdste Britse 4×4 zelf. De laatste pagina van het dikke boek wordt geschreven.
In wezen is dit een nieuwe Defender in een oud jasje, één van de drie speciale versies die we op de valreep nog krijgen. De bouwaantallen zijn zeer beperkt. Er komen vierhonderd van dit soort Heritage-modellen uit de fabriek, zeshonderd Adventures en honderd Autobiography-modellen. De laatste is met recht een PC Hooft-tractor. Je kunt er echter vergif op innemen dat deze uitzwaaivarianten in verzamelingen verdwijnen en wellicht nooit de weg, laat staan de blubber, zullen zien. De Heritage is er als korte 90 of lange 110, beide in Station Wagon-uitvoering. Let wel: in Nederland zijn de modellen in principe alleen als bedrijfswagen leverbaar, de personenwagenversie is alleen op speciaal verzoek te koop.
De nettoprijs van de Land Rover Defender Heritage (dus zonder bpm en btw) bedraagt in Nederland 41.100 euro. Voor dat geld koop je ook een personenwagenvariant van de Discovery Sport. Is een Land Rover Defender Heritage rationeel bekeken een interessante aanbieding? Nee, natuurlijk niet, maar dat was de auto al tien, vijftien jaar niet meer. Je koopt een flink stuk metaal voor het geld, maar de binnenruimte is lang niet zo riant als je op basis van de buitenmaten verwacht. Het gaat puur om het gevoel. In tal van details vind je een verwijzing naar de rijke, lange historie van de Land Rover. Stalen velgen, geen ‘Defender’-typeplaatjes, speciale stickers met daarop het kentekennummer van het oorspronkelijke prototype uit 1948: het is één grote sentimental journey. Oh ja, laten we de sunroof niet vergeten.
Zoals gezegd: er zullen mensen een traantje laten wanneer de Defender de pijp aan Maarten geeft. Het zal dan voornamelijk zijn vanwege de (reis)ervaringen die ze met de auto hebben opgedaan. Wat vergeten wordt, is dat de Defender eigenlijk een dramatisch afgewerkte auto is. Het zonnedakje is standaard lek en bij de eerste de beste hobbel kiepert het achterraam een paar centimeter naar beneden. Kenners weten dat en doen van tijd tot tijd een reparatierondje rond de auto. Karakter heet dat.
Dat is het grote verschil met bijvoorbeeld een Volvo XC90. Een Land Rover lijkt pas op z’n gemak in de prut, volgehangen met reisuitrusting. De enige communicatie die je met de techniek hebt is het gerammel, gebrul en gekraak van de motor en versnellingsbak.
Juist dat maakt het afscheid zo zwaar. De Land Rover is de laatste auto waar autorijden nog ambachtswerk is in plaats van het zijdezachte weggedrag van moderner spul. Ben je stiekem enthousiast geworden om ook in een Defender te gaan rijden, ga dan snel naar de dealer. Voor je het weet zijn ze op.
Reacties