Lexus LFA: Dag, Johannes

Het is einde verhaal, hij is niet meer: bultruggen komen en gaan, net als superauto's. De een laat het leven op een zandbank, de ander loopt voor de aller-, allerlaatste keer van de band. En afgelopen vrijdag was dat precies wat de Lexus LFA (die witte op de eerste foto, net als die andere overigens in smakelijke Nürburgring-verpakking) deed in de fabriek in het Japanse Motomachi. Snif. Traantje.

Er zijn precies 500 LFA's geproduceerd sinds zijn debuut in 2009, nadat we sinds 2000 tot martelens toe waren platgeteased met persberichten, concepts, concepts van concepts en halve en hele foto's. Maar, en zo vaak is dat niet het geval met dit soort auto's, het resultaat mocht er wezen. Hij gaat voor ons persoonlijk de geschiedenis in als een van de Coolste Auto's Die We Nooit Hebben Gereden (boe!), maar van mensen die dat wel gedaan hebben, begrepen we dat het een behoorlijk unieke ervaring was. Kan ook haast niet anders, met een 570 pk sterke, 4,8-liter V10 die van elke deathspeedmetal-zanger een koorknaapje maakt. Het feit dat het, of all brands, een Lexus was, maakt het voor ons alleen maar aparter: stel je toch voor dat je een auto hebt die in 3,7 seconden naar de 100 gaat, maximaal 326 km/u loopt, en dat je daar dan ook nog mild van mag verwachten dat hij niet kapot gaat omdat het een Toyota met kapsones is – onweerstaanbaar.

Hoe dan ook, het is over en uit. Een nieuwe LFA hoeven we niet te verwachten, daar is het op dit moment de tijd niet helemaal voor. Aan de andere kant: als we zien wat Lexus de laatste tijd aan concepts heeft getoond (LF-CC, LF-LC), dan is de LFA in ieder geval niet voor niets geweest; behalve een stevige boost te hebben gegeven aan het imago van Lexus, heeft het uiterlijk van de LFA duidelijk school gemaakt. Wie weet, ergens in de toekomst, een LFA Light? Waar we dan wel in mogen rijden..? De tijd zal het leren.