Peugeot Onyx

Vraag: waarvan is de Peugeot Onyx-conceptcar gemaakt? Antwoord: koper, papier, vilt, bloed, zweet en tranen.

Er bestaan zorgen over de heersende hitte

De angst is dat het krantenpapier los zou kunnen raken en wegwaaien, dat het vilt van zijn plaats zou kunnen komen omdat de lijm eronder zou smelten, dat het polimethylmethacrylaat zou kunnen vervormen als het uitzet. De lucht vervormt door de hitte boven het koper: een natuurkundige waarschuwing dat de hete oppervlakte eronder momenteel een gashitte van zes heeft, en niet erg zachtaardig zal reageren op een vinger die er per ongeluk op zou worden gelegd.

Nee, we zijn niet in het laboratorium van Professor Barabas beland, noch zijn we op bezoek bij een gemotoriseerde druïde. We hebben het over een conceptcar. En wel eentje die echt is gemaakt van papier en vilt en koper, en nu kennelijk door toedoen van de zon het gevaar loopt met al die zaken uiteen te vallen, in plaats van als een samenhangend geheel te functioneren.

Wat als je Peugeot de ruimte geeft om een auto te bouwen?

Het zijn ietwat barre omstandigheden waarin de Peugeot Onyx voor het eerst in z’n leven naar buiten mag. Nou ja, oké, dat laatste is strikt genomen niet helemaal waar, want het is de tweede keer. De eerste keer was gisteren, toen Peugeots nieuwe supercarconcept hier een paar rondjes reed op de testbaan. Dat is wel helemaal waar. ‘Hij reed gisteren 180 km/u. Ik probeerde ‘m bij te houden, en dat lukte me een poosje, maar hij reed toen nog in z’n één, en toen, op het rechte eind, was ie pffft – weg. En 180 km/u is maar de helft van wat ie in z’n mars heeft.’

Gilles Vidal is de ontwerpdirecteur van Peugeot, en de man die de baas is van het Peugeot Onyx-project. Gisteren was een goede dag. ‘Hij heeft de hybride V8 en de versnellingsbak van de Le Mans-auto, en hij gaat echt, eh, als de brandweer.’

Laten we hier even pauzeren

Want we kunnen ons voorstellen dat je op dit moment denkt dat Peugeot, na vorig jaar te zijn gestopt met lange-afstandsraces, gewoon iets creatiefs heeft bedacht om met haar oude, afgedankte Le Mans-auto’s te doen. Een nieuwe carrosserie op een oud racechassis, et voilà: een supercarconcept. Terug naar Vidal: ‘De technici komen inderdaad van de racewagenafdeling, maar de carrosserie is helemaal op maat gemaakt voor deze conceptcar. Ik denk dat het de eerste keer is dat een designer een chassis heeft ontworpen samen met de ingenieurs, met het achterliggende idee om alles er mooi te laten uitzien. Ik zou over deze auto kunnen zeggen dat de buitenkant design is, het interieur design is, en dat het chassis design is.’ In de ‘veel woorden, geen daden’-wereld van de conceptcars is dat zeer ongebruikelijk, maar het werpt wel de vraag op wat Peugeot ineens met supercars wil. ‘Het blijft een fantasie voor iedereen, zelfs nu we leven in een tijdperk van stadsauto’s en groene auto’s,’ vertelt Vidal aan ons. ‘Het zorgt voor reuring, en het is een bloeiende omgeving voor innovatie. Dus is het legitiem en logisch voor Peugeot om dit te doen, en bovendien is de motor die erin zit van ons.’ ‘De Peugeot Onyx is zeker geen herrieschopper, geen brute supercar. Hij maakt een weloverwogen, slimme indruk’

Maar hij zal nimmer in productie gaan

Want hoe zou ie moeten passen in een modellengamma dat momenteel de RCZ als topmodel heeft? Je moet ‘m zien als een watertest voor nieuwe ideeën en richtingen die de Fransen op zouden kunnen gaan. En ja, hoewel dit zo’n supercar is waarin je kont lager ligt dan je voeten, geldt dat ook voor de styling. Is ie makkelijk te herkennen als een Peugeot? Daar zijn we niet zo zeker van. We zien her en der een trekje van de Honda NSX, maar afgezien daarvan is ie eigenlijk niet te herkennen als wat dan ook.

De designer van de buitenkant van de Peugeot Onyx, Sandeep Bhambra, plaatst ‘m in een context: ‘Het eerste dat je ziet, is z’n silhouet. Voor ons heeft ie geen Ferrari-silhouet, dat zachter is met een gewelfde schouder; het is evenmin een Lamborghini-silhouet, waar het dak doorloopt tot helemaal naar de kont. Het is een Peugeot-silhouet. Dus als je teruggaat naar de Oxia of naar de huidige RCZ, dan zie je overeenkomsten. De dikke achterkant is typisch voor Peugeot. En zie je de motorkap, de manier waarop die eerst recht loopt en dan naar beneden duikt? Dat is heel erg Peugeot – de 504 had het, en dat was echt een symbool van ons bedrijf.’

Over het geheel genomen heeft ie een strakke vorm

Modern en ononderbroken. Er zitten weinig hobbels, kreuken of vouwen in de carrosserie, al houdt het team vol dat ie ook zoals ie er nu uitziet genoeg lucht krijgt om zich te koelen, zonder dat de V8-turbodiesel onder de achterkap aan de kook zal raken. Belangrijker: hij wijst de weg naar een nieuwe richting die de designafdeling van Peugeot gaat inslaan onder zeggenschap van Vidal. Maar welke richting is dat? Strakke, ononderbroken lijnen passen bij een supercar maar – getransponeerd naar de supermini’s, waarmee Peugeot tenslotte haar brood en beleg verdient – zou het dan niet allemaal een beetje al te alledaags, zelfs gewoontjes kunnen gaan aandoen? Echter: er zijn voelbare ondertonen, een diepere onderstroom. De Peugeot Onyx is zeker geen herrieschopper, geen brute supercar. Hij maakt een weloverwogen, slimme indruk; de vorm is elegant – hij heeft vertrouwen in zichzelf. En dat maakt ‘m typisch Frans.

Toch: als er geen koper zou zijn gebruikt, zou de auto visueel eigenlijk niet erg veel te bieden hebben. En het is – echt waar – koper. Onbewerkt, ruw koper, 0,8 mm dik en geslagen door een vakman (‘we hebben daar iemand van buitenaf voor ingehuurd, een echt genie’, zegt Vidal) tot de complexe vormen die zowel vriendelijke rondingen als scherpe hoeken laten zien. Hij is niet geverfd of gelakt zodat z’n kleur mettertijd door oxidatie met de lucht zal veranderen.

Hij zal dus groen uitslaan

Dat is allemaal deel van het plan. Kijk ook eens naar de maat van die deur. Groot genoeg om een heel nieuwe methode om een deur te openen te moeten ontwikkelen. De designers wilden het koperen deurpaneel niet visueel breken met een verticale streep achter het voorwiel. Ze kozen er dus voor om het paneel geleidelijk los te laten komen van de carrosserie. Het zakt over de 20 inch, koolstofvezel velgen voordat de deur opent.

Dat is een goede truc, een die je mond doet openvallen. Eentje die je zelf meteen een paar keer achter elkaar wilt uithalen voordat je eindelijk in de auto klautert en in een interieur terechtkomt. Het is bekleed met vilt – gekookte wol, inderdaad ja. Dat vilt is erin gelijmd zonder dat je ergens een naad ziet. Alweer zo’n natuurlijke touch in een auto die dat soort zaken, dat gevoel eigenlijk, duidelijk van belang vindt. Wel vinden we het ietwat eigenaardig om een wollen stuur vast te houden. De gekkige kriebel die het veroorzaakt is niet direct ons idee van een prettige communicatie met de besturing en de banden.

De krant bevalt ons een stuk beter

Je kunt het niet zien omdat het eruitziet als hout. Tot op de nerven en de textuur, maar het is er wel degelijk. Als dashboard en de bovenkant van de deuren. Kranten die zo hard bijeen zijn gedrukt dat ze weer hout zijn geworden en in blokken kunnen worden gehakt. Ze kunnen worden gezaagd en geschaafd, net als echt hout. Alleen is het tussendoor dus ook nog even krant geweest. Dit zijn materialen die Peugeot daadwerkelijk wil gaan toepassen in haar auto’s, vertelt Vidal, net zoals ze de Peugeot Onyx willen gebruiken als een medium om te laten zien wat voor nieuwe methoden er zullen komen om data en informatie aan te bestuurder te tonen. ‘Een amalgaam van digitaal en analoog’, is hoe Vidal de opspringende 3D-knoppen aanprijst die het instrumentenpaneel omlijsten – als snelheid en toeren toenemen, komen er meer knoppen tevoorschijn. Dat neemt niet weg dat het aantal knoppen tot een minimum beperkt is gebleven. De verwarmingsknoppen zijn net zilveren torpedo’s – je drukt ze in, trekt ze uit en draait ze om de instellingen te veranderen. Ze zitten handig op de middenconsole, aan weerszijden van een grote, kristallen tank.

Die bevat brandstof

Hoewel dit een conceptcar is, is dit wel helemaal waar. Want je kunt de vloeistof erin zien schommelen, en de rest van de brandstoftank bevindt zich achter de stoelen. Peugeot heeft ook een parfum ontwikkeld voor de Peugeot Onyx. Opnieuw: dit is helemaal waar. Het is een samentrekking van de geuren van alle natuurlijke materialen die in de auto zijn gebruikt. Die zijn gevormd tot een parfum dat zich in een gescheiden reservoir in de kristallen tank bevindt. Vanwaar het de cabine in wordt geblazen om je neus te verwennen met de geur van de materialen waarin je rijdt. Hoe zeer dat de neus zal verwennen, kunnen we je nog niet vertellen. Aangezien het parfum zich nog niet in de – dit is echt waar – mondgeblazen tank bevond.

Er waren nog een paar andere zaken die het designteam moest aanpassen voordat de auto aan het publiek gepresenteerd kon worden. Op de autoshow in Parijs welteverstaan. Op het moment dat wij hier zijn, staat ie nog afgeschermd van begerige blikken in Peugeots ‘fort in een fort’. De PSA’s La Ferté-Vidame-fabriek, twee uur ten westen van Parijs en het grootste afgeschermde landgoed in Europa. Middenin het park daar bevindt zich het onderkomen van het designteam. Een glazen studio die uitkijkt op alleen maar tuinen en bomen. Het is er weldadig. ‘Het koper zal mettertijd groen uitslaan. Dat is allemaal deel van het plan’

De Peugeot Onyx staat er comfortabel op z’n geheime plekkie

Maar hij zal zich ook prima op z’n gemak voelen onder de lampen en de flitslichten van de autoshow; lampen en flitsers die het koolstof frame zullen laten zien onder het transparante dak dat uit één stuk bestaat, waarna mensen hun mening mogen geven over al het nieuwe waar Peugeot voor wil staan. Het is nogal een stap om ineens met een Peugeot-supercar op de proppen te komen, maar hij is volledig volgens de regels der kunst in elkaar gezet. Hij lijkt eerder prestatiegericht dan louter een blik in de toekomst, en omdat z’n buitenkant niet al te overdreven is, krijgen de materialen en het interieur evenzeer de kans om indruk te maken. Het past allemaal mooi bij elkaar. Vidal noemt het ‘coherentie’, en het is een van de dingen waar hij het meest trots op is. Als wij hem waren, zouden we trotser zijn op het feit dat de auto de afgelopen dagen hier op de baan heeft doorstaan. Hij is uitgewrongen tijdens de tests, en mocht afkoelen in zonlicht dat op dat moment 35°C heet was. Dat zegt wel wat over de toewijding waarmee de Onyx gebouwd is. Dan hebben we het niet over design en styling.

Onze conclusie

We krijgen het idee dat iedereen bij Peugeot wil dat deze auto meer is dan een oefening in vorm en schoonheid. Hoewel ie totaal niet past bij de overige modellen die Peugeot momenteel voert, laat de Peugeot Onyx zien dat ie een doel heeft, dat ie er niet voor niets is, dat hij een stap voorwaarts is. Als zodanig kan deze conceptcar worden gezien als een metafoor voor de toekomst van het hele merk Peugeot.