Savage Rivale GT-R

De Nederlandse Savage Rivale begon als een stageproject, maar inmiddels heeft het bedrijf twee exemplaren verkocht van de racewagen GT-R. De oprichters zijn op zoek naar een nieuwe locatie om ze te bouwen; het eerste prototype werd onlangs voltooid. We reden met dit rauwe en ultralichte racemonster.

 

De toeschouwers van het nabijgelegen vliegveld Lelystad kijken elkaar licht verbijsterd aan. Want hoewel ze in de verte een motor snel in toeren horen klimmen, is de startbaan van de luchthaven compleet verlaten. Ook het luchtruim boven hen is leeg. Pas wanneer ze horen hoe de motor overschakelt, richten de spotters hun blik weer op de aarde. En daar, achter de aarden wal in de verte zien ze bovenin een kombaan nog net een grijswitte schicht voorbijschieten. Het blijkt te gaan om een testsessie, maar geen alledaagse. Want de komst van de Savage Rivale GT-R is ook voor de beheerders van de testbaan een bijzondere gebeurtenis.

 

De kombaan maakt onderdeel uit van de testbaan van de RDW. Hier testen fabrikanten hun banden, remsystemen en andere slijtagegevoelige onderdelen. De omloop, met een lengte van 2,85 kilometer, is onderverdeeld in drie rijbanen. Iedere testwagen moet z’n eigen baan houden.

 

Wij hebben omwille van de snelheid van onze bolide de derde baan toegewezen gekregen. Bij een snelheid van 120 km/u is de verkanting dusdanig, dat je in de bochten je handen van het stuur kunt halen. De middelpuntvliedende kracht (ja, dat is iets voor James May) en de zwaartekracht heffen elkaar hier op, en zorgen ervoor dat je zonder te sturen de bocht rondt. Nog meer bijzonderder is het effect wanneer je met 240 km/u over de bovenste baan knalt. Je bloed wordt dan met zoveel kracht uit je hoofd gezogen dat je gevoelsmatig een beetje scheel begint te kijken en het optillen van je linkerbeen is door de enorme g-krachten nagenoeg onmogelijk.

 

We zijn hier echter niet om dit soort André Kuipers-spelletjes te doen, maar om te kijken hoe de Savage Rivale GT-R zich houdt onder extreme omstandigheden. Iets wat op de openbare weg niet mogelijk is, aangezien dit model – in tegenstelling tot z’n voorganger – niet is toegelaten tot de openbare weg.

 

‘We kregen de ultraluxe Savage Rivale GTS met zijn innovatieve cabrio-dak, champagnebar en allerlei andere luxe features niet verkocht’, zegt Nederlander Emile Pop met iets van spijt in zijn stem. ‘Dat kwam deels doordat ons prototype niet goed genoeg was, maar ook doordat we het daksysteem van de cabriolet niet konden fabriceren.’

 

 

Inmiddels hebben de mannen van Savage Rivale het Limburgse bedrijf Inalfa Systems – wereldwijd marktleider op het gebied van schuif- en panoramadaken – bereid gevonden om hen te assisteren bij de ontwikkeling van het complexe cabrio-dak. En dus zullen we hoogstwaarschijnlijk ooit nog het genoegen mogen smaken om een testrit te maken in de luxueuze GTS. ‘Maar om onszelf gemotiveerd te houden en te zorgen dat er op promotioneel vlak nog wat gebeurde, hebben we besloten om niet stil te blijven zitten’, aldus Emile Pop. ‘Vandaar dat we een stap voorwaarts doen in de vorm van een extra lichte uitvoering voor op het circuit en als racer voor de openbare weg.’

 

De Savage Rivale GTS is een brute auto. Lang, laag en breed en met een 730 pk sterke V8. De GT-R staat op hetzelfde platform als de GTS, maar is wel twee deuren kwijtgeraakt. De 6,2-liter V8 produceert tussen de 700 en 800 pk en het maximum koppel ligt op 780 Nm.

 

 

Er is ook het nodige gewicht bespaard ten opzichte van de GTS en daardoor trekt deze GT-R in 2,8 seconden naar de 100. De topsnelheid ligt bij een indrukwekkende 360 km/u. Standaard is het model voorzien van twee stoelen, maar als je vindt dat je kinderen ook moeten meegenieten dan monteert de autobouwer op verzoek extra zitplaatsen. Gebleven zijn de suicide-doors. Wat je er ook van vindt: het zijn blikvangers van formaat.

 

Wanneer we zijn ingestapt op de testbaan van de RDW in Lelystad valt ons vooral op hoe basic alles in elkaar is gezet. Je kijkt letterlijk op het buizenframe dat is gemaakt van chroom-molybdeem, met verlijmde aluminium delen. Voor de achterwielen bevinden zich openingen waardoor je gewoon naar buiten kijkt. ‘We hebben meer kilometers driftend afgelegd dan rechtuit’, zegt Emile Pop lachend. ‘Dan is het begrijpelijk dat er af en toe wat rook van de banden naar binnen slaat.’ Ik ervaar even later ook hoe het is om een paar gram bandenrook te inhaleren. Een halfuur later hoest ik nog stukken Toyo-rubber op. Bij het rijden op de kombaan valt vooral het comfort op. De besturing is prettig en direct en je krijgt niet het gevoel in een auto te zitten die er met jou vandoor gaat.

 

De motor klimt snel in toeren en schakelt zonder al te veel drama over. Hij klinkt als een Amerikaanse V8 en vooral bij hogere toerentallen moet het een indrukwekkend schouwspel zijn om zo’n oranje-grijze bolide langs te zien knallen. Voor een uitgebreide test is onze rijtijd te beperkt, maar als eerste kennismaking is de auto veelbelovend.

 

Dat bleek ook wel toen coureur Yelmer Buurman op het Goodwood Festival of Speed meedeed aan de heuvelklim. ‘Ik zat er naast met een camera, en op het filmpje ben ik in het begin nog wel een paar keer aan het woord’, vertelt Emile. ‘Maar later wordt de weg steeds smaller en dan merk je dat ik steeds stiller word. Ongelooflijk, wat ging dat ding snel naar boven.’

 

 

Savage houdt de bouw van de GT-R beperkt tot slechts 69 stuks en de prijs begint bij 141.250 euro. Dat is weliswaar exclusief elke vorm van belasting, maar nog altijd een stuk minder duur dan de ruim vier ton van de luxueuze GTS.

 

Zoals gezegd: Savage kreeg dat model niet verkocht. ‘Dat kwam voor een belangrijk deel doordat ons prototype niet goed genoeg was. Belangstelling was er wel. Van een Chinese delegatie die exclusief importeur voor China wilde worden. Het grappige is dat onze auto als gevolg van importbelastingen 2,5 keer zo duur zou zijn als hier. Dus 2,2 miljoen euro in plaats van 400.000 euro. Ze hebben daar een supercar-club en die mannen waren gewoon op zoek naar iets exclusiefs uit Europa. Ook zijn we enkele malen benaderd door sjeiks die wilden dat we de auto kwamen tonen. Maar eigenlijk hadden we gewoon een beter prototype moeten maken. Geen pr, geen pers en alleen maar ontwikkelen. Dat willen we nu alsnog doen, maar om een showroomwaardige GTS te bouwen met een complex daksysteem is 1,5 miljoen euro nodig. Dat hebben we nu even niet liggen en dus proberen we eerst geld te verdienen met de GT-R.’

 

Emile bouwt de GT-R niet alleen. De inmiddels 31-jarige ondernemer heeft bij de bouw en ontwikkeling hulp gekregen van Justin de Boer (30) en Martijn Feron (30).

 

De droom van Emile Pop kreeg een laatste zetje toen Emile stage moest lopen voor zijn studie Industrieel Productontwerpen. ‘Ik had inmiddels Justin de Boer leren kennen’, aldus Pop. ‘Hij sleutelde op zijn veertiende al een Solex in en uit elkaar en is dus redelijk handig. Omdat we weinig zin hadden in een klassieke stage waarbij je koffie kunt halen en misbruikt wordt als softwaremannetje op een duffe afdeling van een saai bedrijf, besloten we om als stageproject zelf een auto te bouwen. We tekenden een conceptauto en maakten op basis daarvan een schaalmodel in een schaal van 1 op 4, waarmee we op pad gingen.’

 

‘Uiteindelijk hebben we ongeveer veertig bedrijven gevonden die met ons in zee wilden gaan. Banden, remmen, pakken, wielen, spuitwerk, geavanceerde audioapparatuur, de bekleding van de sportstoelen en zelfs het ontwikkelen van de mallen, wat bijvoorbeeld 40.000 euro kostte, is puur uit goodwill gedaan door externe partijen. Iedereen vond het zo leuk dat we dit probeerden, dat ze er graag aan wilden meewerken. We kregen uiteindelijk zelfs onderdak in een hal van 200 m2 in Den Haag.’

 

Later meldde Martijn Feron zich, met de mededeling dat hij binnen een jaar de financiering voor elkaar zou krijgen. ‘Ik ben via een vriend aan de mannen voorgesteld’, zegt Limburger Feron. Hij richt zich op sales, investeerders en houdt zich bezig met de marketing. In het begin werkten de mannen vooral met twee ondersteunende investeerders. ‘Maar we hebben ook al heel wat subsidies weten los te peuteren’, aldus Feron. ‘De eerste tonnen hebben we dus al binnen. Ook hebben we de Toptalent 2010 Award gewonnen en daaraan was een geldbedrag verbonden.’

 

 

Door de vertraging met het cabrio-dak en andere tijdrovende processen werd gekozen voor de GT-R. ‘Toen er een klant was die er een wilde hebben, werd het helemaal leuk’, aldus Emile. ‘En afgelopen donderdag hebben we auto nummer twee verkocht. Dat werkt wel motiverend. De meeste delen tussen beide auto’s zijn uitwisselbaar, dus we kunnen ook voor een groot deel doorgaan met de ontwikkeling van de Roadyacht GTS. We denken ook aan de mogelijkheid van een soort modulaire opbouw van de GT-R. Dus dat je de auto in eerste instantie koopt als racer en ‘m dan via modules ombouwt naar de luxueuze straatvariant met cabrio-dak en champagnekoeler. Of dat je ‘m later een upgrade geeft tot GT-RS. Misschien wel met een spelelement erin. Bijvoorbeeld dat je pas een titanium uitlaatsysteem mag kopen wanneer je een goede rondetijd neerzet op de Nordschleife van de Nürburgring.’

 

‘Ook denken we – samen met leden van een aandeelhoudersclubje uit Zuid-Frankrijk die we hebben ontmoet tijdens Top Marques in Monaco in 2010 – na over nieuwe toepassingen. Zoals elektrische aandrijving, bijvoorbeeld door de versnellingsbak te vervangen door een mega-dynamo. Hiermee zou je dan zo’n 140 kilometer elektrisch kunnen rijden, zoals bijvoorbeeld de binnenkort te introduceren Porsche 918 Spyder dat kan. Verder hebben we nauwe contacten met een Engelse partner voor wat betreft de ontwikkeling van de koolstofvezel monocoque en denken we na over bijvoorbeeld een elektrische supercharger en een systeem waarbij je geen gasklep meer nodig hebt.’

 

 

‘En dan zijn er nog enkele grappige zaken waarover we filosoferen. Zoals de ontwikkeling van racebenzine met een parfum. Met lavendel en eucalyptus, een typisch Zuid-Frans aroma. Lachen toch? Dat je de rustgevende geur van laurier achterlaat wanneer je met rokende banden wegrijdt? Ook zijn we samen met Roland Oostwegel bezig met het ontwikkelen van een speciaal R.O.1-horloge en denken we aan een driftcursus met coureur Yelmer Buurman. Het is heerlijk om af en toe af te reizen naar Zuid-Frankrijk om even in het wilde weg te brainstormen. Vervolgens komen we weer helemaal opgeladen terug. Ik durf soms af en toe zelfs te dromen dat ik een straatversie van de GT-R zelf in een weekend naar Saint-Tropez rijd.’

 

De Savage Rivale GT-R staat op 19 inch lichtmetalen wielen. Ze zijn voorzien van Toyo T1R-banden en de remmen zijn keramisch. De wielophanging bestaat uit volledig instelbare dempers. Wanneer de motor met een tuimelschakelaar tot leven wordt gewekt, denk je vooral aan zijn rauwe randje. De 1.030 kilo wegende GT-R wil goed van zijn plek, dat is duidelijk. Zelfs zonder turbo (die komt nog) blijkt de GT-R een monster.

 

Het afwerkingsniveau is redelijk voor een prototype. We zien in ieder geval nergens pur-schuim omhoog borrelen en de gebruikte materialen ogen hoogwaardig. Ook rammelt en kraakt het prototype niet en alles voelt solide aan. Een goede basis om op voort te bouwen, wat ons betreft. Dat mag ook wel, want de heren willen behalve de oplage van 69 circuitauto’s ook nog vijf street-legal-exemplaren uitbrengen met een kenteken. Emile: ‘We hebben altijd gezegd dat de kans uiterst gering is dat we ooit een auto in Nederland zouden verkopen. Maar uitgerekend de eerste twee exemplaren zijn verkocht aan Nederlanders.’
 

Komt nog: ultraluxe GTS met champagnekoeler

 

De Roadyacht GTS is voorzien van een glazen klapdak dat opent en sluit in slechts twintig seconden. De body is opgetrokken uit koolstofvezel en stelt het zonder b-stijlen. Men betreedt de Savage Rivale via een van de vier suicide-doors.

 

Eenmaal binnen zien de inzittenden een 10 inch touchscreen waarmee zaken als deuren, airco en stereo-installatie worden aangestuurd. Ook is de Savage Rivale voorzien van digitale tv, navigatie en head-up-display. In het interieur is ook veel Alcantara, aluminium en koolstofvezel verwerkt en de bodem is bedekt met teakhout. Achterin is zelfs plek voor een champagnekoeler.

 

De Savage Rivale staat op 19 inch lichtgewicht metaal. De wielophanging bestaat uit volledig instelbare dempers, met een geïntegreerd hydraulisch liftsysteem aan de voorkant. Een systeem dat ook merken als Lamborghini en Porsche hanteren om de verkeersdrempels mee te trotseren. Inalfa werkt op dit moment aan de ontwikkeling van het ingewikkelde klapdak. Pas daarna kunnen de heren van Savage verder werken aan de ultraluxe straatvariant, waarvan de prijslijst begint bij zo’n 440.000 euro. Exclusief belastingen.

Prijs: € 141.250 excl. belastingen

Techniek: 6.200 cc, V8 turbo, twee intercoolers, handgeschakelde zesbak, achterwielaandrijving

Prestaties: 800 pk, 0-100 in 2,8 sec., top +360 km/u, CO2-uitstoot niet bekend

Gewicht: 1.160 kg