De interessante reden waarom sommige stoplichten een tweede (extra hoog) knopje hebben

We zagen onlangs iemand op het knopje van het verkeerslicht drukken en vervolgens de vingers aan de mond zetten om de nagels af te kluiven. Voor deze persoon met smetlust is er goed nieuws: er bestaan palen in Nederland waarbij het knopje op tonghoogte zit. Cut out the middle man en haal je bacteriën direct bij de bron. Deze extra hoge paal met knopjes op twee hoogtes vind je bijvoorbeeld in de buurt van Laren of in Amstelveen.

Een lolbroek zou zeggen dat het tweede en extra hoge knopje bij het verkeerslicht er is voor mensen op zo’n ouderwetse fiets waar de trappers op het voorwiel zitten. Nou, het knopje is er wel degelijk voor een ouderwets vervoersmiddel: het paard. Behalve als het edele dier van Slagharen komt, zit een ruiter veelal wat hoger dan de gemiddelde fietser. Zo kan hij of zij dus ook bij het knopje van het verkeerslicht.

Maar die knopjes bij verkeerslichten doen toch niets?

Of de knopjes bij stoplichten echt werken, stond lang ter discussie. Dat je voor Jan met de korte achternaam op het knopje drukt, is een fabeltje. De knopjes voor fietsers en voetgangers bij het verkeerslicht werken echt. Wel is het zo dat het knopje vaak een extraatje is: de magnetische sensoren in het wegdek hebben je vaak al gezien voordat je bij het paaltje bent.

Voor ruiters is het de vraag of de sensoren werken: misschien gaan ze aan op de hoefijzers, maar in ieder geval niet op het lichaam van het paard. Er zal vast een reden zijn waarom de moeite is genomen om de extra hoge paal bij de stoplichten neer te zetten.

Je mag niet dronken autorijden, maar mag je wel dronken paardrijden?