Audi e-tron S Sportback

Audi heeft met de e-tron een aardige (oké, meer dan alleen ‘aardige’) proeve van bekwaamheid op het gebied van vol-elektrische auto’s afgelegd. Nu blijkt dat het ook een prima basis is voor nog veel spannender zaken.

De ingenieurs hebben zich namelijk met driedubbele ijver op ‘de architectuur’ (zeg maar het onderstel) gestort om te kijken wat ze er nog meer uit konden halen. Waarmee ze op de proppen zijn gekomen, is behoorlijk spectaculair. En het laat en passant ook zien dat er zelfs binnen de toch redelijk homogene Volkswagen Groep nog wel ruimte is voor het ene merk om het net iets anders aan te pakken dan het andere. Audi had het zich makkelijk kunnen maken door de Porsche Taycan een ander jasje aan te trekken. Dat is dus niet gebeurd – alles is door Audi in eigen huis ontwikkeld.

Om te beginnen is er een extra elektromotor geplaatst. De Audi e-tron S Sportback heeft namelijk één exemplaar voor en twee achter. Dat levert een vermogen op van 504 pk; liefst 144 pk meer dan de e-tron 55. De trekkracht bedraagt een nogal fenomenale 973 Nm. Het vertaalt zich in een sprint naar 100 km/u in 4,5 seconden en een begrensde top van 210 km/u (omdat je batterijen anders wel erg snel leeg zijn). Deze prestaties levert hij trouwens alleen als je ook echt álles van hem vraagt. Een soort boost-functie, eigenlijk. Onder normale omstandigheden leveren de motoren 436 pk en 808 Nm. Ook zat, trouwens.

Hoe werkt de aandrijving in de Audi e-tron S Sportback?

De twee achterste elektromotoren sturen elk één wiel aan. Er is, op een koelingskanaal na, geen enkele fysieke verbinding tussen de twee. Er zijn geen differentiëlen of iets dergelijks: alles wordt met software geregeld. Dat betekent ongekende mogelijkheden qua torque vectoring, de verdeling van het koppel over de wielen om je te helpen een bocht door te komen. Elk wiel krijgt op basis van diverse sensoren, stuuruitslag, stand van het gaspedaal, gekozen rij-modus, ESP-instelling, zeg maar álle relevante informatie, precies de hoeveelheid kracht toegewezen die het beste resultaat oplevert. Als dat álles naar het rechterachterwiel betekent, dan kan dat. Zo kan het verschil in koppel dat naar de wielen gaat, oplopen tot zo’n 2.000 Nm.

En dat mist zijn uitwerking niet. De hoeveelheid grip is zonder meer verbluffend, net als de bochtstabiliteit. En omdat je het ESP ook geheel of gedeeltelijk uit kunt zetten, kun je enorm dwars met de Audi e-tron S Sportback, op een enorm gecontroleerde manier. Het wordt, zeker als je de elektronica nog een beetje zijn hulpvaardige werk laat doen, haast een soort Driften voor Dummies. Toch zul je moeten blijven oppassen. Het probleem zit hem dan voornamelijk in het feit dat je door zoveel power en gemak eenvoudig vergeet dat de Audi e-tron S Sportback nog altijd zo’n 2.600 kilo weegt. Dat maakt het nóg veel simpeler veel te hard een bocht in te boenderen en daar pas halverwege achter te komen. En dan blijken natuurwetten toch net even een stuk onwrikbaarder dan de e-tron S ze deed voorkomen…

Ook de gewone e-tron zal in deze S-uitvoering te krijgen zijn, en krijgt dan dezelfde uiterlijke S-kenmerken mee (onder meer bredere wielkasten, een diffuser die zo’n beetje over de hele breedte van de auto loopt en een aantal kleuraccenten). Uiteraard zit er ook nog een e-tron GT aan te komen. En wie weet wat Audi nog meer in het vat heeft. Niet alleen kun je op deze geweldige basis nog veel meer leuke dingen doen – komt na een S niet altijd nog een RS? We zullen zien…

Audi e-tron S Sportback (2020)