Autotest: BMW 335iA Cabriolet

Een zucht van verlichting slaken we wanneer we de nieuwe BMW 335i Cabrio starten: een snerpend, schor geluid geeft aan dat de Beiers het nog niet verleerd zijn.

 

De vorige BMW waar we in reden was de X5 M, die ondanks zijn potente V8 klinkt als een marmot die stikt in een zonnebloempitje. De motor in deze Dreier is echter weer een lust voor het oor. Dat is maar goed ook. Wie BMW zegt, zegt immers zes-in-lijn. De dikste variant daarvan mag echt geen modderfiguur slaan.

 

De 35i-motor is grondig vernieuwd, maar opvallend genoeg is het vermogen van 306 pk helemaal niets veranderd ten opzichte van de vertrekkende versie. Toch is het geen loze bewering; waar de oude twee turbo’s had, heeft de nieuweling er slechts één. Het is een zogenoemde TwinScroll-turbo die zorgt dat er over een breed toerenbereik voldoende koppel aanwezig is. In de praktijk werkt het niet zo effectief als een dubbele turbo, want de duw in je rug waarop de vorige 35i je al bij lage toeren wist te trakteren, komt er bij deze iets later in. Daar staat tegenover dat de motor tot zeven procent zuiniger en schoner is geworden.

 

We zijn hier niet alleen om van BMW’s nieuwste benzinesnoepje te proeven. De 3-serie Coupé en Cabrio zijn namelijk alweer op de helft van hun levenscyclus, dus zodoende moest hun smoeltje even strakgetrokken worden. De voorzijde kreeg een nieuw ontworpen bumper met zilverkleurige inzetstukken aan beide kanten. Aan de flanken werden wat lijnen veranderd, en ook de achterbumper werd voorzien van een nieuwe ‘vouw’ om de breedte van de auto te benadrukken. Verder zijn de achterlichten weer helemaal bij de tijd met een flinke dosis led’jes. De koplampen kregen mooie wimpers van rookglas, en de angel eyes geven nu blauwwit licht. Allemaal niet schokkend, maar grote wijzigingen had de tweedeurs-3 ook niet nodig. Hij ziet er weer even wat frisser uit, daar gaat het om.

 

In het interieur van deze versie met automaat is het eerste wat ons opvalt, dat BMW eindelijk normale flippers achter het stuur heeft gemonteerd. Met normaal bedoel we: links terugschakelen, rechts opschakelen. Voorheen kon je aan beide kanten heen en weer schakelen door de betreffende flipper naar je toe of van je af te bewegen – een verwarrend systeem dat bij ons menig inhaalactie verpestte.

 

Je kunt je afvragen wat we nog moeten zeggen over het rijgedrag van de 3-serie. De auto blijft de maatstaf in zijn klasse. Scherp, trefzeker, vertrouwenwekkend laat de cabrio zich over de krappe wegen rond München jagen, zelfs met de plakken ijzel die her en der in de schaduw zijn achtergebleven.

 

De schokdempers zijn nieuw ontworpen en zorgen voor een goede balans, al wordt ie op hoge snelheid soms wat zoekerig. Dat zal het compromis tussen comfort en sportiviteit zijn dat BMW steeds wil bereiken. Desgewenst geeft de versnellingsbak met dubbele koppeling behoorlijk harde klappen; dat hoeft voor ons niet zo, dus we laten de Sport-knop lekker voor wat ie is. Wel erg leuk, en verslavend, is de launch control die eronder verstopt zit. Zet de automaat op manueel, schakel dsc volledig uit, druk de rem in, gaspedaal er vol bij en laat de rem los. De toeren bouwen zich heel even op voordat de 335i er met gierende banden vandoor schiet. Heel kinderachtig, maar ook heel lekker.

 

Onze angst dat BMW met zijn auto’s een beetje de brave kant op zou gaan, lijkt vooralsnog ongegrond. De 3-serie Cabrio stond al hoog op ons verlanglijstje, en dat is er niet minder op geworden. Voordat we de testauto teruggeven, jagen we ‘m nog één keer in de toeren. De typische zescilinderhuil weerkaatst tegen de omringende gebouwen; met open dak worden we er vol op getrakteerd. Ja, zo moet het.