BMW X7 M60i review: Rijdt de grootste M nog een beetje M-achtig?

Met deze vernieuwde X7 geeft BMW degenen met kritiek op hun, eh, eigenzinnige vormgeving een aai over de bol, een welgemeende ‘ach gossie’ en een duwtje richting de deur. En toch: van de recente trits moeilijk kijkende BMW’s is dit een van de beter verteerbare. We vinden z’n nieuwe neus zelfs een vooruitgang ten opzichte van de prefacelift. Of… Begint die Münchinese designtaal dan toch te wennen?

Hoe dan ook: de X7 was en blijft een beste klomp van een auto. Plek voor zeven (mits de drie in het midden een beetje inschikken), voor vijf en bagage of voor twee en heel veel rotzooi – dat was toch wel het idee achter de ‘U’ in ‘SUV’. Geen aflopend dak, maar hoofdruimte als in een kerk. Geen lijnen die hem slanker laten lijken, maar een compleet gebrek aan lichaamsschaamte. Helemaal 2023 eigenlijk.

De BMW X7 in Europa

De X7 rolt uit de BMW-fabriek in het Amerikaanse Spartanburg, en dat is ook de markt waar hij het best zal verkopen. Hier in Europa voelt het toch wat surreëel om met zo’n reus op pad te zijn. In de paar dagen dat we ’m testen, komen we met de X7 diverse penibele situaties tegen, zoals smalle dijkweggetjes en parkeergarages met krappe inritten en velgslopende richels. Auto’s worden te groot voor onze infrastructuur, hoor je vaak; in de X7 voel je de stoepranden op je af komen.

Of je stelt je niet zo aan, doet een beetje moeite om ’m te leren manoeuvreren en geniet van wat deze BMW X7 M60i je verder te bieden heeft. Scherpe sensoren en een hele batterij aan camera’s bijvoorbeeld – dat helpt met die stoepranden. Behalve door ruimte schittert z’n interieur ook door vormgeving en kwaliteit, met aluminium raamknopjes en een geslepen PRND-palletje.

De schermen in de BMW X7

Het fraaie gebogen display bevat twee schermen en is gelukkig niet overdreven aanwezig. BMW’s OS8 is soms even wennen (bergen apps en verplaatsbare tiles, dan krijg je dat), maar werkt vlot en ziet er goed uit.

Het past augmented reality toe voor navigatieaanwijzingen en waarschuwt je zelfs wanneer je een rood verkeerslicht nadert. Als je die informatie van je scherm moet halen, gaat er ergens toch iets mis. Jammer trouwens dat die handige sneltoets voor de rijhulpjes is verdwenen. Net als de losse aircobediening.

Rijden in de BMW X7 M60i

Wat moet een M-achtige met een Comfort-modus? Nou, een mooie balans vinden. Een zweefonderstel zou te veel van het goede zijn, dus de M60i houdt de boel strakker in de hand en blijft toch toegeeflijk. Druk je op Sport of Sport Plus, dan knijpt je stoel je iets fermer op je plek en spannen besturing en ophanging zich aan.

En omdat het werk van M deze kolos zo bestuurbaar maakt, denk je al snel te voelen dat hij meer aankan dan de natuurwetten dicteren. De eerste 180-graden snelwegoprit brengen we schurkend tegen het ESP door.

Het geluid van de grote Bimmer

De 4,4-liter biturbo V8 mag dan een oude bekende zijn, hij geeft je alles wat je van een snelle SUV kunt vragen, nu bijgestaan door een startergenerator die naast 12 pk en 200 Nm vooral goed is voor de eretitel ‘mild-hybride’. Desgewenst schreeuwt en ploft de V8 het uit, maar hij is net zo tevreden als je met 1.600 toeren over de snelweg kabbelt. En haalt dan nog een relatief fatsoenlijk verbruik ook.

De X7 M60i is een uitstervende soort, dus je kunt ’m beter nog even waarderen dan verafschuwen. En mocht je toch aanstoot aan ’m nemen: hoe denk je dat automerken de ontwikkeling van al die groene modellen van straks financieren? Dus dat. Kopen maar!

Specificaties BMW X7 M60i xDrive (2023)