Autotest

Chevrolet Corvette Stingray Convertible 3LT

Is er veel nieuws te vertellen over de Corvette Stingray voor modeljaar 2018? Niet echt. Maar toch vinden we dit een mooi moment om hem even uit te lichten

Door Ruben Baeten

Gepubliceerd op 30 juni 2018 om 14:30 uur 1 reacties

Black Friday-week bij TopGear!

Het zijn interessante tijden in de Corvette-wereld. Niet alleen wordt op dit moment de krachtigste versie ooit geïntroduceerd, in de vorm van de 765 pk sterke C7 ZR1. Ook lijken geruchten die al decennialang de ronde doen nu bewaarheid te worden: er komt binnen afzienbare tijd een geheel nieuwe Corvette met middenmotor aan. De talloze camouflageauto’s die in verschillende klimaten en op diverse circuits zijn gespot en het vastleggen van patenten door GM laten daar geen twijfel meer over bestaan. Dat maakt dat wij ons automatisch afvragen wat de ‘klassieke’ Corvette te wachten staat. Wat gebeurt er met het beproefde concept: de tweezitter met de doodsimpele V8 voorin en de eigenwijze bladveren? Blijft ie bestaan als een soort instapmodel, of verdwijnt ie helemaal van het toneel als er straks een geavanceerde Ferrari-concurrent met een nieuw ontwikkelde 32-kleps turbomotor onder zijn naam verschijnt?

Dat laatste zouden we eeuwig zonde vinden. Niet dat we er iets op tegen hebben om een nieuw soort Amerikaanse exoot te verwelkomen. Maar de huidige Corvette is van te ver gekomen om hem zomaar af te danken.

Een beproefd concept

De C7 is inmiddels vier jaar op de markt, en op papier is ie al hopeloos verouderd. Maar dat was ie bij z’n introductie ook al, en z’n voorganger destijds ook. Immers, wie bouwt er tegenwoordig nog een V8 met een enkele onderliggende nokkenas en slechts twee kleppen per cilinder? Nou, Chevrolet – en met een goede reden. Hun legendarische small block heeft zich niet alleen te uit en te na bewezen, hij is ook compact van constructie: er zitten immers geen nokkenassen bovenop, waardoor de neus en het zwaartepunt van de Corvette laag kunnen blijven. Eenzelfde soort verklaring is er voor de alom verguisde bladveren. Het beeld dat je erbij hebt – de gestapelde plakjes staal die je doorgaans onder pick-ups en oude postkoetsen kunt spotten – mag je hier vergeten: de Corvette gebruikt twee dwarsgeplaatste ‘planken’ van glasvezel, een vóór en een achter, die tussen de wielen op de betreffende as tevens een stabiliserende werking hebben. Het is een stijve en lichte oplossing die weinig ruimte in beslag neemt.

Doorontwikkeling van beproefde ideeën heeft ervoor gezorgd dat de Corvette in zijn huidige gedaante met de beste concurrenten kan meekomen. Dat er misschien niet veel rek meer in het concept zit, vooral met het oog op het voldoen aan toekomstige milieuregelgeving in combinatie met almaar stijgend vermogen, begrijpen we ook. Maar wil dat echt zeggen dat de Corvette die we kennen dan maar helemaal met pensioen moet worden gestuurd?

De ideale Corvette

De Chevrolet Corvette Stingray Convertible 3LT zoals hij hier voor ons staat, met z’n 466 pk, is als pakket eigenlijk ideaal. Goed, we zouden liever de handgeschakelde zevenbak met tussengasfunctie hebben dan de achttraps automaat met z’n slome flippers. Maar verder: strik erom, niks meer aan doen. Hij is altijd en overal snel genoeg, z’n brede body heeft de wendbaarheid en balans van een ijshockeypuck, en hij beschikt over een dosis karakter waar niets bij in de buurt kan komen. Als je de atmosferische 6,2-liter V8 start, schudt en wiegt de carrosserie heel even – alsof ie wakker schrikt uit een soezende droom. De flapjes in de uitlaten kun je permanent wijd open zetten, of je nu een circuit aandoet of op de snelweg in de eco-modus op vier cilinders tokkelt; en het geluid als je gas geeft, is allesverpulverend. De gasrespons, scherp en onmiddellijk, is een openbaring in dit turbotijdperk. Slimme tractie- en stabiliteitscontrole staan je bij, maar enkel de informatie die je via je handen en billen krijgt, is al genoeg om in no-time als een pro met de C7 te kunnen stoeien. Ondertussen blijft er altijd iets losbandigs sluimeren, een toefje gevaar in z’n weggedrag, waardoor je de smaak van overwinning proeft als jij en de Stingray zich weer ontspannen. Dit is een auto die niet lang nodig heeft om onder je huid te kruipen.

Licht hooligangedrag, met mate

Het mooie is dat hij misschien af en toe licht hooligangedrag in de hand werkt, maar het niet nodig heeft om plezier te bieden. Juist door die aimabel gorgelende motor, die al z’n koppel onderin heeft zitten en niet opgejaagd hoeft te worden, heb je ook bij lage snelheden de grootste lol. En áls je normaal rijdt, word je bij de pomp ook nog eens beloond: met een verbruik dat misschien net anderhalf keer zo hoog ligt als dat van een Fiat met stampende turbo-tweecilinder.

Voor 2018 heeft de Stingray standaard grotere wielen – 19-inch voor, 20-inch achter – en zijn er nieuwe kleurtjes en stiksels. De vermakelijke Performance Data Recorder, waarmee je videobeelden mét telemetrie van je circuitrondjes kunt opnemen, biedt nu ook input over wielsnelheden, hellingshoek, luchtinlaattemperatuur en nog wat nerdy zaken. Maar voor de rest is dit de Corvette zoals we ’m kennen: een hartenbreker met puntige styling, bruikbare prestaties, een neus die drempels haat, een inmiddels acceptabel interieur en een door CO2-boetetaks gespekte prijs die alle logica ontstijgt. Heb je 765 pk nodig om van een auto als deze te kunnen genieten? Niet per se. We staan voor in de rij om de nieuwe ZR1 te proberen, evenals de revolutionaire C8 wanneer hij volgend jaar verschijnt; maar tegelijkertijd is onze waardering voor het instapmodel alleen maar groter geworden. Deze Corvette heeft in 65 jaar tijd zijn eigen unieke plek in de sportautomarkt uitgebikt. Het is een auto die spannend en praktisch is, charmant en schofferend, en die kippenvelopwekkende prestaties (in andere landen) relatief bereikbaar maakt. Chevrolet, dit is jullie 911. Al jullie prachtige toekomstplannen ten spijt, hopen we dat jullie hem niet zomaar naar de eeuwige jachtvelden zullen sturen.