Dacia Sandero Stepway TCe 90 Comfort

Jij denkt natuurlijk dat wij van TopGear met de ene hand een Porsche-sleutel inleveren om met de andere een Lambo-sleutel in ontvangst te nemen. Dat wij het portier van een Rolls dichtdoen om vervolgens een Ferrari-deur te openen. En dat is ook zo. We worden daarvoor behandeld. Een belangrijk, nee: essentieel, maar buitengewoon bruut onderdeel van de therapie is de zogeheten detoxificatie. Om het gif van de pure automobiele verwennerij dat we op dagelijkse basis toegediend krijgen enigszins te verdunnen, moeten er keiharde maatregelen worden genomen. Zachte heelmeesters, stinkende wonden, je kent het verhaal. Tere zieltjes opgelet: wat nu gaat komen, is niet voor jullie. Sla de alinea hierna maar over.

Geen vermogen of imago

Die detoxificatie bestaat er namelijk uit dat we minimaal één dag in een budgetauto worden neergezet. Iets zonder pk’s, zonder imago, zonder bewonderende blikken van afgunstige omstanders. En ja: daar moeten we de hele dag in rondrijden. Om weer ‘te aarden’, en ‘voeling te krijgen met de essentie’. Edgar Allen Poe noch Stephen King had het kunnen bedenken. Het is dat ze toen nog geen auto’s hadden, maar anders hadden we gezegd: Middeleeuwse toestanden. Geen merk dat beter op die ondankbare maar nobele taak is toegerust dan Dacia. Het ooit Roemeense merk doet al sinds de uitvinding van het vuur in dingen op wielen die zij (en alleen zij) auto’s noemen. Een dak, vier wielen, paar stoelen, een motor en een stuur: kijk, een auto, zeggen ze dan in Roemenië. Maar dan in het Roemeens.

In de basis nog altijd Dacia

Nu is er een enorme hoop veranderd sinds Renault in 1999 het merk kocht, maar zeker in het begin veranderde er aan de grondwaarden niet heel veel. Een Dacia moest het doen, en mensen en kleine boerderijdieren kunnen vervoeren. Einde eisenpakket. Zaken als afwerking, uitrusting, materiaalgebruik of uiterlijk spelen een verfrissend kleine rol als toch niemand iets anders dan Dacia rijdt. Maar tijden veranderen. De Berlijnse muur viel, de dictator Ceaucescu werd afgezet, het communisme verdween en het simpelweg opeten van overleden familieleden raakte uit zwang. (Oplettende lezertjes zullen opmerken dat er van de chronologie in dit artikel bitter weinig klopt, want dit alles gebeurde tien jaar voordat er ook maar één Roemeen ooit van Renault had gehoord. Soms kunnen feiten een leuk verhaal knap hinderlijk in de weg zitten.) Opeens verschenen er ook andere merken op de Roemeense karrensporen, en daarmee veranderden ook de eisen die aan Dacia werden gesteld. Waarmee Renault wel raad wist.

De Logan is bijna vergeten

Want kijk toch eens wat we nu voor de deur hebben staan. Goed, die visuele schandvlek die Logan heette, is inmiddels honderden jaren geleden, maar blijft een onwaarschijnlijk contrast met dit vrolijke oranje apparaat. De Dacia Sandero Stepway ziet er nog best stoer uit ook, met zijn gewelfde motorkap en chroomaccenten in de grille. En zien we daar nou led-dagrijverlichting? Als we eropaf lopen, springt het slot van de deur open. Niet omdat het, zoals gebruikelijk, kapotging, maar omdat dat zo hoort bij keyless entry. Eenmaal binnen weten we al helemaal niet wat we zien. Een dashboard dat is afgewerkt met een streep stof, vrolijke accenten in de ventilatieopeningen, afwijkend gekleurde stiksels – de frivoliteit! Sommige dingen komen duidelijk uit de Renault-magazijnen, maar niets ziet eruit alsof het ook ooit in een Renault 4 dienst heeft gedaan. Als klap op de vuurpijl is er zelfs een touchscreen, met navigatie en al. Links daarvan bevindt zich nog een houder voor je smartphone met, heel attent, een USB-poort vlak erachter in het dashboard.

De Dacia Sandero Stepway is trouw aan zijn roots

Gelukkig verloochent Dacia zijn bescheiden afkomst niet helemaal. De tellers zijn gewoon analoog, en de meeste plastics die zich ten zuiden van het dashboard bevinden, zijn van ronduit abominabele kwaliteit. We vermoeden dat zich op de achterkant stickertjes bevinden met ‘Proudly made in the Republic of Yugoslavia’. Het ruimteaanbod is trouwens riant: je zit overal prima en ook de bagageruimte is vorstelijk, met een in hoogte verstelbare vloer als praktisch extraatje. Een ander onnoemelijk voordeel van de overname door Renault is dat de Dacia-onderstellen al enige tijd niet meer uit de fabriek komen die ook communistische lattenbodems maakte en die twee nogal eens door elkaar haalde. Als ze al niet gewoon identiek waren. De nieuwe Sandero staat zelfs op het CMF-B-platform, waar ook de nieuwe Clio zijn basis vindt. Datzelfde geldt voor de complete aandrijflijn, in ons geval bestaande uit een 90 pk sterke driecilinder en een handmatige zesbak. Luie mensen en senioren zullen blij zijn om te horen dat je tegenwoordig ook kunt kiezen voor een heuse CVT-automaat – voor ons des te meer reden om blij te zijn dat we mochten schakelen.

Rijdt de Dacia Sandero Stepway als een Clio?

Als ie voor zóveel procent een Clio is, dan zal die Dacia Sandero Stepway wel rijden als een Clio ook, niet? Nou nee, niet. Demping en vering zijn aanzienlijk weker afgestemd. Dat wijten we aan de staat van de wegen in het thuisland, maar ach: wij zijn al verbaasd als we buiten de ring van Amsterdam nog asfalt tegenkomen. Er zal vast een goede reden voor die keuze zijn, maar onze befaamde sportieve rijstijl leer je vlot af. Andere factoren die dat in de weg zitten, zijn de stoelen; op zich heel oké, maar de zittingen zijn kort en de zijdelingse steun is vergelijkbaar met die van een gemiddeld Zwitsers ravijn. Ook de besturing helpt niet mee: die is zo communicatief als een doofstomme blinde in een afgesloten kamer. Maar hé: als je naar links draait, gaat ie naar links, en naar rechts doet ie zomaar rechtsaf slaan, en dat is toch een beetje de essentie van sturen. De motor is prima: die heeft nog een soort van pit ook, het is alleen jammer dat ie altijd laat weten dat ie er is. Goed, als je isolatiemateriaal liever gebruikt om in matrassen te stoppen, snappen we dat helemaal: kwestie van prioriteiten.

We hebben ons best vermaakt in de nieuwe Dacia Sandero Stepway

Als basisvervoer is er uitstekend mee te leven, en meer. Tikje jammer dat onze top-Stepway met alles erop en eraan niet echt goedkoop meer is: 20.140 euro is een smak geld. Maar hij is er vanaf 16.290 euro, en dan heb je nog steeds airco en parkeerbliepjes achter. En een gewone Sandero is nog veel goedkoper (zie hieronder). Een solide basis dus. We voelen ons een stuk beter. Echt. Jongens, niet zo flauw: wie heeft de sleutels van de Taycan?

Het kan goedkoper

Wij reden die iets stoerdere Stepway, met zijn dakdragers, plastic wielkastbeschermers en meer ‘het is net een SUV’-spul, maar ook de gewone Sandero is vernieuwd. Dan heb je in essentie dezelfde auto, maar dan zonder de stoerdoenerij, en dat scheelt meteen 2.800 euro. Waarmee de Sandero-bodemprijs in Nederland is vast te stellen op 13.665 euro. Helemaal interessant is de mogelijkheid van een LPG-installatie in je Sandero. Die wordt er dan af-fabriek ingelegd, je betaalt minder BPM (waardoor alle genoemde vanafprijzen die van de LPG-versies zijn) en iets meer wegenbelasting. Het omslagpunt waarop die versie in gebruik goedkoper begint te worden, bevindt zich echter al op 5.000 kilometer per jaar, dus dat heb je er met drie keer per week boodschappen doen in het aanpalende dorp al zo’n beetje uit. Extra aardig is dat die LPG-versie ook nog eens over 10 pk méér beschikt, waarmee je gezien die stenen-uit-de-straat-trekkende capaciteiten meteen de verklaring voor die extra wegenbelasting hebt. Geintje. Maar dat begrepen jullie wel, toch?

Specificaties Dacia Sandero Stepway TCe 90 Comfort (2021)

Motor
999 cc
driecilinder turbo
91 pk @ 4.600 tpm
160 Nm @ 2.100 tpm
Aandrijving
voorwielen
6v handbak
Prestaties
0-100 km/u in 12,0 s
top 172 km/u
Verbruik (gemiddeld)
6,0 l/100 km
113 g/km CO2, B-label
Afmetingen
4.099 x 1.848 x 1.535 mm (l x b x h)
2.604 mm (wielbasis)
1.052 kg
32 l (benzine)
328 / 1.108 l (bagage)
Prijzen
€ 18.290 (NL)
€ 14.190 (B) – Plus