Ford Mustang Mach-E GT

Het was het gesprek van de dag toen Ford in 2019 aankondigde dat hun eerste elektrische auto een crossover zou zijn met een paardje in de grille. Iedereen met een zestien jaar oude V6 met Shelby-strepen sprak er schande van, maar wat bleek: kopers van nieuwe Mustangs hadden er vaak geen problemen mee. Toen onze Britse collega’s vorig jaar met een vroege Mach-E door de VS reden, waren het juist die mensen die hen enthousiast benaderden. Sommigen hadden zelfs al een exemplaar besteld.

Beslissingen die niet goed vallen bij je fanbase hoeven niet per se slechte beslissingen te zijn. Kijk maar naar de talloze BMW-designs die het internet deden kolken en toch (of daardoor juist?) goed verkochten. Ford meldt dat in de VS maar liefst 70 procent van de Mach-E-klanten nog niet eerder een Ford kocht. Dat zijn statistieken waar je als fabrikant blij van wordt.

Toen kwam de Ford Mustang Mach-E GT

Toch haastte het merk zich bij de aankondiging van de Mach-E al wel te zeggen dat, heus liefhebbers, er ook een extra snelle versie aankwam. Wat we toen al wisten, was dat hij GT ging heten en in 3,7 seconden van 0 naar 100 km/u zou gaan. In de wereld van EV’s klinkt dat nog relatief bescheiden, maar je moet twee dingen bedenken: a) de Mustang Mach-E GT is geen Tesla Plaid of Taycan Turbo, en b) een dergelijke sprinttijd was nog maar kortgeleden voorbehouden aan exotische supercars. Voordat je zoiets kon meemaken, was je tonnen lichter. De Mach-E GT kost 75.000 euro.

Dat is meteen ook de enige supercarvergelijking die we zullen maken. Deze Ford, hoe knap ook, is in alles een typische crossover: hoog, zwaar, vol hulpjes om zijn bestuurder te ontlasten, praktisch en ruim ingericht. Maar dan sexy en loeisnel. Kijk je naar prijs en prestaties, dan is zijn enige echte concurrent op dit moment de nieuwe Tesla Model Y Performance. Maar dit zullen zeker niet de laatste twee EV-crossovers zijn die in deze vijver vissen.

Even geen grijs exemplaar

De Ford Mustang Mach-E GT die we hier hebben, is de eerste productie-GT die wiel zet op Nederlandse bodem, en hij wil dat mensen het weten. Zijn nagenoeg alle gewone Mach-E’s in ons land uitgevoerd in een van vele tinten grijs, deze heeft een kleur met de naam Cyber Orange. Boterbloemachtig in de ochtendzon, diep donkergeel bij miezer, goud en glinsterend als een vers getapt biertje bij zonsondergang. We raken er niet op uitgekeken.

Maar dit opvallende lakje is niet uniek voor de Ford Mustang Mach-E GT. Sowieso is er eigenlijk bar weinig waaraan je kunt zien dat je met de heetste Mach-E van doen hebt. Een donkere grille en een andere voorbumper, speciale 20-inch wielen, een GT-badge achterop – dat is het wel zo’n beetje. Binnenin word je evenmin met z’n potentie om de oren geslagen: alles is onverminderd ruim en praktisch, met enkel wat alcantara, sportievere stoelen met uitstulpingen ter hoogte van je schouders en de letters ‘GT’ op de middenarmsteun. Het is allemaal best subtiel te noemen. Het siert Ford wel dat ze niet compleet los zijn gegaan met koolstofvezel, aluminium of felgekleurde accenten, al zouden we het snappen als je hoopte dat je bijzondere topmodel er toch iets bijzonderder zou uitzien. Ach, je kunt in ieder geval die oranje lak aanvinken.

Het scherm van de Ford Mustang Mach-E GT

Ook de lay-out en bediening is krek eender aan die van de gewone Mach-E, en dat is een goede zaak. Je krijgt een klein, langwerpig tellerschermpje met alleen de broodnodige info over snelheid, lading, bereik en bestuurdersassistentie. Het laat je precies zien wat je tijdens het rijden wilt weten en is een van de betere vondsten in de Mach-E. Want waarom een mega-display voor je neus met navigatiekaarten, menu’s en instellingen als je dat allemaal ook al op het centrale scherm kunt vinden, luttele centimeters naar rechts?

Op dat staande scherm is veel, heel veel in te stellen, maar het werkt soepel en vlot en het meeste zit waar je het verwacht. Zo kun je alle autogerelateerde zaken vinden onder het Mustangetje linksboven in beeld: dingen als rijmodi, one-pedal driving en een opzwepend digitaal ‘motorgeluid’ zijn zo altijd binnen handbereik. De aircobediening blijft permanent onder in beeld staan; erboven vind je blokjes met de laatst gebruikte functies, zoals navigatie, telefoon en media, zodat je daar gemakkelijk tussen kunt wisselen.

Tot dusver veel pluspunten voor Ford

Maar als het er enkel om ging of de Ford Mustang Mach-E GT zijn elektrische-crossoverrol goed vervulde, waren we met dit verhaal snel klaar, want dat doet ie. De vraag is vooral of ie Fords illustere Mustang GT-badge (sinds 1965) waardig is. We hadden het al over z’n 0-naar-100-tijd, en sprinten in een rechte lijn is altijd een belangrijk onderdeel van het Mustang-feestje geweest. Maar hoe zit het met andere plezierige zaken waar EV’s traditioneel veel minder goed in zijn?

Als enige van de Mach-E’s krijgt de GT een adaptief onderstel met magnetorheologische dempers mee. Dat is een tongbrekende manier om te zeggen dat z’n ophanging zich niet alleen naar de rijmodi instelt, maar ook het weggedrag ‘voelt’ en z’n mate van demping ontelbare keren per seconde eraan aanpast. Dat is in die zin merkbaar dat de GT zich meer naar de situatie lijkt te vormen dan de standaardauto, die soms ongepast stug is. Maar echt meegevend wordt hij nooit – door de bank genomen is dit nog steeds een stevig gedempte auto. Dat moet ook wel, met zo’n gewicht, en van een sportieve topversie mag je het bovendien verwachten.

Hoe stuurt de Ford Mustang Mach-E GT?

De dynamiek van de Ford Mustang Mach-E GT zal niemand teleurstellen. Zijn 20-inch wielen dragen banden met een laag profiel, waardoor de initiële wiebeligheid van de gewone Mach-E – die toch al fijn stuurt voor een EV van dit formaat – niet te bespeuren valt. De besturing heeft hierdoor meer helderheid en reageert vlot en nauwkeurig. Het stuur is wel in diepte verstelbaar, maar staat voor ons toch iets te ver weg. Ook blijft de stoel hoger staan dan we zouden willen en is hij niet te kantelen. Die ongemakjes vergeet je snel wanneer je je rechtervoet aan het werk zet.

De kracht is op zichzelf al indrukwekkend, maar de manier waarop de Mach-E GT het in banen leidt, is genieten. We mogen graag af en toe als horken te werk gaan wanneer we een krachtige elektrische auto door een korte bocht sturen op vochtig wegdek: te lomp erin, te vroeg op het stroompedaal, kijken wat er gebeurt. De GT hoeft niets te corrigeren, hij voorkomt dat er iets misgaat. De krachten van de twee e-motoren vloeien beperkt naar de juiste wielen en pas wanneer je weer recht staat en het kan, laat z’n brein ze de vrije loop en word je meedogenloos afgeschoten. Ook het remgedrag mag er zijn: het pedaal wekt vertrouwen en weet de regeneratie en de remmen zelf op een natuurlijk aanvoelende manier te balanceren.

De Untamed+-modus

In de rijmodi vind je naast Whisper (eco), Active (normaal) en Untamed (sportief) nu ook Untamed+. Je zou denken dat dit om dwarse lolbroekerij draait, maar hoewel de vangnetjes inderdaad iets worden teruggeschroefd, heeft het vooral met accumanagement te maken. In Untamed+ zorgt de GT dat de temperatuur van de cellen optimaal blijft en je het vermogen en koppel langer en consistent kunt benutten, mocht je bijvoorbeeld zo mal zijn om met je crossover een circuit op te gaan. Het vermogen ligt dan ook iets lager en het energieverbruik schiet omhoog. Het werkt alleen als alle parameters kloppen en net als wij het willen testen, springt het digitale schakelaartje zonder uitleg op grijs. Te weinig lading, te warm, te koud, te openbare weg? (Je krijgt een paginalange waarschuwing dat je deze modus niet overal moet gebruiken.) Joost mag het weten, maar we geloven het zo eigenlijk ook wel: de Mach-E staat op snelheid zijn mannetje.

Dat Ford dit alles voor een dergelijke prijs kan bieden, zul je op een aantal plaatsen terugzien. Zo zijn de achterkanten van de sportstoelen gemaakt van een kwetsbaar soort plastic dat bij onze (2.000 kilometer oude) testauto al onder de krassen zit. En de zijbolsters van diezelfde stoelen kun je met je hand zo in elkaar duwen – dat zul je bij een Audi niet snel zien. Maar een enigszins vergelijkbare Audi is dan ook tienduizenden euro’s duurder, én minder snel, én standaard minder compleet. Bovendien is de Mach-E GT doortimmerd waar het telt. De carrosserie is bijzonder stijf – op rottige drempels is er nog geen knispertje te bespeuren, en dat terwijl het binnen fluisterstil is. Zo stil dat iemand met wie we via bluetooth een telefoongesprek voeren verrast reageert dat we in een rijdende auto zitten. Het is aan de andere kant van de lijn in het geheel niet te horen.

Precies wat ie moet zijn

De Ford Mustang Mach-E GT is verschroeiend snel en behoorlijk sportief, zonder het al te dol te maken. Hoewel hij een Shelby GT500 eruit accelereert, loopt hij niet te koop met zijn vermogen, en dat is op zich nogal on-Mustang. In die zin – en oh, nog een hoop andere – valt hij moeilijk te rijmen met zijn benzinedrinkende voorgangers. Maar kijk eens naar ’m: dit is geen brutale sportcoupé. Dit is een modern, elektrisch, familiezeulend snelheidswapen in de geest van die sportcoupé. Als je het ons vraagt, is ie precies wat ie moet zijn. Mits in Cyber Orange, natuurlijk.

Specificaties Ford Mustang Mach-E GT (2021)