Honda heeft tuningspecialist Mugen aan het werk gezet op de Civic Type R. Wij willen weten of het wat geworden is.
 
De Honda Civic Type R ‘Mugen’ kunnen we in verrassend weinig woorden beschrijven, maar dan vervallen we wel in onfatsoenlijk taalgebruik. Omdat we niet zitten te wachten op stapels brieven met klachten over de in dit blad gebezigde krachttermen, zullen we het dus netjes houden en volstaan met een paar steekwoorden die wel door de beugel kunnen, zoals: ‘krankzinnig’, ‘achterlijk’ en ‘geschift’.
 
Het mag duidelijk zijn: dit prototype, de Type R Mugen, is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. De naam Mugen zal niet iedereen bekend in de oren klinken. Het bedrijf werd in 1973 opgericht door Hirotoshi Honda, de zoon van Honda-oprichter Soichiro Honda. Het onafhankelijke bedrijf is nog steeds eigendom van de familie Honda en houdt zich (dit wordt een heel voorspelbaar verhaal) voornamelijk bezig met het tunen van Honda’s. Dankzij die hechte band met de familie Honda – en daarmee vanzelfsprekend ook met het Honda-concern als geheel – houdt Mugen zich al enkele decennia bezig met het ontwikkelen van high-performance-onderdelen voor de Honda-fabrieken. En niet alleen voor de normale productie. Van 1991 tot 2000 prepareerde Mugen ook Formule 1-motoren voor Tyrrell, Ligier, Prost en Jordan. Ook trad het bedrijf op als adviseur bij de ontwikkeling van Honda’s motorenreeks.
 
Tegenwoordig heeft Mugen ook een vestiging in Northampton, Engeland, en de Civic Type R Mugen is het visitekaartje dat Mugen afgeeft om te laten zien wat ze in de toekomst allemaal van plan zijn. Mugen wil Honda’s M-Sport worden. Wat AMG is voor Mercedes, of RenaultSport voor Renault, dat is Mugen voor Honda.
 
Onze verwachtingen zijn dus hooggespannen en er lijkt geen vuiltje aan de lucht, maar dat verandert wanneer we de auto in werkelijkheid voor ons zien. Top Gear is heus niet vies van een goed staaltje Japanse tuning dus zelfs die enorme vleugel kan ons wel bekoren – totdat blijkt dat het ding er voornamelijk voor de show op zit. Wij zien liever dat dit soort uitbouwsels ook een daadwerkelijke functie vervult, maar dat is niet het geval. Op een minuscuul beetje neerwaartse druk na, doet het opzichtige ding weinig voor de prestaties van de auto.
 
Ook de rest van de aankleding van de Mugen bevat opvallend veel nepdelen. De luchtinlaat achter de voorwielen vervult geen enkele functie en de driehoekige gaten in de motorkap zijn afgewerkt met een afzichtelijk stuk zwart plastic, waarin zich een goedkoop ogend stukje muggengaas bevindt.
 
Aan de achterkant van de Mugen zie je onvermijdelijk de twee enorme uitlaatpijpen. Ze springen om meerdere redenen in het oog. Allereerst door hun omvang, want het zijn twee flinke kachelpijpen. Ten tweede omdat het zowat de enige niet-rechthoekige onderdelen aan deze auto zijn en ten derde omdat ze op geen enkele manier zijn verbonden met het eigenlijke uitlaatsysteem. Je kunt er dwars doorheen kijken tot aan de wielophanging. Naar de echte uitlaten is het aanvankelijk even zoeken, maar die blijken er wat onbenullig bij te hangen, als ware het een paar slangen die uit een olievat steken: ontluisterend.
 
Over die paar onvolkomenheden stappen we overigens heen wanneer we de kans krijgen om achter het stuur van de Type R Mugen te stappen. Op dat moment wordt het echt opwindend. De standaard voorstoelen zijn verdwenen. Ze zijn vervangen door een paar lichtgewicht Recaro-stoelen, die veel lager zitten dan normaal. Aan de zijkant van het instrumentenpaneel is een drietal extra meters geplaatst en zodra je de motor start, kun je een stevige glimlach niet onderdrukken. De Mugen klinkt zoals een serieuze raceauto moet klinken. Een hyena-achtig gehuil, maar op de achtergrond toch dat donkere braampje. Fantastisch.
 
Een nieuw ontwikkelde nokkenas, nieuwe zuigers, gasklephuis, elektronische controle unit en in- en uitlaatspruitstukken ontwikkelen samen een vermogen van 240 pk bij 8.300 tpm (500 toeren meer dan normaal). Het relatief bescheiden koppel van 213 Nm wordt pas ten volle benut bij 6.250 tpm, een toerental waarbij de meeste auto’s al aardig aan het hoesten en proesten slaan. Ook bespaarden de technici van Mugen 105 kilo op het normale gewicht van de Type R.
‘Als we even later The Stig tegenkomen, geeft hij ons een gebaar dat lijkt op een opgestoken duim’
 
Maar dan het geluid. Dat is werkelijk oorverdovend. In de zesde versnelling, bij een snelheid van 120 km/u staan je trommelvliezen op het punt van barsten. Je zou verwachten dat dit komt door het jammerende geluid van een tweeliter iVTEC die probeert om z’n kleppen door het spruitstuk naar buiten te persen, maar de ware oorzaak is een huiveringwekkende resonantie van de ongedempte race-uitlaat. Het geluid daarvan wordt op de openbare weg natuurlijk niet dragelijk gehouden door het gebruik van een helm en oordopjes, zoals je op het circuit zou doen.
 
Al die sonische terreur neem je voor lief wanneer je merkt wat Mugen met de Civic heeft gedaan. De gemiddelde Civic Type R, is natuurlijk al geen grote lompe bak waar je eerst nog een boel onnodige fratsen vanaf moet halen voordat je een sportief aanvoelende auto overhoudt, maar dat is wel precies wat Mugen heeft gedaan. Ze hebben de Type R eerst uitgekleed en vervolgens in een nieuw – en lichter – jasje gestoken.
 
De versnellingsbak schakelt net een beetje scherper en preciezer dan de normale Type R en de wielophanging werd onderhanden genomen door middel van andere lagers, veren en dempers. Het resultaat is uitzonderlijk. Deze auto is nota bene soepeler dan de standaard Type R, maar gedraagt zich zo voorbeeldig dat je onder geen enkele omstandigheid de indruk krijgt dat je de controle zou kunnen verliezen. Totale beheersing, zonder het bij deze auto’s gebruikelijke oncomfortabele weggedrag. Toch voel je werkelijk ieder stukje oneffenheid door het stuur terug in je handen. Alsof je armen onlosmakelijk zijn verbonden met de wielophanging.
 
Ieder van de wielen is ruim vier kilo lichter dan normaal en dat draagt bij aan een enorme wendbaarheid van de Mugen. Gevoelsmatig kun je de auto laten dansen om een punt net boven de vooras. Het rempedaal voelt al net zo vertrouwenwekkend aan en dankzij een aangepast remsysteem met viervoudige zuigers doet de Type R precies wat er van ‘m verwacht wordt – zonder dat-ie daarbij al te hardhandig wordt. Overal voel je de juiste balans tussen toegeeflijkheid en stevigheid.
 
Om behendig en lenig te zijn, hoef je niet altijd de snelste te zijn. Dat is de boodschap die de R Type Mugen weet over te brengen. Deze auto is lang niet zo snel als veel van zijn turbosoortgenoten, maar het is wel een auto die een enorme hoeveelheid rijplezier biedt. Wanneer je de motor opdrijft tot boven de 5.500 tpm, dan kan je toch de meest waanzinnige prestaties neerzetten.
 
Niemand kan dat beter demonstreren dan The Stig. Hij nam de R Type Mugen mee op het Top Gear-testcircuit. The Stig leefde zich volledig uit in de Mugen en scheurde keer op keer in een krankzinnig tempo aan ons voorbij, totdat hij zonder benzine kwam te staan.
 
Daar, midden op het verlaten vliegveld, zien we de Honda staan. Deur open, sleutels nog in het contact. Als we even later The Stig tegenkomen, geeft hij ons een gebaar dat lijkt op een opgestoken duim. Van The Stig worden we normaal gesproken nooit veel wijzer, maar gezien de onverwacht lange tijd die hij in de Honda heeft doorgebracht en het nauwelijks merkbare signaal dat hij ons daarna met zijn hand gaf, gaan we ervan uit dat hij zich heeft geamuseerd.
 
Het is een genot, dit waanzinnig lawaaiige prototype. De Type R Mugen is weliswaar niet zo snel als bijvoorbeeld de Focus RS en in sommige opzichten is het een beetje een opzichtig en dwaas aandoende auto, maar als je het terugbrengt tot de kern van de zaak, dan is de Type R Mugen een auto die gemaakt is voor mensen die van ongecompliceerd rijplezier houden, mensen die niet per se het snelst willen zijn, maar die meer geven om eigenschappen als wendbaarheid en behendigheid. Laten we hopen dat Mugen snel serieus werk maakt van zijn ambities en meer van deze kunststukjes gaat afleveren.

Reacties

Meer van TopGear