Uitgelicht: nieuw setje Land Rovers

Gerry McGovern, design director bij Land Rover, moet een klassiek ontwerp omtoveren in een nieuw klassiek ontwerp. Hij praat over de nieuwe lijn.

 

Een auto een ‘facelift’ geven is geen karweitje van een paar minuten. En drie auto’s een facelift geven, dat is simpelweg een helse klus. Wanneer in ieder geval twee en misschien zelfs wel alle drie die auto’s tot de klassiekers worden gerekend door de interessant kijkende ‘design-goeroes’ die zichzelf bevoegd hebben verklaard om over dit soort zaken te beslissen, dan krijg je wellicht een idee van de uitdaging die design director Gerry McGovern en zijn team bij Land Rover aangingen toen ze het verzoek kregen om driekwart van de modellen van Land Rover in één keer te moderniseren. (Jawel, ik weet dat Land Rover vijf productlijnen heeft, maar de Defender, dé Land Rover bij uitstek, is altijd min of meer een geval apart geweest.)

 

Hier zijn ze dan, de 2010-modellen van Land Rover: de Discovery 4, de Range Rover uitvoering 2010 en de echt heel erg nieuwe Range Rover Sport. Laten we met de laatste beginnen. De Range Rover Sport is een voltreffer geweest voor Land Rover, met meer dan 200.000 verkochte exemplaren sinds de lancering midden 2005, tegen een fikse winstmarge. Met een aandeel van bijna 30 procent van de verkopen zorgde hij er praktisch in z’n eentje voor dat – in het jaar vóór het Land Rover en Jaguar overdeed aan Tata – Land Rover het meest winstgevende onderdeel van Ford was.

 

Ze zullen het bij Land Rover nooit toegeven, maar er was iets crimineels aan de Range Rover Sport. Als het keurige imago van Land Rover werd gevoed door beelden van Defenders die gebruikt werden tijdens vredesmissies, in natuurdocumentaires figureerden en in de problemen gekomen trekkers te hulp kwam, dan kon de reputatie die de RRS zich al snel verwierf alleen maar een smet op dat blazoen zijn. Vanaf de allereerste dag (en ik stuitte pas geleden op ons filmpje met de oorspronkelijke RRS, met Clarkson die er heel voorspelbaar onmiddellijk korte metten mee maakte) werd de RRS beschouwd als een begerenswaardig transportmiddel voor de drugsdealers onder ons. Ai, ai.

 

Er was nog iets: het interieur was, om het heel vriendelijk te zeggen, heel wat meer Land Rover dan Range Rover, de voorspelbare uitkomst van de behoefte om in dezelfde mate zichtbare onderdelen uit de Discovery te gebruiken als het onderstel van de auto uitging van het in technisch opzicht overdreven chassis van de Discovery. Desalniettemin was hij razendsnel en deed het bochtenwerk zodanig dat je ‘m niet langer een Land Rover kon noemen. Mike Cross, de chassistovenaar van Jaguar en Land Rover, kon dit ding in een volmaakte ‘four-wheel drift’ krijgen.

‘Als je een extra standje toevoegt aan de Terrain Response-regelaar, dan kun je net zo goed ook het complete interieur veranderen. Dus dat deed het team van McGovern’
 

Nu is de Range Rover Sport nóg sneller en belooft hij het rijgedrag van iets wat een soort ‘premium’ SUV wil zijn. Nieuw in de 2010-uitvoering zijn de vijfliter V8-motor met directe inspuiting, de supercharged versie van wat ons al, eh, heeft weggeblazen bij de nieuwste Jaguar XKR en XFR. Ga maar na: de waanzinnige 510 pk van de V8, en belangrijker, het koppel van 624 Nm, zorgen dat de RRS van 0 naar 100 km/u gaat in 5,9 seconden. Jawel, een Range Rover onder de zes seconden. Dat gegeven, en het gebruik van de voortdurend bij te regelen schokdemping die we als eerste op de R-Jags zagen, betekende weer een stand erbij op de Terrain Response-knop. Aan ‘zand’, ‘gras/grind/sneeuw’, ‘modder & wagensporen’ en ‘rotsondergrond’ is een nieuw, dynamisch programma toegevoegd dat de RRS geschikt maakt voor het supersnelle werk.

 

Als je een extra standje toevoegt aan de Terrain Response-regelaar, dan kun je net zo goed ook het complete interieur veranderen. Dus dat deed het team van McGovern, en het resultaat is echt verbazingwekkend. De oorspronkelijke Range Rover zag er niet echt uit als een auto waarin je lekker laag zat en die bedoeld was om ook echt in te rijden. Het nieuwe interieur is weelderig, met donkerdere tinten en veel minder knoppen, sexy lampjes bovenin en schermpjes en menuprotocollen voor het navigatiesysteem, et cetera, die ontworpen lijken door Apple en niet door een stagiair bij Microsoft. Missie geslaagd: qua interieur mag deze auto zich nu waarlijk een Range Rover noemen.

 

Qua buitenkant ook, lijkt ons. De oorspronkelijke Range Rover Sport had helemaal dezelfde uitdossing als de grote Range Rover, maar wist niet goed hoe die te dragen. Dat weet deze versie absoluut wel. Die vergelijking doet McGovern plezier, want hij is een man die zich weet te kleden.

 

‘Het oorspronkelijke model zag er gewoon te rommelig uit. Onze taak bestond er eigenlijk alleen maar uit om de belijning en de vormen te vereenvoudigen. We wilden visueel ook duidelijker een verwijzing naar de Range Rover zelf. De vormen van die auto en de manier waarop hij eer betoont aan de oorspronkelijke Range Rover, bepaalt in sterke mate de Range Rover-‘look’, en het gaf ons heel duidelijk de richting aan. Maar we moesten ook een hiërarchie in de productlijn aanbrengen, dus dat stuurde ons denkwerk sterk.’

 

McGovern voorzag de foto van de nieuwe RRS op de vorige bladzijden zelf van bijschriften. Lees ze om een idee te krijgen van de achterliggende ideeën en de uitvoering. Merk op dat het niet alleen gaat om de aangeschroefde delen voor en achter; de voorzijkanten hebben een nieuwe vorm (denk in termen van veel geld), maar ze waren onontbeerlijk om de nieuwe voorbumper strak geïntegreerd te laten lijken. Aan de binnen- en buitenkant zitten in totaal 3.000 nieuwe onderdelen. Naar de maatstaven van álle autofabrikanten betekent dat een fikse facelift. Maar de opdracht van het team hield daar niet op.

 

En dus over naar de Range Rover zelf. (Overigens weet het management van Land Rover niet goed hoe het LRX moet aanduiden. Range Rover (big), Range Rover Sport (medium sized) Range Rover wat? Small?) McGovern speelde een belangrijke rol bij het oorspronkelijke ontwerp van de auto en is zich al aan het opmaken voor het ontwerpen van zijn onvermijdelijke opvolger. Hij weet beter dan wie ook dat de auto een tamelijk volmaakte combinatie is van de ‘glazen serre op wielen’ (zijn woorden) van de oorspronkelijke uitvoering met eenentwintigste-eeuwse vormen. Maar de Range Rover Big wordt voorzien van de nieuwe motoren en de nieuwe ophanging en een heleboel nieuwe snufjes in het interieur, waaronder ‘virtuele instrumenten’ die worden bediend via het tft-scherm dat zit waar zich de ouderwetse knoppen bevonden, een camerasysteem dat een blik van 360 graden om de auto heen mogelijk maakt en een ‘dual screen system’ waarmee de voorste passagier een dvd kan bekijken zonder dat de bestuurder die kan zien. Vraag me niet hoe, het is allemaal wat modern.

 

Het enige dat vereist was, was een nieuwe voorkant, een taak die McGovern niet licht heeft opgevat: de Range Rover Big een facelift geven is een beetje als het mooier maken van de lach van Mona Lisa. Maar het gaf McGovern de gelegenheid om een beetje hiërarchie aan te brengen in de line-up die in voorbereiding is met de komst van het kleine broertje. Kijk naar de drie lijnen in de grille van de Range Big en naar de drie led’s in het richtingaanwijzergedeelte van het koplampblok. Medium heeft er in beide gevallen maar twee. Ik neem aan dat we op onze vingers kunnen natellen hoeveel Range Small er zal hebben. (Om je de moeite te besparen heb ik net gegoogeld op het LRX-concept: hij heeft één rijtje led’s, maar twee lijnen in de grille, alleen hebben die het meer open patroon dat zo onmiskenbaar het gezicht bepaalde van de Land Rover-producten. Nou ja, het werd als Land Rover-concept gepresenteerd).

 

Ah, Land Rover, het moedermerk en nog altijd de merknaam op de Freelander (of de LR2, zoals hij in de VS wordt genoemd) en de Discovery (was LR3 en is nu LR4, waardoor er handig plaats werd gemaakt voor een LR3, die mogelijk de veelbesproken ‘Discovery Sport’ zevenzitter zal worden).

 

Ik vind de nieuwe Discovery 4 mooi, maar dat geldt niet voor iedereen. Hij heeft een fris uiterlijk (met inbegrip van een nieuwe bumper die, nogal zorgwekkend, de bovenwaartse kracht met de helft vermindert) en uitzonderlijk stoere nieuwe achterlichten die hem, volgens mij, in combinatie met de nieuwe wielen, de uitstraling geven van de oorspronkelijke versie van de Land Rover, maar misschien heb ik het mis. Het kost me in ieder geval heel wat moeite om iemand te vinden die het met me eens is. Ook McGovern niet.

 

De Discovery wordt voorzien van de nieuwe 3,0-liter V6-turbodiesel met een koppel van 600 Nm, die we eerder in een Jaguar hebben gezien. Die zou hem eindelijk de pit moeten geven om zichzelf flink te overtreffen. Hij heeft ook een nieuw interieur dat, net als de buitenkant, de Discovery een beetje minder zichzelf maakt. Hij heeft er altijd zonder meer fantastisch uitgezien, maar het is ook een auto die altijd meer gewaardeerd werd door de coltruibrigade dan door Jan met de pet, vooral in de VS, waar de markt wordt bepaald door flitsende Japanse SUV’s. Niet echt het nieuwste van het nieuwste, maar wel heel wat aansprekender voor potentiële kopers.

 

Allemaal worden ze anders, met uitzondering van de Freelander. Het is makkelijk om het werk dat ze bij Land Rover en Jaguar verrichten niet op te merken, maar de veranderingen aan de overbrenging en het chassis zullen waarschijnlijk net zo ingrijpend zijn op plekken waar het niet zo in het zicht loopt als bij Jaguar het geval was. Het zijn erg goede motoren, en heel slimme chassis-eigenschappen. En dat allemaal van een bedrijf met een fractie van het ontwikkelingsbudget van BMW of Mercedes die, laten we het onder ogen zien, naast SUV’s onder dezelfde merknaam ook sportsedans en coupés verkopen.

 

McGovern kan zich nu gaan concentreren op de geboorte van de LRX/Land Rover Small, zijn eerste geheel nieuwe model voor Land Rover sinds de oorspronkelijke Freelander. Waar het bovenstaande je een idee geeft van wat hij allemaal doet om problemen op te lossen die bij twee van de drie auto’s nauwelijks problemen genoemd konden worden, daar onthult het tekstkader rechts door wat hij beïnvloed werd bij het perfectioneren van de LRX.