Mazda CX-60 PHEV Takumi review: Heeft Mazda de boot gemist?

Je ouders zeiden misschien wel dat ze geen favoriet hadden, maar dat was een leugen. En als je twijfelt over wie hun favoriet was, dan hebben we slecht nieuws voor je. Al helemaal als je enig kind bent. Ook hier op de redactie hebben we merken die we soms net wat sympathieker vinden dan andere, al zullen we dat – indien gevraagd – nooit toegeven.

Neem Mazda bijvoorbeeld. Ze zijn zo eigenwijs als de pest en dat moet je waarderen. Ze komen binnenkort met een gloednieuwe zes-in-lijn, een wankelmotor voor een EV, ze hebben een benzinemotor die werkt als een diesel en vertikken het nog altijd om auto’s te bouwen die niet leuk rijden. Het is gewoon een merk dat we graag zien slagen, zodat ze maar met meer van dit soort spul komen.

Deze Mazda CX-60 PHEV komt een beetje te laat

Toen Mazda aankondigde dat ze eindelijk een PHEV gingen bouwen, hadden we dan ook hoge verwachtingen. Je zou zeggen dat de Japanners alle tijd hebben gehad om stilletjes toe te kijken en van de rest te leren. Helaas blijkt de praktijk net even anders.

We reden een paar maanden geleden al eens met de CX-60. Toen werd ons op het hart gedrukt dat de testauto’s echt preproductiemodellen waren en dat een hoop van onze bezwaren nog aandacht zouden krijgen.

Zo maakte de elektromotor soms veel geluid, zodanig dat hij voor verkeerslichten stationair leek te lopen. De dempers waren te stug voor een gezinsbak en het rempedaal was wat sponzig. Daarnaast wilde de aandrijflijn (zelfs in de EV-modus) regelmatig bokken en reageerde de boel niet heel urgent op het gaspedaal.

Deze Mazda CX-60 PHEV is geen preproductiemodel meer

Gelukkig ging Mazda met de feedback van de eerste bestuurders aan de slag, waarna het merk op de proppen kwam met een elektromotor die soms wat veel geluid maakt en stationair lijkt te lopen voor het verkeerslicht, stugge dempers, een bokkige aandrijflijn, een sponzig rempedaal en een gebrek aan urgentie.

Het is haast alsof er geen rekening is gehouden met het hoge gewicht van de CX-60 PHEV, waardoor de massa bij drempels omhoog wil blijven gaan en de auto als het ware gelanceerd wordt. Pas als je het gaspedaal in de kickdown duwt, worden de 327 pk’s treffend aangesproken.

Een beetje spontaan inhalen zit er daardoor niet in. Het rempedaal natuurlijk aan laten voelen als de auto vooral remt op de elektromotoren is een lastige klus, maar andere merken hebben dit inmiddels ook voor elkaar.

Er zijn genoeg pluspunten

Het is eeuwig zonde, want qua design voor zowel het interieur als het exterieur heeft Mazda alles op de rit. De CX-60 ziet er statig uit (al vinden we de koplampen wat klein) en het interieur oogt – al helemaal in deze chique Takumi-uitvoering – absoluut voortreffelijk. Het stuur en de stoelen zijn zelfs voor de langste mensen in een geschikte positie in te stellen, al heb je achterin minder beenruimte dan in de kleinere CX-5.

Goede hoop voor andere motoren

Niet alles is echter verloren, want er komen ook nog benzine- en dieseluitvoeringen van deze Mazda CX-60 PHEV aan. De benzineversie krijgt zelfs eerdergenoemde volbloed zes-in-lijn met achterwielaandrijving. Die minder ingewikkelde aandrijflijn zal hopelijk soepeler werken, het lagere gewicht zorgt mogelijk voor een comfortabelere wegligging en het gebrek aan accu’s wellicht voor meer interieurruimte. Tot die tijd kun je misschien beter voor de goedkopere Mazda CX-5 gaan.

Specificaties van de Mazda CX-60 e-Skyactiv PHEV Takumi (2023)