Mercedes-AMG EQE 43 review: Hoe rijdt de elektrische instapper van AMG?

Je zou AMG maar zijn, in deze tijden. Een paar jaar geleden waren ze nog vrolijk de hamerende V8-motoren aan het pushen waar ze om bekendstaan, maar inmiddels voelen ze de uitstootmuren van de EU aan alle kanten op zich af komen. Verbrandingsmotoren kunnen eigenlijk niet meer, wordt ons verteld; maar de verbrandingsmotoren van AMG, die kunnen écht niet meer.

Groot, groots, krachtig als Wodan, luid als de donder. Gorgelen met benzine, knetteren met CO₂. Ga je schamen dat je het nog steeds mooi vindt. Maar AMG heeft een uitweg. Ze denken, net als alle andere sportieve takken van merken met veel slagkracht, dé manier te hebben gevonden om hun karakter te vertalen naar een nieuwe lichting uitstootloze snelheidsmonsters.

Heeft Mercedes een stap overgeslagen?

Zo hopen ze, na het benzine-enthousiasme uit noodzaak te hebben getemperd via een zwikje hybride-viercilinders, naadloos de overstap te kunnen maken naar elektrische aandrijving. Hun auto’s zullen nog steeds hard gaan en nog steeds bakken emoties oproepen. De wereld is verlost van het Kwaad en iedereen is blij. Of zou het niet zo simpel zijn?

De eerste elektrische AMG is al tien jaar oud, want dat was de SLS AMG Electric Drive, met vier motoren en 750 pk. Snel en indrukwekkend, maar met een prijs van een half miljoen euro vooral een maf probeersel dat geen opvolger kreeg. Recent werd hybridisering omarmd met extreme E-Performance-benzinemodellen, en in 2025 komt AMG met een eigen platform waarop ze hun eigen EV’s zullen gaan bouwen.

Specificaties van de Mercedes-AMG EQE 43

Maar voor nu zijn het grote nieuws de EQS en EQE, die elk als AMG 53 komen; en de EQE ook als 43, de auto die we hier hebben. De instapper van de voorlopige elektrische AMG-reeks mag er op papier al best zijn. 476 pk en 858 Nm uit twee elektromotoren, van 0 naar 100 in 4,2 seconden, en ook de bijkomende EV-cijfers zijn op orde: een accu van 90,6 bruikbare kWh’s, een actieradius van 533 kilometer, 170-kW snelladen.

Koppel dit aan de claim dat ons dankzij de unieke AMG Sound Experience een hele belevenis te wachten staat, en het is met niet geringe verwachtingen dat we de Mercedes-AMG EQE 43 benaderen. Maar eerlijk gezegd is ie… niet echt imponerend, vind je wel?

Niet lekker uit de verf gekomen

Waar de langgerekte EQS interessant oogt, en als AMG passend aangedikt, is de kortere EQE wat bollig en gedrongen. Als gevolg daarvan heeft hij iets meer hoofdruimte achterin, schijnt het, maar met z’n korte kontje straalt ie voor ons niet het statige uit dat je bij een (opvolger van de) E-klasse zou verwachten. Misschien komt het doordat onze testauto zwart is en, ongebruikelijk voor een Mercedes-demo, nagenoeg geen opties heeft.

Maar eigenlijk vinden we zelfs de rode opschepper op deze persfoto’s er wat vanille uitzien (op die wielen na). Ook niet aanwezig op onze testauto: het Hyperscreen dat je hierboven ziet. In plaats daarvan hebben we een los tellerscherm, een gekanteld centraal display in portretvorm en eromheen een zee van gespoten plastic met kleine Mercedes-sterretjes erop. Leuk gevonden, maar je krijgt toch het gevoel dat er iets ontbreekt.

Het blijkt dat er zelfs geen adaptieve cruisecontrol, laat staan geavanceerdere rijhulpjes aan boord van onze EQE zijn. Dingen die je standaard op de goedkoopste Toyota krijgt. Maar we zijn hier niet voor de gadgets. Dit is een AMG, dus we willen weten of ie ons kan laten bruisen en tintelen zoals een AMG dat pleegt te doen.

Launchcontrol van de Mercedes-AMG EQE 43

Zoek een lege weg, ga stilstaan, zet de draaiknop aan het stuur op Sport+, voeten op beide pedalen. De EQE herkent dat je een sprintje met launchcontrol van plan bent en gooit alles in de strijd. De carrosserie begint te schokken en pulseren. Een dwingend, pompend geluid klinkt uit de speakers, alsof je gaat opstijgen. Het geluid zwelt aan met allerlei tonen, gezoem en iets wat klinkt als een soort vervormde loeiende koe.

View this post on Instagram

A post shared by TopGear Nederland (@topgear.nl)

Dan laat je de rem los. Oké, ja, hij is snel. Het ‘aandrijfgeluid’ in de heftigere rijmodi (ook buiten hoorbaar) klinkt lekker zwaar en die hele show van daarnet was behoorlijk vermakelijk. Maar heel eerlijk: we vrezen dat je het na een keer of drie wel gezien hebt. Dat is het probleem met dit soort digitale trucs, in ieder geval zover de mogelijkheden nu reiken. Je kunt nooit dezelfde boeiende lagen creëren als met echte, tastbare techniek. Het is een eendimensionale, enkele prikkel. Een droogjes tikkend quartz-horloge versus het intrigerende samenspel van delen in een automatisch uurwerk.

Het probleem deze elektrische AMG

De eerdergenoemde Sound Experience gaat verder dan de aandrijving. Zo kun je iets inschakelen dat Event Sounds heet, waarbij de auto een soort sci-fi-zucht slaakt als je hem op slot klikt of de kofferbak opent. Tsja, dit is meer lachwekkend dan dat het hebberig maakt. Je moet het AMG nageven: ze hebben hun best gedaan om er een eigenheid aan te geven en er iets boeiends van te maken, maar de bandbreedte waarbinnen ze kunnen werken is gewoon (nog) te beperkt.

Het gewicht van de Mercedes-AMG EQE 43

De EQE 43 weegt 2.525 kilo. Niet gek met zo’n megabatterij, en laten we zeggen dat AMG de nodige ervaring heeft met het hard de bocht om keilen van zware voorwerpen. De grip is dan ook immens en hoewel de Pirelli P Zero’s hoorbaar klagen, kun je ongeacht je richting vlot progressie maken. De achterwielbesturing geeft ’m een extra toefje wendbaarheid, het luchtgeveerde onderstel is zelfs in de Comfort-stand aardig stevig en de besturing is altijd vrij zwaar.

Iemand besloot duidelijk om de boel een paar tandjes omhoog te draaien ‘voor meer sportiviteit’. De stoelen zijn dan weer erg vlak – het is aan het ruwe microvezelstofje te danken dat we er niet uit glijden – en bij het remmen reageert de auto al regenererend soms wisselend op je pedaal, zodat je blijft moduleren.

Eindoordeel

En dan zijn er wat zaken die afbreuk doen aan de kwaliteitsbeleving: met 2.000 kilometer op de teller is het AMG-logo op de sleutel al krasserig, en het sinaasappeleffect in de zwarte lak spot je op deze convexe oppervlakken al van ver. Als elektrische auto is de EQE 43 wonderwel geslaagd: hij vreet z’n kilometers snel en stil, presteert feilloos en laat zich met een heerlijke vanzelfsprekendheid bedienen.

Maar er ontbreekt een mate van begeerlijkheid en fascinatie, de factor die maakt dat je van ’m kunt dromen. Als AMG weet ie ons niet te overtuigen – en het stomme is dat we niet kunnen zeggen wat AMG dan precies anders had kunnen doen. Laten we hopen dat de technologie de komende tijd een slag maakt en we in 2025 alsnog worden weggeblazen.

Specificaties Mercedes-AMG EQE 43 4Matic (2022)