![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/nissan-gt-r-nurburgring.jpg)
![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/nissan-gt-r-nurburgring.jpg)
![](https://media.1815.io/topgear/i/width=424&height=239/2024/07/nissan-gt-r-nurburgring.jpg)
De vorige keer Nissan GT-R-rijden leverde ons een boete van 1.200 euro en twee maanden (voorwaardelijke) ontzegging van de rijbevoegdheid op. Ja, dat voert de spanning van een rit met de nieuwe, nóg sterkere GT-R best een beetje op, ja
‘Nog één keer dan.’ In 2,8 seconden naar 100 km/u beuken – je doet het niet elke dag, dus vooruit. We staan voor een stoplicht, het volgende is in zicht. Alle rijbanen zijn gescheiden, de weg is leeg, geen fietser of voetganger te bekennen (die zijn hier toch al zeldzaam): gaan. We hadden alleen dat aanhangwagentje in de middenberm, blijkbaar met camera, even niet gezien.
De Nissan GT-R had 550 pk, dat zijn er nu 570 geworden. Het laatste waar we in een GT-R over te klagen hadden, was een gebrek aan power, maar goed, we gaan 20 extra gegeven paarden natuurlijk niet in de bek kijken. Het is niet het enige dat is veranderd. De uiterlijke wijzigingen zijn vrij miniem. Een andere motorkap en voorbumper, grotere grille, dagrijverlichting, de achterbumper van de Nismo-versie – je ziet het pas echt als je de oude ernaast zet. Bijna alle aanpassingen zijn verricht met betere aerodynamica als doel, en daarin is Nissan best ver gegaan. Zo ontdekten de Japanners dat de kenmerkende vouw in de c-stijl ongewenste luchtwervelingen veroorzaakte. Die is dus ook aangepast, wat betekent dat dat hele carrosseriedeel vervangen is. We kennen merken die een facelift minder serieus nemen.
Ook het interieur is op de schop. Het was altijd hét (zo goed als enige) zwakke punt van de GT-R. Japanners vinden (net als Amerikanen) dat deel van de auto altijd net iets minder belangrijk dan wij Europeanen en zitten niet zo met de aanwezigheid van cheap-ass kunststoffen. Maar kennelijk was Nissan het eeuwige gezeur daarover zat. In de nieuwe Nissan GT-R Black Edition is driftig met leer en veel betere plastics gestrooid en dat mist zijn uitwerking niet. Waar de vorige een instrumentenpaneel had waar alleen een 747-piloot zich thuisvoelde, is de nieuwe minimalistischer. Het aantal knoppen is drastisch verminderd, het touchscreen is iets naar beneden verhuisd zodat je er makkelijker bij kunt en het het uitzicht naar buiten niet meer verstoort. Het is, met alle andere wijzigingen, een wereld van verschil ten opzichte van de oude.
De meeste technische aanpassingen in de Nissan GT-R Black Edition zijn gericht op meer comfort en gemak, hoe vreemd dat ook moge klinken met 570 pk onder je rechtervoet. Het gaat meer om fine-tuning dan om iets radicaal anders; de besturing is net iets lichter en directer waardoor je minder hoeft te sturen, de onderstelafstemming is aangepast voor meer stabiliteit bij hogere snelheden en active noise cancelling werkt ‘onprettige’ motor- en andere geluiden tegen, waardoor ‘prettige’ beter doorkomen.
Wat blijft, is de fenomenale rijervaring van de GT-R. Het is niet alleen een van de snelste, maar ook een van de meest vertrouwenwekkende supercars. Het gevoel van totale controle terwijl de auto je met bizarre acceleraties naar nog krankzinniger snelheden katapulteert: het blijft een bijzonder zeldzaam fenomeen. Het goedkope is er na de facelift van af, al geldt dat dankzij de fiscus inmiddels ook voor de prijs.
Reacties