Autotest: Nissan Qashqai 2.0 dCi 150 pk Connect Edition

Nissan heeft het maar druk met het introduceren van nieuwe modellen.
En ze weten er ook nog een facelift van de Qashqai door te drukken.

 

Zo vaak zal het ’t merk nou ook weer niet overkomen, maar Nissan was met de Qashqai toch echt een heuse trendsetter. Het was de eerste kleine SUV, pardon: crossover, en een hele rits Tiguans, Koleossen, Kuga’s, ix35’s en wat dies meer zij volgde schielijk in de door de Japanners uitgezette sporen. Niemand heeft hem ingehaald trouwens – Nissan is er met recht trots op nog steeds marktleider in dat segment te zijn. En hoopt dat met de vernieuwde Qashqai uiteraard te blijven. De al snel toegekende bijnaam Cashcow (melkkoe) klinkt misschien niet al te vriendelijk, maar bij Nissan wordt hij met grote graagte als een soort geuzennaam aanvaard.

 

Voor deze facelift werd er dan ook bewust niet al te veel aan het uiterlijk gerommeld – if it ain’t broken, don’t fix it, nietwaar? Goed, de hele voorkant ging op de schop, met een nieuwe grille en motorkap, en nieuwe bumpers en koplampen tot gevolg, maar echt wereldschokkend kun je de veranderingen niet noemen. Eerder nieuwe make-up dan een make-over. De zijkant van de auto bleef ongewijzigd, aan de achterkant prijken geheel volgens de Regels der Facelifts nieuwe achterlichten, die zijn voorzien van modieuze led-techniek.

 

Ook het interieur onderging wat milde retouches. Hier en daar wat mooiere plastics en wat andere bekledingsstoffen, waaronder een fraaie lichte variant – alleen geschikt als je niet in het bezit bent van kinderen of andere huisdieren. De meterwinkel werd beter afleesbaar kreeg een extra lcd-scherm, en de afdichting van de voorruit werd aangepast, waardoor de Qashqai meteen een heel stuk stiller werd. De uitrusting werd hier en daar ook mild aangepast – op elk niveau krijg je er iets bij (variërend van esp tot xenon-koplampen of Bose-audio) terwijl de prijzen zo goed als gelijk zijn gebleven.

 

Technisch veranderde er al evenmin veel. De demping werd aangepast waardoor de Qashqai iets soepeler over onvriendelijk wegdek gaat, en het motormanagement werd wat geherprogrammeerd om verbruik en uitstoot te verbeteren. Met name dat verhoogde veercomfort is welkom, want de oude Qashqai was inderdaad wat aan de harde kant. De nieuwe is nog altijd geen vliegend tapijt, maar het is merkbaar vriendelijker dan voorheen. De door ons gereden tweeliter diesel blijft een rustgevend en ruim voldoende krachtige machine, die gehoormatig inderdaad wat meer op de achtergrond lijkt te blijven dan voorheen.

 

Al met al is het allemaal niet om steil van achterover te slaan, maar laten we wel wezen: dat hoefde ook eigenlijk niet echt. Zo oud en moe was de Qashqai nou ook weer niet. Daarbij kunnen we ons indenken dat Nissan het de laatste tijd met de introductie van de GT-R, 370Z, Pixo en Cube, en de aanstormende Juke, nieuwe Micra en Leaf (die allemaal voor eind dit jaar op het programma staan) druk zat heeft. Het zijn allemaal kleinigheidjes (die, voor de volledigheid, gelden voor de gewone en de iets grotere zevenzits +2-versie), maar de som der delen is genoeg om de Qashqai weer fris en fruitig te maken.