Op vakantie naar Zuid-Frankrijk: neem je de Kia EV6 GT of de TGV?

Alles is beter in Frankrijk. Althans, dat is wat mijn vrouw altijd zegt. Maar goed, ze is dan ook Frans, en dus allicht een tikje bevooroordeeld. Een vakantie in La République is dus een vaststaand gegeven, maar de manier waarop we er komen is dat allerminst.

Het vliegtuig is geen optie – Laura is heel erg bezig met het milieu en zo – dus het komt neer op de auto of de trein. Zij vindt dat de trein beter is, maar daar ben ik nog niet zo zeker van. Misschien ben ik wel degene die bevooroordeeld is. Dit soort dingen kunnen hoog oplopen bij ons thuis.

Rijden met de Kia EV6 GT van Engeland naar Frankrijk

En om een lang verhaal maar meteen heel kort te maken: zo kom ik dus terecht op de Franse snelweg, waar ik Nederlanders inhaal die allemaal een caravan hebben. Het is zestien uur geleden dat ik het huis verliet, terwijl mijn vrouw snel dichterbij komt in haar TGV.

Ik zal er geen doekjes om winden: het is een zeer vredige reis geweest – ‘neem voor pijn/vooral de trein’ en dat soort dingen – maar het zuiden van Frankrijk is een heel stuk verder weg dan ik me kon herinneren. Ik rijd een elektrische auto in mijn vrije tijd, dus ik dacht dat dit prima te doen zou zijn. Zeker in Kia’s nieuwe EV6 GT.

Vooral omdat ie GT heet, en dus overduidelijk gemáákt is om dit lichtelijk clichématige ritje naar Zuid-Frankrijk te maken. Nice and easy. Ik zal dit natuurlijk nooit aan haar toegeven, maar ik ben een beetje jaloers op Laura. Ik had haar een tijdje terug nog even aan de telefoon, en ze nipte rustig aan iets bubbeligs en alcoholisch, ergens midden in qui sait où ten zuiden van Parijs.

Het voedsel van de benzinestations langs de Franse snelweg

Zelfs Fransen, in dezen toch niet de beroerdsten, schijnen er milde moeite mee te hebben als je dat op de snelweg zou doen. Op de Autoroute is het heel anders dan in de rest van het land. Hier is alles naar de rattesmodée. Neem het voedsel bij de pompstations, bijvoorbeeld. Bizarre sandwiches met volkomen willekeurige ingrediënten en brood dat al uit elkaar kruimelt als je ernaar kijkt, idioot dure rubberen snoepjes en warm water.

De toiletten verdienen een be- (nee: ver-)oordeling door het Internationaal Gerechtshof in Den Haag en elke stop heeft een bespottelijk systeem van eenrichtingsverkeer dat alles waar je naar op zoek bent zorgvuldig verstopt en het kleinste foutje genadeloos afstraft door je terug de snelweg op te spugen. Waar je extra voor moet betalen, trouwens.

En niet te weinig: het is een wonder dat je er voor het bedrag dat je moet neertellen niet een gratis koffiebeker of een fraaie zaklantaarn bij krijgt. De Kia EV6 GT klaagt echter niet. Het is een enthousiasteling, hij vindt het leven prachtig. En iedereen vindt hem ook geweldig – het is alsof je op pad gaat met een puppy.

De Kia EV6 GT valt in de smaak

Nederlandse mannen van middelbare leeftijd komen eens kijken en informeren hoe het nou kan dat ik er een heb terwijl zij op een wachtlijst van twaalf maanden staan. Een Duitse gast met een Taycan wil het hebben over pk’s en een ander Nederlands stel gniffelt over het feit dat zij met hun gewone EV6 nu al 480 kilometer uit hun volgeladen 77-kWh accu halen, waar ik krap aan 320 kilometer haal met mijn extra motor en m’n 585 pk.

Ze vinden de kleur mooi, dat dan weer wel. Laura zegt dat het maar goed ook is dat ze met de trein is, omdat ze 17 procent meer kans heeft om te overlijden in een auto-ongeluk, omdat ze vrouw is. Ze heeft weer geluisterd naar de podcast van Caroline Criado Pérez, een feministische journaliste. Ik heb daarentegen geluisterd naar Celine Dion, en I’m Alive.

Ik slik elk verder commentaar in en beloof niet te crashen op de weg terug naar huis. Ah, Nice, wat een stad, wat een wervelwind. Eindeloze, glamoureuze kustlijnen, of je nou naar links of naar rechts kijkt, en een levendige, lauwe zee die langzaam de zon verzwelgt. Ik pik Laura op bij het station en ze is alweer in volle vakantiemodus, relaxt en overal klaar voor.

Wat vindt vrouwlief van de Kia EV6 GT?

We hebben zelfs dingen waar we het over kunnen hebben, wat onmogelijk was geweest als we de dik 1.400 kilometer van zuid-Londen naar hier samen hadden afgelegd. Ze haat de auto, maar dat is standaard bij zo’n beetje alles wat ik haar laat zien. Maar vooral de SUV. Deze krijgt punten omdat ie elektrisch is, de stoelen comfortabel zijn en hij massa’s beenruimte heeft.

Minpunten zijn er ook: voor de contrasterende stiksels en voor elke keer dat ik de GT-modus activeer om die heerlijke 0-naar-100-tijd van een schamele 3,5 seconden te proberen. Geheime bonuspunten in mijn hoofd als ze net op dat moment iets probeerde te eten. Een moeilijk en potentieel bijzonder gevaarlijk spelletje, overigens.

De Kia past wel uitstekend bij een jong glamourkoppel als wij. We hebben thuis een kleine Volkswagen e-Up waar ik dol op ben; hij komt behoorlijk ver op zijn lading, maar wordt overal afgesneden omdat mensen ervan uitgaan dat ie door een bejaarde gereden wordt.

Nu we toch in Zuid-Frankrijk zijn…

Dat zal je met een Kia EV6 GT niet snel gebeuren, dus ik zou me elke avond met liefde in slaap huilen vanwege de armzalige 4,3 kilometer die hij uit elke kW haalt. Een nieuwe dag, dezelfde genadeloze hoeveelheid zonneschijn die elke dag aan de Rivièra lijkt te karakteriseren. Hebben de mensen hier überhaupt enig idee van het begrip ‘seizoenen’?

Ik laat Laura achter; die heeft plannen om naar de zee te gaan om wat te zwemmen (ik heb Jaws gezien, ik weet hoe het er daar aan toe gaat). Ik ga liever naar een bakker. Want alles is beter in Frankrijk, maar vooral het brood. Is het werkelijk nodig om daarvoor 45 minuten naar Monaco te rijden, om daar een baguette te scoren?

Nou ja, niet per se, er is zelfs op nog geen vier minuten lopen van waar wij verblijven een allerschattigst bakkerijtje. Maar ik ben natuurlijk niet voor niets dat hele eind hierheen komen rijden in een fijne auto. En Monaco heeft als extra deugd dat het vele haarspeldbochten langs een prachtige kust uit de buurt ligt, zolang je de tolwegen weet te vermijden.

Het rijgedrag van de Kia EV6 GT

Op de heenweg ben ik voor ze gezwicht, maar dat was omdat het vijf uur rijden scheelde en ik de moed er even niet voor kon opbrengen.Ik heb nu ook bijna de moed niet voor de Col de Braus, de eerste kans die ik krijg om me onder te dompelen in de volle acceleratieglorie van de snelste Kia ooit gebouwd.

Hier worstelen 585 pk en 740 Nm met twee ton aan slungelige SUV, en dat voel je, ondanks alle noeste inspanningen van de ingenieurs om de besturing communicatiever, het onderstel steviger en de elektronica sneller en behulpzamer te maken. De auto schiet de heuvels door, alle vier de wielen grabbelen regelmatig naar grip en mijn ingewanden hebben moeite een en ander bij te benen.

Ik heb het gevoel dat ik in een achtbaan zit, al lukken daar de actiefoto’s van binnenuit een stuk minder goed. Monaco is een totaal andere wereld, zelfs gemeten naar de al behoorlijk krankzinnige standaarden van Nice en diens naburige enclaves van superrijken die zich verpozen in hun villa aan een beschutte privébaai.

Zelfs in Monaco doet de Kia EV6 GT het goed

Rijden door Monaco, het is alsof je een enorme bruidstaart aan het verkennen bent; het glimt en blinkt overal en op elke straathoek staat een politieman te poseren alsof ie een fotomodel is, met korte mouwen en witte handschoenen. Er moeten hier hele hordes Nederlandse toeristen van middelbare leeftijd rondlopen, want zelfs hier heeft de Kia bekijks.

Al kan het ook zijn dat ze alleen maar kijken of ik hun geparkeerde auto niet raak, want tsjonge, wat zijn die straatjes buiten de haven krap. Laura heeft inmiddels door dat ik al een tijdje weg ben, dus ik zoek en vind een kleine bakkerij net over de grens met Frankrijk, en haal er meteen ook maar een éclair – wel zo verstandig als je je echtgenote tevreden wilt houden.

Helaas duurt de terugreis naar ons hotel 45 minuten, dus onderweg eet ik de baguette al op. Hij is nog warm en très delicieuse. Een heerlijk diner vol verse vis in Beaulieu-sur-mer vormt waarschijnlijk de ideale achtergrond voor de mededeling dat het TGV-ticket slechts een enkele reis was. Gelukkig heeft de Kia EV6 GT zich de laatste dagen van zijn beste kant laten zien, en dus krijgt hij hierbij officieel toestemming om Laura naar huis te brengen.

Bovendien: het grootste gedeelte tussen de Rhône en Marne zal ze waarschijnlijk toch dommelend doorbrengen, en ik hoef haar alleen maar te beloven dat we nog ergens onderweg zullen stoppen voor wat brood, en mosterd, en kaas natuurlijk. Want alles is beter in Frankrijk.