Autotest: Opel Zafira Tourer 2.0 CDTI Ecotec Cosmo Start/stop

Opels nieuwe strategie leidde al tot opvallend goede Astra’s en schitterende Insignia’s. Nu is de Zafira gerevampt.

 

Eerst maar even over dat ietwat ingewikkelde woord ‘monocabflexmeester’, een term die een Germanisme is, en in goed Nederlands volgens Opel staat voor ‘monocab-veelzijdigheidskoning’. Een beetje een mondvol, maar de mogelijkheden van de Zafira Tourer zijn dan ook veelzijdig. Zo kan je er, met het optionele ‘Flex7’-systeem, een gezin van zeven mensen en mensjes redelijk ruim in vervoeren (en wie wil dat nou niet), zij het dat de bagageruimte dan krimpt tot ongeveer die van een Fiat Panda (hoewel er dan nog dertig opbergvakken her en der in het interieur te vinden zijn), of met z’n tweetjes op pad gaan en 1.860 liter (veertig meer dan voorheen) bagage ofwel circa een miljoen kratten bier meenemen (en wie wil dat nou niet).

 

In Nederland komt de auto gelukkig gewoon als vijfzitter op de markt, en wie twee extra zitplaatsen wil, betaalt 995 euro extra. De achterbank is in dat geval ook zo in te richten dat er twee passagiers kunnen loungen. We probeerden dat, en de stoelen kunnen dan makkelijk wedijveren met de meest riante autostoelen in deze klasse.

 

Deze derde generatie Zafira bezit volgens de hoofdontwerper Karim Giordimaini ‘veel meer kwaliteit, sfeer en vooral persoonlijkheid’ dan z’n voorgangers. Daaraan voegt hij toe dat Opel een merk wil worden dat staat voor ‘kunstig design en Duitse degelijkheid’, een merk dat dicht tegen het zogeheten premium-segment aanschurkt. Dat blijkt niet onwaar; vooral het interieur is mooi bedacht en uitgevoerd, en voorzien van moderne veiligheidssystemen op basis van de Opel Eye-camera, die vanuit de achteruitkijkspiegel zijn werk doet.

 

Van de eerdere Zafira’s werden er tot op heden 2,2 miljoen verkocht – en omdat ie met een marktaandeel van 27 procent zo goed loopt, zal de huidige Zafira in een aantal landen op de markt blijven, en deze Tourer komt erbij. In Nederland niet, bij ons verdwijnt de ‘gewone’ Zafira uit de showrooms.

 

De Tourer heeft een vleugelthema, zodat niet alleen de zijkant, maar ook de voorkant en het dashboard iets vleugelvormigs hebben meegekregen. Bij dat laatste werkt dat thema uitstekend, maar verder moet je je er geen spektakel bij voorstellen. Een beetje monkelend vindt TopGear het toch een busje, en zijn we niet zo overdreven enthousiast, tot we gaan rijden.

 

Wat schakelt ie goed, wat stuurt ie scherp, wat reageert ie aardig op een dotje gas, en wat blijft ie tot en met 200 km/u fluisterstil en stabiel (we reden rond de Beierse stad München in de rondte, en Opels Überholprestige zal in die kontreien nooit meer hetzelfde zijn, waarvoor Opel ons niet hoeft te bedanken, het genoegen was geheel onzerzijds).

 

Onze verwachtingen waren niet hoog, maar de Zafira Tourer overtreft ze met verbluffend gemak. We testten bij TopGear al een aantal keren een Insignia, en waren doorgaans erg lovend. We merken dat Opel bij die auto te rade is gegaan om de monocabflexmeester naar een hoger plan te tillen. Dat is gelukt. Als je ons binnenkort in een Zafira Tourer met ongeveer een miljoen kratten bier achterin ziet rondrijden, moet je niet vreemd opkijken.