Porsche Panamera Turbo

De markt van performance-limo’s waarin de Porsche Panamera Turbo thuishoort, is niet heel groot als het gaat om afzetaantallen, het aanbod is dat wel. Inclusief de Panamera tellen wij tien concurrenten. De dikste Tesla (Model S P100D) is het goedkoopst: rond de 155 mille in Nederland. Voor zo’n 183 mille heb je een BMW M6 Gran Coupé. In een hogere prijsklasse vind je de toch wat meer prestigieuze Bentley Flying Spur V8, BMW M760Li xDrive en Aston Martin Rapide: die kosten respectievelijk 232, 246 en 261 mille. De Audi S8 Plus, Jaguar XJ R, Maserati Quattroporte V8 GTS, Mercedes-AMG S 63 S en deze Porsche Panamera Turbo kosten allemaal rond de twee ton (trek als Belg gerust overal bijna een kwart van de prijs af).

Hoe past de Porsche Panamera Turbo in het statige gezelschap?

Maar ook al lijken ze allemaal een hete aardappel in de keel te hebben met hun chique uitstraling, ze zijn stuk voor stuk ordinair genoeg om op elk moment een wedstrijdje ver plassen te houden. Laten we ze iets verder onder de loep nemen.Er zijn grofweg drie manieren om een superlimo te bouwen: of je ontwerpt er eentje vanaf een blanco tekenvelletje, of je pakt een bestaande, brave versie die je naar de sportschool stuurt, of je pakt een van je sportwagens en tovert er twee deuren bij. Kijkend naar de concurrentie zien we dat Maserati en Tesla min of meer vanaf nul een snelle limo hebben gebouwd. We nemen Tesla trouwens telkens mee in het vergelijk omdat het de vlotst accelererende limo is. Het interieur en de verfijning die alle andere bieden, haalt ie bij lange na niet. Maar hij is dan ook 75 mille goedkoper.

Audi, BMW, Jaguar en Mercedes stuurden hun A8, 7-serie, XJ en S-klasse naar de Fit20. Het resultaat neigt naar een parallel met een 55-plusser die op trendy sneakers met een hip kapsel cool probeert te doen. Je ziet ze weleens lopen, op straat, meestal naast een net iets te jonge vrouw. Maar de buik en dunner wordende haardos verraden dat ze niet zo heel cool zijn.

Aston Martin, Bentley, BMW en Porsche retourneerden hun DB9, Continental GT, 6-serie en 911 naar de tekentafel en rekten de boel zo op dat er twee deuren bij pasten. Om vervolgens te ontdekken dat de verhoudingen van hun opgerekte sportmodelletjes van geen kanten meer kloppen en hier en daar pijn aan de ogen doen. Na veel schaven, vijlen en bijpunten is Porsche er met de nieuwe Panamera in geslaagd het uiterlijk in de juiste verhoudingen te brengen. Sterker nog: hij ziet er prachtig uit. Vergeleken met de vorige dan. Die Aston en Bentley blijven vreemde wezens. De BMW Gran Coupé is een plaatje.

En naast zijn goede looks?

Het hart, z’n DNA, de manier waarop de auto tot stand gekomen is, z’n sportieve genen – de Panamera steekt er in bijna alle opzichten z’n concurrenten mee voorbij. De Tesla is het snelst van 0 naar 100 (2,7 seconden), op een afstandje gevolgd door de Porsche Panamera Turbo. Die doet het in 3,6 seconden als je het Sport Chrono-pakket hebt, want dat biedt je launch control. Anders doe je er 3,8 seconden over, 0,1 seconde langzamer dan de S AMG (wat een prestatie trouwens) en even snel als z’n concerngenoot, de S8 Plus. Tesla speelt natuurlijk een beetje vals met z’n batterijen, maar Porsche hoeft zich niet te schamen. De top van de Porsche Panamera Turbo ligt op een alleszins vlotte 306 km/u. Net zo snel als de S8 Plus, maar de Rapide vliegt daar met 327 km/u nog even dik overheen. Het prijsverschil van 60 mille moet ergens in zitten. Ook hier hoeft Porsche niet beteuterd over te doen.

Als je je oor te luister legt bij al die verchroomde sierstukken aan de achterkant van deze limo’s, dan springen vier auto’s uit de ban. Allereerst de Aston met z’n brute V12, de Bentley met z’n hamerende V8 (die beter klinkt dan de W12) en opvallend genoeg de Jaguar. Het lijkt wel of de Britten dachten: jij wilt de snelste, dan zul je het horen ook. Wat een geweld. De titel gaat echter naar Maserati, waarvan de V8 bij de GTS klinkt als een Ferrari. Hard, rauw, metalig en verslavend.

En de Porsche?

Mwah. In de Sport- en Sport Plus-stand gromt ie leuk en knettert ie wat bij gas los en terugschakelen, maar vervaarlijk wordt het niet. Misschien dempt het geluid- en warmtewerende privacy-glas de boel, maar van ons mag het wel wat opzwepender. We gaan rijden! En we stuiten meteen op iets merkwaardigs. Voorheen stak je de (vaak veel te grote) autovormige sleutel in een opening links van het stuur. Want sinds eeuwen starten alle Porsches links van het stuur. Er wordt gezegd dat Porsche dit ooit bedacht om snelle starts bij Le Mans mogelijk te maken: coureurs zaten bij aanvang niet in de auto maar moesten er na het startschot naartoe rennen. Dan is het makkelijk om met je linkerhand te starten, terwijl je rechterhand de versnellingspook in de eerste versnelling drukt (en je nog iets met je voeten doet).

Maar dat lijkt een fabeltje, want de monteurs die de auto’s op de startgrid klaarzetten, lieten de bak alvast in z’n één staan. Koppeling intrappen, gelijktijdig starten – wat nu net zo snel links als rechts zou kunnen – en wegwezen. Tot zover wat geschiedenis. Maar Porsches start je nog steeds links, alleen in de Panamera steek je de sleutel niet meer in het dashboard maar dien je nu aan een vastzittende plastic vlinder te draaien. Een lelijk ding: mogen we gewoon een dikke, rode knop met ‘start’ erop, beste Porsche? Kan gewoon links van het stuur als jullie dat per se belangrijk vinden.

In een mum van tijd vinden we de ideale zitpositie en zijn we klaar om de fenomenale tussenacceleratie van 80 naar 120 km/u te proberen: 2,4 seconden. 550 pk en 770 Nm koppel, permanente aandrijving van alle wielen, het is voldoende om de bijna 2.000 kilo zware Panamera in warp-mode te krijgen. Alleen moet je dan wel de Sport-stand geactiveerd hebben. En daar is een knop voor die er ook niet fraai uitziet, en die we al eerder in de nieuwe 911 aantroffen. Het is een draai- en drukknop die eruitziet als een goedkope deurbel, op het laatst beschikbare stukje vrije ruimte van het stuur gemonteerd. Draaien regelt de rijmodus: Normaal, Sport, Sport Plus of jouw persoonlijke setup.

Prima. Bel je aan, dan springt de auto acuut en precies 20 seconden lang in z’n felste stand. Laat dat nou net de stand zijn die we permanent bij de Panamera Turbo vinden passen. Behalve dan dat ie nog even naar z’n twee schakelt als je 80 rijdt. Met name de gasrespons en alertheid van de PDK-bak komen in de normale stand een beetje slaperig over voor een Porsche die zich Turbo noemt. Om zuinigheidsredenen schakelt ie ook zowat in z’n acht bij stapvoets rijden. Het hoort erbij tegenwoordig, om nette verbruikscijfers te scoren, dus vooruit, maar we zouden standaard wat meer pit willen voelen.

Zonder dat er gelijk hysterisch geschakeld gaat worden. Afijn, je lost dit op door met die persoonlijke setup te gaan rommelen. De praktijk is nu dat je in het normale verkeer gewoon in de normale stand blijft rijden, waarbij je je duim op de deurbel laat rusten. Elke keer als je even snel wilt inhalen, ding-dong, en daar ga je. Als je trouwens in 2,4 seconden van 80 naar 120 kunt, heb je die volle 20 seconden nooit ergens nodig. Tenzij je in één streep door wilt kleunen naar 300. Gelukkig kun je de knop nog een keer indrukken om ‘m acuut weer tot bedaren te brengen. Een extra-ultra-plus-sportknop op een sportwagen is natuurlijk suf, noem het dan geen sportwagen.

Hoe noem je de Porsche Panamera Turbo dan wel?

Een sportlimo. En op een sportlimo zien we het door de vingers en snappen we de knieval als compromis tussen een sportwagen en een luxe sedan. Vooral ook omdat ie zo belachelijk goed rijdt. Bij al z’n concurrenten is het op hoge snelheden, op bochtige wegen, wringen geblazen. Elektronische systemen die overuren draaien, banden die zich met merkbare tegenzin door bochten proberen te ploeteren. Begrijp ons goed: het gaat bij al die dikke limo’s zo ontiegelijk hard, met het gewicht van een boor­eiland, dat het überhaupt knap is dat ze op de weg blijven. Een gemiddelde GTI houdt ze geen van alle ook maar enigszins bij, maar alleen in de Porsche rij je met plezier hard door bochten. (En in de Tesla bij voorkeur niet, nooit.)

De scherpte van z’n besturing, z’n balans, z’n remkracht en -doseerbaarheid, het is er allemaal op gericht je dat 911-met-ruimte-voor-vier-gevoel zoveel mogelijk te geven. Hij rijdt zeker niet als een 911, maar de Turbo slaagt er uitstekend in je te laten voelen dat er een bloedband is. De loftrompet gaat bij ons helemaal uit voor het geweldige infotainmentsysteem. Het is groot van opzet, helder, snel, modern, met aanraakscherm en zonder iDrive-rommel en schrijf-pads tussen de voorstoelen. Top. Verreweg het beste op de markt. Burmester-audio erbij en je hebt de beste performance-limo die er is. Met afstand.

Porsche Panamera Turbo