Autotest: Range Rover Sport TDV8 HSE

Een Range Rover Sport V8 die oog heeft voor het milieu? Wel als er een diesel onder de kap ligt.

 

Het getuigt vandaag de dag van slechte smaak om nog terug te vallen op een van de meest gebruikte clichés waarvan autojournalisten zich bedienden. We gebruiken het hier puur ter verduidelijking: ‘Een tsunami aan koppel’. Toch is er een kans dat die woorden weer hun kop opsteken bij de introductie van de Range Rover Sport TDV8. Maar niet bij ons, zeker niet. Wij spreken liever van veel koppel. Heel veel. Gigantisch veel.

 

Dezelfde 3,6-liter TDV8 is sinds kort ook in de grote Range Rover te vinden. Het is een fraai dieselblok met voor elke cilinderrij een turbo met variabele geometrie en een intercooler. Na een piepklein turbogaatje laten de turbo’s hun biceps rollen en de standaard automatische zesbak doet een stapje terug om de enorme kracht die vrijkomt in alle hevigheid op de wielen los te laten. De trekkracht bedraagt maar liefst 640 Nm, 200 meer dan de kleinere TDV6 en 90 meer dan de top-SUV, de geblazen V8-benzine uit de Range Rover Sport.

 

Al bij 2.000 tpm is de beer helemaal los. Hij neemt dan de loodzware TDV8 lekker op sjouw. Let wel, inclusief bemanning weegt dit monster bijna 3.000 kilo. Van nul naar honderd geschiedt in een onbehoorlijke 9,2 seconden. De tussensprintjes zijn zo explosief dat deze diesel ze sneller afrondt dan de eerder genoemde V8 met supercharger. Deze heeft dan wel minder koppel, maar steekt qua vermogen met kop en schouders boven de TDV8 uit. Je merkt verder maar weinig van de verschillen tussen die twee. Het gaspedaal van de dieselaar trilt een pietsie. Het motorgeluid is mooi gedempt, je kunt ‘m hoog in de toeren jagen zonder dat hij buiten adem raakt. Een bijzondere prestatie voor een diesel.

 

Ook bij dit model wordt zijn gedrongen, gretige uitstraling versterkt door een titaniumkleurige afwerking aan de voorzijde. De Brembo-remmen op alle vier de wielen zijn eveneens overgenomen, net als het Dynamic Response-systeem op de luchtgeveerde double wishbone-wielophanging. Hierdoor worden de stabilisatoren strakker gezet al vóór je de bocht in gaat en niet pas halverwege de curve. Helaas is het nerveuze rijkarakter dat zich bij lage snelheden openbaart gebleven. Het grote onderscheid is het brandstofverbruik. De TDV8 vraagt 11,1 l/100 km, de V8 benzinemotor van onze duurtester slurpt 19 liter per 100 kilometer zijn verbrandingskamers in. Als dat argument je al niet weet te overtuigen, misschien dat na verloop van tijd je banksaldo dat wél doet.