Autotest: Renault Twizy (pre-productie)

Het is geen auto, het is geen scooter en het is ook geen golfkarretje. Nee, de Renault Twizy is de toekomst.

 

Weet je nog wat voor hype de eerste Twingo destijds veroorzaakte? Iedereen wilde wel gezien worden in dat micro-MPV’tje. Een uniek concept, dat ook nog eens bleek te werken. Nu gooit Renault weer de knuppel in het hoenderhok met de Twizy. Zelfs de naam heeft al een hoge aaibaarheidsfactor, de maten van het voertuigje maken ‘m ook heel lief.

 

De vier wieltjes en twee assen zitten vlak bij elkaar: de wielbasis kun je met een flinke sprong overbruggen, de spoorbreedte beslaat maar een paar stapjes. Toch is er plaats voor twee: de zitplaatsen staan achter elkaar. Net als in een F16, om maar eens iets exotisch te noemen. Het stuur is best volwassen, er zit ook een airbag in. De passagier zit in een driepuntsgordel gesnoerd, voorin hang je zelfs in een vierpunter. Meer dan een acceleratiepedaal (wanneer vinden we nu eens een fatsoenlijk alternatief voor ‘gaspedaal’?) en rem heb je niet onder je voeten.

 

De versnellingspook is vervangen door een knopje ter grootte van een paar muntstukjes. Via een neutrale stand kies je voor voor- of achteruit. Zo simpel is het. De Twizy is volledig elektrisch. De aanschafprijs ligt naar verwachting om en nabij de achtduizend euro, daar komt een leasebedrag voor het accupakket bij. Reken daarvoor op een tientje of vijf per maand. Een slimme zet, want bijvoorbeeld de Mitsubishi i-MiEV is met 32.000 euro stevig aan de prijs, al hoef je daar niet meer bij te betalen voor de accu’s. De Twizy is meer dan zomaar een vingeroefeningetje, volgend jaar rijdt de auto al in Europa rond. Hoewel, auto?

 

Renault heeft het liever over een ‘elektrische mobiliteitsoplossing’ en ziet de Twizy meer als concurrent voor de scooters dan voor full-size elektrische auto’s. Dat heeft vooral een praktische reden: hij valt in dezelfde klasse als brommobielen en is dus in wezen een vierwielige elektrische brommer. Handig in Frankrijk, want daar zijn brommobielen onder de jeugd razend populair. Je vraagt je af of de classificatie brommobiel goed is voor het imago van de Twizy, maar dat zien we dan wel weer.

 

Laten we voorop stellen dat het concept van de Twizy helemaal niet slecht is. Hij ziet er grappig uit en voorziet in de behoefte voor voordelig stadsvervoer. Omdat het geen auto is, hoeft ie minder hoge verwachtingen waar te maken. Daarmee is het argument voor een beperkte actieradius gauw uitgeschakeld. Vergelijk het maar met een moderne Vespa. Daar verwacht je ook niet van dat je er motortocht mee door de Alpen kunt maken. De Twizy kun je dus ook niet verwijten dat niet het hele gezin erin kan.

 

Zo komen we op het beeld dat Renault zelf van de Twizy heeft. Het is een extra mogelijkheid voor transport. Pa heeft een Laguna op het pad staan, maar gaat zaterdags met de Twizy naar de supermarkt om de boodschapjes te halen. In die zin is het dus wel een street-legal golfkarretje.

 

De accu’s liggen in een pakketje onder de bestuurdersstoel, waardoor het zwaartepunt laag ligt en de wegligging beter is dan je zou verwachten van zo’n hoog en smal autootje. Een elektroblokje dat twintig pk en 57 Nm levert, drijft de achterwielen aan. De besturing is vreselijk indirect, maar dat heeft een reden. Te snel de bocht in zou onderstuur of zelfs een koprol kunnen betekenen. Verwacht verder geen technische hoogstandjes. Sterker nog, er zitten maar zeshonderd bewegende delen in de Twizy, terwijl een moderne auto het drievoudige daarvan heeft. Je begrijpt dat de Twizy een heel simpel autootje is en dat maakt ’m alleen maar beter.

 

 

Je zit droog en voor extra bescherming kun je een paar deuren bij bestellen. Die scharnieren recht omhoog, zodat je geen last hebt van te kort aan uitstapruimte in parkeergarages of gelanceerde fietsers als je langs de kant van de weg staat. Helemaal dicht rijden is niet mogelijk, want er is geen enkele vorm van ventilatie in de Twizy.

 

Het wagentje is zo klein dat je er twee neus-aan-neus in een regulier parkeervak kunt zetten. Het wordt tijd voor halve parkeertarieven. Optioneel is ook een tas die je in plaats van de achterpassagier kunt meenemen. Dat is handig bij het boodschappen doen. De actieradius is een flinke negentig kilometer, een lege accu zit na een laadkuurtje van drieënhalf uur via een normaal 230 Volt-stopcontact weer nokkievol. Bij stoplichten ben je snel weg, voor stadsgebruik is de topsnelheid alleszins acceptabel, namelijk 75 km/u.

 

Belangrijker echter is dat je er niet vanaf kunt kieperen. De Twizy is de ideale brommer voor forenzen die niet van tweewielers houden. Of liever niet als een sardientje in een blikje in een stampvolle trein willen staan. Hij past in gaatjes waar een Smart zelfs aan voorbij moet rijden, met het grootste gemak laveer je door het drukke verkeer. Hier telt z’n beperkte breedte. Die is nog geen 1,20 meter. Je krijgt geen zin om er continue mee op topsnelheid te rijden, dus dat opgegeven bereik van negentig kilometer hoeft geen probleem te zijn. Bovendien, de meeste forenzen rijden niet meer dan 60 kilometer, dus als er een laadpunt op kantoor is, lach je iedereen uit.

 

Dat wordt anders als je in een flat woont. Een verlengsnoertje vanaf het balkon naar beneden is er natuurlijk om vragen dat je buurman zijn hennepkwekerij er mee gaat verlichten en dat jou Twizy ’s morgens met een lege accu staat. Bovendien: het snoertje dat als een postnatale navelstreng in de neus van de mini-Renault is opgeborgen is best lang, maar het stopcontact moet niet te ver weg staan.

 

Maar het aantal laadpunten in steden groeit gestaag, dus je kunt de auto ook tijdens een middagje winkelen aan de lader zetten. Zodra het netwerk van laadpalen optimaal is, zit je met de Twizy gebeiteld. Renault heeft zelfs uitgerekend dat een Twizy inclusief de benodigde elektriciteit, het leasen van de accu en de verzekering zo’n 15 procent goedkoper is dan een gemiddelde driewielige scooter, zoals de Piaggio MP3. Als je alles bij elkaar optelt, lijkt de balans uit te slaan in het voordeel van Renault. De ruimte is krap, maar je zit droog, hij is veilig, maar toch wurm je je snel dor het drukste verkeer. Het enige nadeel kan zijn dat onverlaten de Twizy als openbare prullen-, of nog erger, piesbak gaan gebruiken.

 

Van de rijeigenschappen word je niet echt warm en criticasters zullen je bestempelen als een sukkel in een seksloze invalidenkar. Wat maakt het uit? Jij komt tenminste snel en droog op je werk aan, zonder dat je al te veel veren hoeft te laten als het gaat om praktische bruikbaarheid.

 

Bovendien, als de prijs inderdaad zo aantrekkelijk blijft kun je de Twizy met een gerust hart aanschaffen voor het dagelijkse verkeer, je dikke bak blijft dan op stal om er alleen in de weekeinden uit te komen. We hoeven niet onze roffelende V8’en naar de sloop te brengen en en masse een hybride aan te schaffen. De Renault Twizy is dus niet alleen een schoon en snel transportmiddel, maar ook de redder van de echte auto’s. Laat ‘m maar komen.