Speed Week 2022: Rijden met de Praga R1 op circuit Most

Het mag dan een land in het Oostblok zijn geweest, de Tsjechen waren dol op racen. En dus raceten ze rond de stad Most. De eerste lay-out van het circuit, in 1947, was feitelijk een rondje rond de brouwerij. Het was waarschijnlijk maar beter ook dat de ontwikkeling doorging. Tegen de jaren ’70 lag er een (tijdelijk) circuit vanaf het nieuwe treinstation, waarvan een stuk snelweg deel uitmaakte.

Maar er was zat braakliggend terrein rond Most voorhanden. Het Autodrom werd gebouwd tussen 1978 en 1983 op het terrein van wat ooit een kolenmijn was. Het team dat belast was met het ontwerp, liet zich met graagte inspireren door Hockenheim en de Nürburgring, en bij de eerste officiële race kwamen er maar liefst 100.000 toeschouwers kijken.

Een Tsjechische auto op zijn thuiscircuit

Sindsdien heeft het circuit pieken en dalen gekend; soms werden er grote raceseries binnengehaald, om daarna weer van de kalender te verdwijnen. Het zit nu weer in de lift, na een (zeer) stevige upgrade, en er gebeurt van alles, van World Superbikes tot truckracen.

Een Tsjechisch circuit heeft een Tsjechische raceauto nodig. Kom maar naar voren, Praga R1. Je zou van Praga gehoord kunnen hebben, waarschijnlijk eerder in verband met de huidige raceactiviteiten dan vanwege de geschiedenis, die teruggaat tot 1907 en niet alleen auto’s en motorfietsen behelst, maar ook trolleybussen, tanks en vliegtuigen.

De motor van de Praga R1

En het bedrijf is wederom met iets nieuws bezig; dat zal alleen iets dichter bij de core business blijven. De Praga R1 is zo’n beetje de definitie van wat Engelstaligen een pocket rocket noemen – een raket op zakformaat. Hij is klein (minder dan een meter hoog), heeft één zitplaats, een gesloten cockpit, slicks rondom en weegt maar 643 kilo.

Hij wordt voortgejakkerd door een 2,0-liter turbomotor uit de Formule Renault, die 365 pk levert. Hij trekt bijna 3 g in bochten en het kan zijn dat hij op je overkomt als My First Le Mans Racer. Tot je hem rijdt en je realiseert dat elke vergelijking met speelgoed de plank volkomen misslaat. Het is een brute, brute ervaring.

Een ronde over het circuit Most

Als de banden eenmaal warm zijn, had je net zo goed op een staaf dynamiet een rondje Most kunnen rijden. Hij heeft meer grip dan power, wat altijd goed is voor het zelfvertrouwen, en remt als een malle de eerste bocht in, een krappe rechter, in de tweede versnelling. Het gevoel in het pedaal is niet groots, maar dat is bijna standaard in een raceauto waarin het er zo ruw en hectisch aan toe gaat.

Als je hem goed hebt gepositioneerd, voelt het fantastisch: hou de druk er helemaal tot aan de apex op. En zelfs als je daar eenmaal bent, moet je geduld hebben voor je het gas er weer op gooit, naar de linkerbocht die volgt. Het is maar al te eenvoudig om hier wat te gretig te worden en je momentum te verpesten.

We geven zelf de bochten hun eigen naam

Dan gaat het vol gas door Ballsy West, een lange, lange linkerbocht. In deze auto een makkie, maar met de echt snelle straatauto’s nog knap klierig. De combinatie die volgt oogt gecompliceerd, maar er loopt een vrij makkelijke lijn doorheen.

Rem hard op de kerbstones aan de rechterkant – harder – pak de linkerbocht in z’n drie, maak je niet te druk als je de buitenkant even meepakt, mik op het midden van de baan en snij de eerste rechterapex door Zigger-Zagger een beetje af, mik zo dat je de tweede net wat wijder neemt, pak de kerbs op links mee en open dan het stuur en rem hard voor Skid Corner.

De tweede sector in

Skid Corner is leuk om een beetje dwars te gaan, maar verder wat gewoontjes; je hebt alleen wel een geslaagde exit nodig om de juiste lijn te kunnen pakken en ietwat aan de late kant de apex van The Plunge te raken. Dat is een zwieper heuvelafwaarts die je naar het midden van de baan duwt, precies naar waar je niet wilt zijn: het rempunt voor de positief verkante The Rise. De Ferrari en McLaren tikken hier de 210 km/u aan. Het is volle bak, hier.

In de Praga geef je een beuk op het rempedaal en bam, rammen. Je voelt de verplaatsing van het gewicht en de straatauto’s kreunen zich erdoorheen, banden worden zwaar op de proef gesteld. Maar de R1 heeft nu eenmaal weinig gewicht dat tegenwerkt, dus hij flitst erin en eruit. Je moet alleen even leren omgaan met de klap die je in het stuur voelt – die laat zien hoe hard de auto aan het werk is.

Voor het volgende deel heb je moed nodig

Goed, hou ’m vast daar – je hebt meer grip dan je denkt, maar als je je en beetje zorgen maakt, heb je gelijk. Alles wat je voor je ziet is een onschuldige linkerknik, lucht en het bovenste deel van een enorm billboard over de baan. Hou links aan en gebruik de stellage als een gids die je Brave Boy 1, 2 en 3 in leidt.

Dit is waar de Praga echt zijn sterrenrol pakt en alles een kilometer of 15, 20 per uur harder neemt dan de rest. Hij dendert er al met net geen 140 km/u in, misschien dat dat je een idee geeft van hoe hard het allemaal gaat. Alleen de Morgan en de DBX moeten in deze heerlijke sectie echt terug naar serieus minder dan 110 km/u.

We vallen de drie Brave Boys aan

Als je eenmaal voorbij de brug bent, wordt alles weer een stuk overzichtelijker. Maar laat je niet meeslepen; blijf in BB2 de hele tijd op de apex zitten voordat je aan de rechterkant door BB3 de exit naar Ballsy East pakt.

Oké, gas erop. De eerste knik kan makkelijk vol gas, maar hij golft en hobbelt een beetje, wat het snelle spul wat naar de buitenkant drijft. Hou de boel nu kalm en stabiel. De Praga maakt dat eenvoudig – daarin rij je alweer zo’n 210, 220 km/u voor je in de ankers moet voor Far End, twee bochten heuvelop. De eerste is volledig blind, de tweede gaat een eind omhoog naar een top die het moeilijk maakt te bepalen wanneer je weer op het gas kunt voor het belangrijkste rechte stuk.

En over de streep!

Dat is alles. 4.212 meter Most in 1 minuut en 37 seconden met een gemiddelde snelheid van zo’n 156 km/u. We hebben verder geen rondetijden gemeten (dat kostte te veel tijd), maar de Praga was minstens een seconde of vijf sneller dan de rest.

Het is een geweldig circuit om te rijden, met bijna overal geweldige achtergronden en haast nergens tijd om te relaxen, voor de coureur noch de auto. We hadden ons niet meer kunnen wensen voor onze Speed Week dit jaar. Stay tuned, want we gaan beginnen.

Speed Week 2022: zo zijn we hier op Most beland