Autotest: Subaru Impreza WRX STi

Nee, de Impreza ziet er niet uit, dat weten we nu wel. Wat je niet weet, is hoe de nieuwe WRX STi rijdt.

 

Een paar maanden geleden stelden we de nieuwe Impreza voor. De conclusie luidde toen dat Subaru er redelijk in was geslaagd om de Impreza om te vormen tot een auto die meekomt in de reguliere hatchbackklasse. Los dan even van dat uiterlijk dat er uitziet alsof het in 1995 al van tekentafel kwam. Je hebt zelf ogen, dus over dat punt zwijgen we.

 

Waar het nu om draait is de WRX STi-versie die wij aan de tand mochten voelen op de Adria International Raceway bij Venetië. Een circuit lijkt een vreemde plek om een auto te testen, zeker omdat menig openbare weg onveilig wordt gemaakt met een oude STi. Nog veel lastiger is om met een andere blik naar deze super-Impreza te kijken. De oude versie vormde haast een klasse op zichzelf, nu beweegt hij zich in een klasse waar de Golf R32 en de Audi S3 naam hebben gemaakt. Om die reden heeft Subaru het geluid van de STi een beetje gedempt terwijl de wegligging juist werd verbeterd. Hierdoor moet hij aantrekkelijker worden voor een groter publiek. De tijden van taartscheppen, glimmend blauw en gouden velgen lijken voorbij.

 

Een gevaarlijke strategie. Je zou het kunnen vergelijken met een cultband die zijn kleine maar trouwe schare fans verlaat en kiest voor een commerciëler geluid. Door het karakteristieke geroffel van de boxermotor het zwijgen op te leggen, haakt een groot aantal STi-adepten af. Dat zou verrekte jammer zijn, want de Impreza is bij uitstek een auto die door liefhebbers op handen wordt gedragen.

 

We reden in de 296-pk sterke Europese versie die flink krachtiger is dan de reguliere WRX, maar acht pk moet missen ten opzichte van de Japanse versie. Het vermogen lijkt behoorlijk overdreven op een circuit als dit, maar het wordt wel duidelijk dat de motor al bij lage toerentallen zijn spierballen toont. Bovendien heb je daar ook een hoop lol van – de grip is enorm. Dit is mede te danken aan de compleet nieuwe multilink-achterwielophanging en de met 45 mm toegenomen spoorbreedte. Ook de langere wielbasis (nu 2.625 mm) doet een duit in het zakje. Wel mis je de scherpte in het stuur van het vorige model.

 

De Impreza toont zijn ware karakter pas als je gaat spelen met de drie automatische of zes handmatige instelmogelijkheden van het centrale differentieel. Zodra je alle mogelijkheden onder de knie hebt, kun je net als de professionals de verhoudingen tijdens het rijden wijzigen. Dan hebben we het nog niet eens over de drie verschillende programma’s van het motormanagement en de bijbehorende reactie van het gaspedaal.

 

De STi is een potente auto en is nu al getipt als één van de best rijdende auto’s van 2008. Maar ga wel even langs een tuner voor een sportuitlaat.